اگر نویسنده ای وجود داشته باشد که ژانر سیاه پررونق زمان خود را با روایتی بومی تر پیوند دهد ، مملو از سنت گرایی و در ارائه نهایی ناهمگن خود درخشان ، فرانسیسکو گارسیا پاون.
غوطه ور شدن در هر یک از رمانهای گارسیا پاون به معنای لذت بردن از ماجراهای پلیس و سوءتفاهمات در اطراف یک خیال قدرتمند است که بین توطئه های آن برای لحظات آزاردهنده طنز می زند ، همیشه با یادداشت های تعلیق و پایان هایی که به قطعنامه های خلاقانه در اوج پرهای بزرگ اشاره می کند. این ژانر پلیس.
در پلینیو ، یا بهتر بگوییم مانوئل گونزالس ، شکل خاصی را می بینیم که بسیاری از آنها را رهبری می کند رمانهای گارسیا پاونبه و در این پلیس شهری ما یک مرد معمولی و معمولی را کشف می کنیم ، بدون کلیشه های قهرمانان نفرین شده که بین خوب و بد تعادل برقرار می کنند. کار پلینیو این است که اشتباهات بین جنایتکار یا جنایتکار را برطرف کند. نه بیشتر و نه کمتر.
بنابراین لذت می بریم ادبیاتی که در دوران اخیر اسپانیا بین سازه ها و تضادها همراه استبه به همراه پلینیو و بسیاری از شخصیت های دیگر ، ما آنچه را که تجربه کرده ایم با شدت طرح ها شرح می دهیم که البته بسیار سرگرم کننده نیز هستند.
3 رمان برتر فرانسیسکو گارسیا پاون
خواهران سرخ
هیچ چیز بهتر از اولین دعوت برای بیگانگی برای نازک کردن پرونده ای منحصر به فرد مانند خواهران سرخ سر که از تمرکز این رمان استفاده می کنند ، نیست. چگونه آنها را نشناسیم؟ پلینیو می داند آنها چه کسانی هستند (یا به این دلیل بودند که ناپدید شدن آنها به هر چیزی اشاره می کند).
دختران دفتر اسناد رسمی شهر او ، Tomelloso. و اکنون آنها ناپدید شده اند ، و شبهات و خیالات را در بین کسانی که این دوقلوها و سرخ ها را به خاطر طعنه عمومی بیشتر می شناختند بیدار کرده است. زمین دو دهه شصت را از یک ماشه به اندازه یک تماس ساده تلفنی بلعیده است.
پلینیو خوب قدیمی باید مسئولیت این پرونده را با لوتاریو ، دامپزشک با آرزوهای شرلوک هولمز ، به عهده بگیرد. از Tomelloso به مادرید ، نگاهی بسیار آبدار به کاربردها و آداب و رسوم دو اسپانیا ارائه می دهد.
رشته های پرونده در ریل های محکم برای تیم خاص بازپرس شکل می گیرد. و شاید همه چیز بار دیگر به حسادت آتاویستیک یک کشور قائله ای اشاره داشته باشد.
تجاوز به زنان سابین
توملوسو بازتاب هر شهر بزرگ نماد رمان های پلیسی بزرگ است. و در توملوسو جایی است که نواقص تاریک قهرمان سنتی ایبری ، پلینیو ، همیشه با آن روبرو است.
اشاره به قسمت اساطیری در عنوان اشاره به آن ترجمه گروتسک به واقعیت نویسنده دارد. توملوسو در حال حاضر رم جدیدی است که در آن به نظر می رسد دو زن به نام های سابینا و کلوتیلده نیز توسط فردی فاسد ربوده شده اند.
پرونده به زودی روشن می شود ، اما تعلیق لازم برای هرگونه تحقیقات جدید حفظ می شود. با این حال ، در این مورد ، نویسنده از این فرصت استفاده می کند تا بهتر از هر زمان دیگر آن عالم کوچک نمادین اجتماعی را که به یک ویژگی کلی اسپانیایی ها گسترش می یابد ، به نمایش بگذارد.
همه چیز می تواند تجدید نظر غنایی داشته باشد ، بدترین و بهترین در هر مکان یا هر فرد. غربالگری که نویسنده با آن ذرات جامعه شناختی ، اخلاقی ، احتیاطی و کاملاً انسانی را در پایان روز تجمیع می کند ، طرح را غنی می کند و آن را به روایتی متمایل می کند که بیشتر متمایل به رئالیسم جذاب است.
سلطنت ویتیزا
سلیقه گارسیا پاون برای گروتسک ترین شخصیت پردازی همیشه راه را برای خواندن با لبخند و همچنین تردید آزاردهنده در مورد نتیجه نهایی چنین صحنه پردازیهای خاص باز می کند.
آنتونیو الفارون ، که در نام مستعار او قبلاً حدس زده بودیم که این نوع حیله گری برای واجد شرایط بودن بیشتر از بقیه Tomelloso در نظر گرفته می شود ، پلینیو را در مورد هتک حرمت یک طاقچه خانوادگی هشدار می دهد.
آنچه واقعاً اتفاق می افتد و پلینیو و دون لاتاریو ، همکار و دامپزشک او کشف می کنند این است که شخصی جسد دیگری را در داخل طاقچه رها کرده و مراقبت کرده است که آن را محکم ببندد. شاید با این تصور که هیچکس متوجه آن نمی شود یا صرفاً با بداهه نوازی ... شباهت متوفی با پادشاه ویتیزا به تحقیق نقطه ای بین افسانه ای و مضحک می دهد. زیرا بسیاری حتی می توانند به تناسخ ، در خارق العاده ترین باطنی اعتقاد داشته باشند.
در صورت لزوم قحطی همیشه تخیل و نبوغ را نسبت به پیکراسک یا خرافات برمی انگیخت. پلینیو و دان لوتاریو با ایده طنز آمیزی آن ترکیب که بخشی از تخیل رایج است ، در کشف همه افراط و تفریط پرونده پیشرفت خواهند کرد. این رمان بین خنده و پیچش های کنجکاو به یک طرح جنایی بزرگ تبدیل می شود که با طنز و انتقاد مشخص شده است.
