جنبه نثر اساساً شاعر Zagajewski همچنین از این نیت ناشی می شود که یک چشم انداز آراسته از جهان ارائه دهد. حتی در این تصور تراژیک که فقط شاعران قادر به تعالی به سمت گناه و درد اثیری هستند.
و البته ، کسی که نثر بیشتری نسبت به اشعار دارد ، همیشه با تنگ ترین و متراکم ترین کتابهای پاراگراف می ماند. بیش از خطوط کوتاه شعر فعلی ، به همان زیبایی ، دقیق و قادر به نزدیک شدن به ابدیت به عنوان ناتوانی سرکش من در درک آن.
اما زاگائفسکی استعداد سخنرانی را دارد. بدون شک. و در تلاش برای تجسم زندگی خود ، اشاره به مقاله از تجربه و متافیزیک از حافظه ، کتابهایی را برای ما که در غزل ناتوان هستیم به ما ارائه می دهد. و سپس بله که تروا ، آهنگ یا شعر متزلزل وارد می شود تا به خوانندگان شگفت زده آثار او ضربه بزند.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط آدام زاگاوسفسکی
به زیبایی دیگران
زیبایی همیشه بیگانه است. چنین چیزی برای شاعر ضروری است. زیرا وقتی زیبایی نزدیک می شود و متعلق به شما می شود ، همه چیز را در گل ذوب می کنید یا در دود ذوب می شود. با گذشت زمان ، آنچه که زندگی شده است می تواند به نحوی بهتر شود ، حداقل برای نوشتن آنچه از دست داده بود با این احساس بدون تردید که بله ، زیبایی باقی مانده هرگز باز نخواهد گشت.
کتاب خاطرات و خاطرات، در زیبایی دیگران را امروزه می توان شاهکار نویسنده بزرگ معاصر لهستانی آدام زاگایوسکی دانست. این کتاب که با نثری فاخر توسط یک نثرنویس و شاعر بزرگ نوشته شده است، از آن دسته کتاب هایی است که می تواند خواننده را از همان صفحات اول مجذوب خود کند.
دفاع از شعر و مراقبه در مورد تاریخ ؛ تصاویر شهرهای زنده و پرتره افراد مشهور و ناشناس ؛ مقالات كوچك در موضوعات بزرگ و مجموعه قصارها ، كه مي توان آنها را در جريان مطالعه در اينجا و آنجا جمع آوري كرد. آلبوم غنایی که در آن نویسنده برخی از آهنگهای شاعران مورد علاقه را تکثیر و نظر می دهد.
نکاتی در حاشیه کتابهایی که در خواندن متمرکز خوانده می شوند. تأثیرات ناشی از گوش دادن پرشور به آثار موسیقی یا تعجب حیرت انگیز در نقاشی های استادان بزرگ: همه اینها ؟؟ و خیلی بیشتر ؟؟ jw.org ka در زیبایی دیگران.
دو شهر
اروپای قرن بیستم سفرهای هویتی عجیبی بین مردم ایجاد کرد. تجربیات زاگائفسکی تصویری از عجیب و غریب کامل در مورد توانایی انسان در بیگانگی شخص بعدی خود به طور تصادفی ارائه می دهد.
در سال 1945 ، هنگامی که آدام زاگائفسکی چهار ماهه بود ، شهر محل زندگی او (لووف) به اتحاد جماهیر شوروی ملحق شد و خانواده اش مجبور به مهاجرت به یک شهر سابق آلمان (گلیویس) شدند که لهستان به تازگی ضمیمه آن شده بود. در اروپایی که با توتالیتاریسم ، تضاد و ریشه کن کردن مشخص شده است ، افرادی که بر خلاف میل خود آواره شده اند ، مهاجرینی شده اند که با این وجود ، هرگز کشور خود را ترک نکرده اند.
از آن تجربه، این تأمل روشن، صادقانه و شجاعانه سرچشمه می‌گیرد، که می‌کوشد دو قطبی را که این دو شهر نشان می‌دهند یکی کند: فضایی اسطوره‌ای، هرچند به طرز شگفت‌انگیزی خانگی، گرم و دلپذیر، و واقعیتی خصمانه و سخاوتمندانه که می‌داند. اگر بازنمایی نمادین تنش شاعرانه باشد.
یک اغراق جزئی
یک اغراق جزئی ، شخصی ترین اثر زاگائفسکی ، یک زندگینامه نیست که بتوان از آن استفاده کرد ، بلکه یک متن تحریک آمیز ، افراطی ، نوعی خاطرات بدون ترتیب زمانی است که در آن شاعر قسمت هایی از تاریخ شخصی خود (از جهان دوم) را با خواننده به اشتراک می گذارد. جنگ و اخراج خانواده وی پس از اشغال لهستان در مراسم تشییع جنازه جوزف برودسکی در ونیز) آمیخته با برداشتهایی از تاریخ اروپا ، جنگ و ایدئولوژی ، و همچنین ادبیات و هنرهایی که بیشترین سابقه را در حرفه او داشته است.
تا زمانی که ما آن را خانه خود نکنیم ، شعر اغراق جزئی است ، زیرا در آن صورت به واقعیت تبدیل می شود. و سپس وقتی آن را رها می کنیم - زیرا هیچ کس نمی تواند برای همیشه در آن بماند - باز هم یک اغراق جزئی است. و از نظر زاگائوسکی ، شعر همان جابجایی اندک واقعیت است که اجازه می دهد زندگی به هنر تبدیل شود.
