داستان های علمی تخیلی (بله ، با حروف بزرگ) ژانری است که توسط افراد غیر عادی با نوعی از ژانر فرعی خیالی همراه است که ارزش آن بیشتر از سرگرمی نیست. با تنها نمونه ای از نویسنده ای که امروز اینجا آورده ام ، کیم استنلی رابینسون، برای از بین بردن همه آن برداشت های مبهم در مورد این نوع ادبیات به عنوان نوعی فانزین برای روشنفکران قدیمی یا بچه های تخیلی و زیاده خواه کافی است.
از آنجا که آقای استنلی یک دکترای کامل ادبیات است ، از دانشگاههای مختلف آمریکا ، که سرانجام نوشتن CiFi را برای داشتن یک محیط ایده آل انتخاب کرد که در آن بسیاری از دغدغه های کلاس جهانی مانند اکولوژی ، ناشی از سیاست و تاریکی اقتصاد را کنار بگذارد. لیبرالیسم به عنوان نمونه کامل بدترین دیستوپیا که توسط دیگر بزرگان CiFi پیش از آن پیش بینی شده بود HG ولز, جورج اورول, فیلیپ کی دیک, آلدوس هاکسلی, ری بردبری و بسیاری دیگر که پیش بینی های آنها گاه به گاه با وزن عظیم قطعیت ظاهر می شود ...
استنلی رابینسون بیش از هر چیز یک ژانر سخت را پرورش داد، راهی که از جهان ما (یا حداقل از زمان ما) دور می شود ، تا سعی کند راه حل هایی را بیابد ، اگرچه در حال حاضر آنها فقط به تخیل ثمربخش ، به محدودیت فوری منابع یا افزایش آگاهی حداقل در این زمینه توجه دارند. کم و بیش نزدیک به تعادل ناپایدار جهان ما.
به آخرین سنگر بزرگ علمی تخیلی خوش آمدید ، کمربندهای خود را ببندید و برای بلند شدن آماده شوید.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط کیم استنلی رابینسون
2312
آینده ، آن آینه ای که شروع به بازتاب فاجعه ، آخرالزمان یا پایان می کند ، هر چه می خواهیم آن را بنامیم. استنلی رابینسون به آینده سفر می کند و از آن لذت می برد و آنچه را که علم می تواند کشف کند ، امید می آورد.
زمین چیزی است که از آنچه ما بودیم باقی می ماند، از خودش بیشتر نمی دهد. و اگرچه گونه ما ممکن است سزاوار هیچ بهشتی نباشد که خدا ارائه کرده است، غریزه بقا و استقامت ایمان کور به دانشمندان این قدرت را می دهد تا مکان های جدیدی را فراتر از خورشید ما جستجو کنند.
ما در قرن بیست و چهارم هستیم. علم و فناوری شایستگی پیش بینی احتمالی ما را در مکانهای جدید که ما وجود دارند ، به اشتراک می گذارند. اما در سال پیش بینی شده در عنوان ، در 2312 سرنوشت ساز به نظر می رسد که غرور انسان در لحظه سرنوشت ساز هنگامی که کیهان علیه پیشروی بین ستاره ای ما توطئه می کند ، به اوج خود می رسد.
نیویورک ، 2140
چند قرن قبل از رمان قبلی ، اگرچه کاملاً مستقل از این رمان ... بر اساس مطالعات علمی که بر اساس تغییرات آب و هوایی ، پیش بینی افزایش تصاعدی سطح دریا ، موقعیت نیویورک و به ویژه جزیره آن منهتن ، تا چند سال آینده یک منطقه خطرناک است.
در این کتاب ، نتایج مطالعات جاری نیویورک را به ونیزی تبدیل می کند که در معرض سختی های اقیانوس قرار دارد و فقط مهندسی و افتخار برای حفظ آن به عنوان یک شهر بزرگ قابل سکونت تلاش می کنند.
در مواجهه با این پیشنهاد ، شخصیت پیشنهادی روایی توجه ویژه ای را به خود جلب می کند. آیا این در مورد ارائه رمان به ما یا افشای آنچه در راه ما در غرب به عنوان نیویورک نمادین پیش می آید ، است؟
سبک زندگی نیویورک با پویایی، توانایی آن در ایجاد روند در سایر نقاط جهان و طبیعت جهانی آن مشخص می شود. شهر رویای آمریکایی و تجارت جهانی. نشان توانایی انسان در استعمار جهان.
فقط ... ، طبیعتی که مجبور به نشان دادن مداخله ما می شود ، در قصد ما برای غلبه بر ظرفیت دگرگونی خود حرف های زیادی برای گفتن خواهد داشت. آیا می دانستید که اگر تاریخ سیاره زمین را با یک سال تقویمی مقایسه کنیم ، گذر تمدن ما تنها چند دقیقه از آخرین روز طول می کشد؟ ما می توانیم فکر کنیم که سیاره جهان ماست و همه چیز برای خدمات ما است.
اما واقعیت این است که ما فقط نوعی قدم هستیم. و اینکه خود ما ممکن است باعث انقراض مورد انتظار خود شویم. شخصیت های مختلف زندگی روزمره خود را از آنچه نمادین ترین ساختمانهای نیویورک بودند به ما ارائه می دهند.
موزاییکی از آن سال 2140 که در آن می توانیم انسان عادت کرده به فاجعه را مشاهده کنیم ، خاطرات اجدادی از شهری را که در آن رودخانه ها و خشکی ها کاملاً متمایز شده اند ، برانگیخته است ، نه مانند آینده ای که همه چیز در آن آب است ، و جزر و مد جدیدی از جاه طلبی بی حد و حصر ما را فتح کند. و چشم انداز صفر ما در مورد آن آینده.
زمان برنج و نمک
برنج و نمک ، مواد غذایی درجه یک و عناصر اساسی برای توسعه تاریخی تمدن ما قبل از مصرف گرایی و جهانی شدن.
برای یک بار ، نویسنده به گذشته برمی گردد ، به آن روزهایی که انسان هنوز در مکانی بدون نقشه کامل ، با اسطوره ها و باورهایش زندگی می کرد ... طاعون دوبونی در حال حاضر یک رویداد مهم در اروپای 1349 است.
جمعیت میلیون‌ها نفر تسلیم می‌شوند تا اینکه نیمی از روح‌های کل قاره از بین بروند. پس از آن است که نویسنده برای شکستن سلطه غرب و سپردن جهان به یک حزب جدید قدرت بین مسلمانان و چینی ها، تقابلی را پیشنهاد می کند.
زمین برای همیشه تغییر می کند ، تکامل اجتماعی و سیاسی مسیر جدیدی را در پیش می گیرد که نویسنده با علاقه و جذابیت کاشف دنیای جدید توصیف می کند.
مریخ سرخ بهتر از 2312 و مریخ سبز نیز هست.
2312 یک اقتباس موازی از حماسه مریخ است که آن را به روز می کند و بر سیارات داخلی منظومه شمسی متمرکز می شود.
زمان برنج و نمک می خواهم آن را بخوانم ، شهرت بسیار خوبی دارد.
2140 قلاب کردن من را تمام نکرد ، اگرچه واقع بینانه تر از سفر Aurora به این دور است.
ماه سرخ در بینش پیچیده خود از جهان یک گام دیگر رو به جلو است ، به اصل خود باز گشته و تمرکز تجاری بیشتری در مریخ سرخ یا 2312 به طرح اصلی (که برای توضیح آنچه واقعاً به آن علاقه دارد ، ثانویه است) داده است. رمان) ، برای یافتن خوانندگان خطی بیشتر.
لونا روخا همچنین از هیچ فیلتری عبور نمی کند تا بتوانیم برخی از آثار فوق العاده او را در تلویزیون ببینیم.
نویسنده ای چند وجهی متعهد و متعهد که ما از لذت آن لذت می بریم و به مدت طولانی به نوشتن ادامه می دهد.
تحلیل کامل
در انواع سلیقه ها لطف است.
به هر حال ، آن جنبه ذاتی مشارکت ادبی و بیشتر از CiFi همیشه مورد توجه است.