می توان درباره سنگین ترین مسائل روحی، درباره همه آن تضادهایی که وجود ما دارد، درباره گناه و حسرت، درباره احساس شکست نسبت به زمان فرار نوشت. اما باید بدانید که چگونه این کار را انجام دهید.
حقیقت این است که در این مورد، ماهیت داستان کمک زیادی به کاهش بار ماورایی ماجرا می کند. قلم موی یک داستان کوتاه می تواند بیش از بزرگترین توصیف یک اثر گسترده را منتقل کند. اما باید بدانید که چگونه این کار را انجام دهید
دنیس جانسون می داند که چگونه این کار را انجام دهد. و این کتاب مثال خوبی از آن می دهد.
در پنج داستانی که کتاب را تشکیل می‌دهند، ما به پروژه‌های زندگی بسیار متفاوتی می‌پردازیم، اما همیشه سرشار از عمیق‌ترین احساسات که به پایان نزدیک می‌شوند. شخصیت هایی که با آنچه هستند با لبخندی پوشیده روبرو می شوند که با تراژدی روبرو می شوند، با مالیخولیا به شادی کامل غمگین بودن تبدیل می شوند. چون چاره دیگری ندارند.
برای پنج قهرمان داستان همیشه درخششی از زیبایی کامل در زندگی وجود دارد. به خصوص در بزرگترین معمای پایانی آن. در غیر این صورت زیباترین‌ها در تاریکی رقت‌انگیز عقل فرو می‌روند که باعث شده با ترس‌هایشان روبرو شوند یا آسیب‌های قدیمی را روی هم بگذارند. یا اینکه آنها را به ورطه پوچی یک زندگی مصرف‌شده می‌کشاند، زمانی که همه زمان‌های گذشته ابدیت لحظه را به عنوان شعاری دروغین در امروز آخرین روزهایش اعلام می‌کردند...
پس از دوست داشتن شدید یا نفرت بدون اصلاح احتمالی؛ این شخصیت‌ها پس از بزرگترین موفقیت‌ها یا بدترین اشتباهات، به لوازم جانبی شرایط خود اهمیتی نمی‌دهند، زیرا نوستالژی همان است. و آنها فقط باید مسخره را کشف کنند و به بی ادبی ترفند زمانه بخندند که هر فتح را باطل می کند یا هر خطای احتمالی را مدفون می کند.
مرگ نویسنده را در حالی که در این داستان ها غرق می کرد، تسخیر می کرد. عملی از ادبیات خداحافظی عمدی. پنج شخصیت که ممکن است فقط یکی باشند. چون در نهایت ما زندگی های زیادی، موقعیت های مختلف، سناریوهای متفاوتی را تجربه می کنیم و باید با همه اینها خداحافظی کنیم.
هم اکنون می توانید کتاب «محبت پری دریایی» نوشته دنیس جانسون را از اینجا خریداری کنید. با یک تخفیف کوچک برای دسترسی از این وبلاگ که همیشه قابل تقدیر است: