Mel Gibsonen 3 film onenak

Kameraren beste aldean bi aktore bikain nabarmentzen dira. Eta ez da ezer adimentsuagorik etorkizuna ziurtatzea baino, oraindik ere aktorea den ekoizpen handietarako behar den aktorea denean, zimurrak ia edozein roletara egokitzen ez direnerako zuzendaritzaren ofizioa ikastea baino (Morgan Freemanen kasua izan ezik. batzuekin egokitzen da beti). Hemen zentratuko garelako Mel Gibsonen film onenak zuzendari gisa. Jakina, ez duzu nahi Lethal Weapon I, II, III edo IV buruz hitz egitea...

Kontua da aktore handiei buruz lehen eta zuzendariei buruz esan zuenean, alde batetik, badagoela Clint Eastwood eta bestetik Mel Gibson. Hainbeste ibili, hainbeste ibili. Bi kasuetan aktore gisa duten agerpenak nabarmen behera egin zuen eta Robert DeNirok grazia gutxiagorekin paperak onartzen ari den bezala, bi hauek kameraren atzean ezkutatzen dira eta paper batek aterpea eman diezaiekeenean bakarrik interpretatzera ateratzen dira.

Noski, zuzentzeko merezi izan behar duzu. Eta balio izatearekin esan nahi dut, gidoirako sen onetik, hala nola plano onenak aurkitzeko edo pertsonaiei onena ateratzeko gaitasuna. Bataren eta bestearen film handien ondorioz, ondo zuzentzen ikasi zutelako fedeagatik...

Mel Gibsonen 3 film onenak

Apokalipsia

PLATAFORMA HAUETAKO EDOZEIN ESKURAGARRI DA:

Europa eta Amerikaren arteko nahasketa-ertzean dagoen epika bat ezagutzeko. Maien munduan bizirauteko istorio bizkor bat, akzioa dario baina enpatia izugarria transmititzen duena. Haien elkarrizketen kontua izango da guztiz maia hizkuntzan edo oihaneko mundu horretan agertoki ezin hobean, sakrifizioak eta kastak lekua zuten arbasoen arauen menpe.

Filma une mitikoz josita dago, trebetasun handiz filmatutakoa. Adibidez: piramidearen goialdean dagoen sakrifizio unea, non buruak biraka eta zeinaren epaiketa sumarioa buru duen Jaguar Atzaparra, baina azkenean saihestu egiten duena, denak sinestarazten dituen eklipse bati esker, jainkoak ez daudela konforme ostentazio odoltsuarekin.

Baina onena azken eszenetan dator. Jazarpenak eragindako tentsioaren eta protagonistaren eta bere familiaren heriotza-arrisku hurbilaren ostean, amaiera ikaragarri batera iritsi ginen, katarkiko eta maltzur batera, gozatzeko moduko benetako miraria. Oso gustura egongo nintzateke hemen kontatzen. Baina neure burua kentzen dut, badaezpada, pelikula ikusi ez duten zortedunetako bat bazara...

Braveheart

PLATAFORMA HAUETAKO EDOZEIN ESKURAGARRI DA:

Pelikula hau ikustera joan nintzen lagun batekin zinemara. Joan zenean esan zidan ezpata bat hartu eta gotorleku edo udaletxean erasotzea gustatuko litzaiokeela, hori ezean, boterea dirudien edozer. Eta gutxitan lortzen den pelikula epiko bat dela da. Gladiator-en antzeko kasua edo, literatura-similazio baten bila, "Monte Cristoko kondea". Mendeku justuenaren ideian behintzat ezinbesteko kausa gisa.

Denetarik zeukan film luzea, maitasun galduaren erromantizismoa eta maitasun berarekin zor izpiritualaren ondorioz ezinezko maitasun berrien agerpena. Baina baita eszena militar ahaztezinak eskoziarrak denen aurrean, persiarrei argizaria eman zieten 300 espartano haiek bezala. William Wallace kapitainarekin, ezin zen ezer gaizki atera. Bere asmamenak inoiz ikusi gabeko estrategiak asmatzeko gai zen, ezusteko soldaduak eta ikusleak nahastu egiten zituztenak.

Gero politika dago, noski. Eta eskoziar jauntxoak ingelesekin negoziatzen hasten direnean iraultza askatzaile hasiberriaren gaineko agintea ziurtatzeko. Wallaceren lan handiaren amaiera adierazten duten traizioak, inoiz uzten ez duten lagunak, umore ukituak eta bere garaiko kronikek jada kargatutako kondairaren forjaketa.

Kristoren grina

PLATAFORMA HAUETAKO EDOZEIN ESKURAGARRI DA:

Bere azken egunetan Jesukristori buruzko pelikula bat errodatzeak ez du askorik argumentuaren berritasunetan ausartzeko. Eta gertakariek ere ez dute txanda harrigarririk edo beste hari askoren aurkikuntzarik adierazten. Baina, berak egin zuen bezala JJ Benitez bere "Troiako zaldia" seriean, pertsonaia eta gertakarietan sakondu dezakezu beti.

Gibsonek gizakiaz gaindiko sufrimendua sentsazio fisiko bihurtu nahi zuen. Gizona gai izan bazen Jainkoa fustiga baten kolpearekin, arantza inkrustatuak, lantzak alboan eta iltzeak eskuetan zituela, zergatik ez irudikatu modu fidagarrienean? Jesukristoren larruan jartzea ez da ezer.

Izan ere, zintak eliz zirkulu gutxi batzuentzat edo komunitate juduentzat blasfemia adierazten zuen, Gibsonek kontatzen dituen Kristoren bizitzako azken 12 orduetan odolak eragin osoz zipriztintzen gaituelako. Gertatutakoaren isla hutsarekin zein eremuren arabera kontzientziatzea guztiz arrakastatsua izan dela esan nahi du.

Film basati bat... agian. Baina, ziur aski, gizonek beraiek Jainkoari egin ziotena baino askoz gutxiago bizi zen lehen pertsonan, edo ama baten eta lagun batzuen begietatik, beharbada gehiegizko zigorragatik, beren mezua transmititu beharraz sinetsita zeuden.

5/5 - (17 boto)

Erantzun

Gune honek Akismet-ek spam erabiltzen du. Ikasi zure iruzkina datuak prozesatzen.