Leonardo DiCaprio bestialaren 3 film onenak

Munduan aktore gutxiri gustatzen zaio DiCaprio. Bere aktore-gaitasunarekin denok irabazten gaituen aktorea, beste edozein dohain fisikoago edo ageriko karisma motaren gainetik. Rol bakoitzean aktore honek badaki bere mutiko aurpegiaren ñabardura bitxienak baliatzen. Agerpen soilen kontraesanak eta paradoxak proiektatzeko betiko gazte-rictusa. Eta horrek bera bezalako norbaitek bakarrik ustiatzen dakien gaitasunak eskatzen ditu.

Beste edozein aktorerentzat, Titanic-en agertzea bere ibilbidearen gailurra izango zen. Baina egungo DiCapriorentzat hori ia anekdota izaten jarraitzen du. Bai ondoren etorri zenak bai Titanic aurretik aurkitutakoak kalitatea eta asmamena dariolako. Kontuz, gauza bera gertatzen da aurrekontu baxuko beste filmetan askoz aktore gehiago den Kate Winslet batekin.

Baina DiCapriora itzuliz, berarentzat mimetismo ezin hobea eta ikuslearekiko erabateko enpatia den karakterizazio bati txapela kentzea beste aukerarik ez dago. Aktoreaz guztiz ahaztearen sentsazio hori aipatzen dut (gehiago kostatzen den zerbait, esaterako, presentzia izugarrien aurrean. Brad Pitt) pertsonaiaren ariman sartzeko. Zalantzarik gabe, zuzendaria banintz eta mezua eta pelikularen garrantzia lehenetsiko banintz, Leonardo DiCaprio aukeratuko nuke beti.

Leonardo DiCaprioren hiru film onenak

Nor maite du Gilbert Grape-k?

PLATAFORMA HAUETAKO EDOZEIN ESKURAGARRI DA:

Bitxia bada ere, ez da film honetan DiCapriok protagonismorik duen. Eta, hala ere, dena bere inguruan dabil. Filmaren argumentuagatik beragatik, noski, baina baita bere presentzia etengabea dela badakielako. Hain gogoratzen ez diren baina gutxitan ikusten den interpretazio intentsitatea adierazten duen film horietako bat.

Arnie da, Gilberten anaia (Johny Deep-ek ere ezin hobeto exekutatu zuen). Biek zainketa gutxi eman diezaiokeen ama batekin okupatzen dute etxea. Izan ere, ama zama apur bat da, anaien existentzia are tragikoagoa egiten duen Estatu Batu sakoneko herri urrun batean.

Gilbertek etxea aurrera eraman behar du edo, behintzat, ez du bere gain erortzeko mehatxatzen duen teilatuaren pisuari men egin (metaforikoa naiz). Beste bizitza bat bizi beharko lukeelako eta badaki. Baina maitasun erarik ederrenak eta malenkoniatsuenak, bere buruaren ukapenak, pisu handiegia du. Gilbertek ezkonduta dagoen emakume batekin harremanak ditu eta bere zamekin asmatu ezin dituen etorkizunetan pentsatzera gonbidatuko duen maitasun bat ezagutzen hasten da.

Erdian, batez ere pibotatuz, Arnie nabarmentzen da. Arnie ez hain txikia jada, gau osoan bainuontzian egoteko gai dena, Gilbertek behingoz dutxatu ondoren ateratzea ahazten bazaio. Gilberti atxikitzen zaizkion kimu itogarrien artean maite duen Arnie bere bizitza irmo bezain astiro erretzen ari den leku horretan. Mutilaren ezintasuna benetakoa da, guztiz erreala DiCaprioren begiradan, keinuetan, ibilaldian. DiCaprio bere gorputzean bizi da, bere aztarnarik gabe ordezkatu duen Arnie bat balitz bezala. Gaur egun oraindik txunditzen nauten efektu liluragarria.

Shutter Island

PLATAFORMA HAUETAKO EDOZEIN ESKURAGARRI DA:

Has gaitezen amaieratik. Eszena beldurgarri bat dago argumentuaren garapen ekaitsuaren ostean (ez naiz xehetasun gehiagotan sartuko, ikusi ez baduzue). Kontua da DiCaprio buruko ospitale zaharreko harrizko eskailera baten oinean zigarro bat erretzen duela. Eguna epela da eta hodei beltzek denboraldi ona egin dutela dirudi. Momentu horretan DiCapriok azken aukeran bere interpretazioaren arrazoiak azaltzen ditu. Bere pertsonaiak bizi izan zuenari buruz hitz egiten duelako. Baina, aldi berean, bere paperaren konbentzimendu osoa aurkitzen dugu bere begirada mingarrian... «Leku honek pentsaarazten dit. Zer da okerragoa? Munstro bat bezala hil ala gizon on bat bezala hil?

Beste film liluragarri bat, non DiCapriok interpretazio tragikomikoaren mailara iristen du, arimarentzat oihartzun sismikoak dituena. Edward Danielsi (DiCaprio) agindutako ikerketak ospitale psikiatriko batera eramango du, non emakume bat egoera arraroetan desagertu den. Azken eszenen artean, Edwardek eromenaren ikuspegi izugarri kezkagarria adierazten du. Errealitatea eta fikzioa gerta daitezkeen zorigaitzetatik bizirauteko komenigarrien bizitzeko espazio gisa. Subjektibotasun osoaren menpe dagoen gure mundua bizitzeak soilik asmo hori ematen digu, azkenean imajinatzen duguna baino ezer ez dela egiazkoagoa agerian jartzeko.

Istorio honetako protagonistek bizi behar dituzten egoera malkartsuak seinalatzen dituzten arroila eta itsaslabarren artean ospitale psikiatrikoaren kokapena duen paisaia beldurgarria. Galdutako emakumearen inguruko ikerketa magnetikoa, nolabaiteko arazketa psikiko bat bilatzen duen ametsezko nozio batera eramaten gaituena. Eszenatoki ilunagoa, klimari dagokionez ekaitztsua eta aldi berean larrigarria, argi-hutsune bakanak zabaltzen diren heinean, ikerketan inoiz bilatu ez den egia seinalatzeko.

Wall Streeteko otsoa

PLATAFORMA HAUETAKO EDOZEIN ESKURAGARRI DA:

DiCapriok gizakiak bere eraldaketa sakonena nola jasan dezakeen erakusten digun filma. Oparo egiteko modua bilatzen duen mutiko xumetik hasi eta bere arima hartzen amaitzen duen otso errukigabe eta moralgaberaino. Bere infernuetara jaitsiera deskubritzen den tontorrerako igoera paradoxiko horretan, Leonardo DiCapriok luxurako zein burtsetako jokorako gustu hori irakasten digu. Norberaren baitan porrot eginda, DiCaprioren ardi-larruaz jantzitako Wall Streeteko otso honek gaur egungo Dorian Gray baten itxura du. Egungo merkatu librearen irabazleek gehiegizko anbizioa beste helbururik gabe nahi duten adibidea.

Filmaren gainerakoa Wall Street marrazki biziduneneko abentura bizkor bat da eta ez da hain egiazkoa. Dirua sartzen den heinean, DiCaprio eta bere lagunak iluntzen dira eta era guztietako bizioetan sartzen dira. Gehiegikeria kimikoak eta sexualak eta, jakina, haien bizitzak oinen azpian hutsune hori bihurtzeko zabaltzen den orbana bat-batean erorketa eragiten duela.

5/5 - (8 boto)

10 iruzkin "Leonardo DiCaprio bestiaren 3 film onenak"-ri buruz

Erantzun

Gune honek Akismet-ek spam erabiltzen du. Ikasi zure iruzkina datuak prozesatzen.