Ez dakit zein iragarpen larri dagoen ingurune lasai eta baketsu guztietan, jendetza eroarengandik urrun. Basamortu moduko batean, kaktus eta kilker artean, Elmer eta Rose bizirik diraute bost alabekin. Bizitzak erritmo lasaian jotzen du, errealitatea ordoki zabal bateko lur antzuaren artean harrapatuta dagoen denboraren kadentziarekin igarotzen da.
Rick izeneko ezezagunaren etorrera, aterpea eta atsedena eskaintzen zaion galdutako turistak, familiaren tentsio puntu kritikoa bihurtzen amaitzen du. Beharbada Ricken bisita ez da dirudiena bezain kasuala, agian mutilak azkenean aurkitu du bilatzen zuena.
Bost alabak arrotzak erakartzen ditu, Elmer eta Rose gurasoak Rick hara eraman duen beste zerbait sumatzen hasten diren bitartean. Kuriosoa da nola espazio zabal batean, horizonte posible eta urrun ugarirekin, bizitza estutu egiten den espazio itogarria sortu arte.
Delako egia basamortu horretan zulatutako putzu batetik ur iluna bezala sortzen ari da. Litekeena da familia berezia ez dela kasualitatez mundutik aparte bizitzea. Arazoa da hara eraman zituzten arrazoiak betirako ezkutatuta zeudela.
Ura galtzea ekiditeko kaktusek hostoak izan beharrean arantzak garatzen dituzten modu berean, familia bat egiten du defentsa sistema honekin. Pertsonaia bakoitzak aparteko erreakzioa erakusten digu eszenatoki lasai baina jada maltzur horretan sortzen ari diren aurrekaririk gabeko gertaeren aurrean.
En liburua Cacti etxea Norberarengandik, amaitu gabeko negozioetatik, beldurretatik eta erabaki dramatikoetatik ihes egiteko lekurik ez dagoela aurkitu genuen.
Hemen aurki dezakezu The House Among the Cacti liburua, Paul Pen-en azken eleberria, hemen: