Literatura gupidagabea, gupidagabea izan daiteke. Baina hala izan behar du. Ba badakizu John Manuel Gil. Azal iezadazu ... Duela gutxi irakurri nuen elkarrizketako laburpena Bukowski. Errealismo zikinaren erregeak, bere kanaberako zetroarekin, tristura adimenaren produktua zela nabarmendu zuen. Ulermenaren antzeko zerbaitek, arrazoiaren argiak, ezagutzera kondenatzen gaitu gu bezalako hilkor soilentzat egokia ez dena, ezagutzera mundu honetan aintza baino min gehiagorekin ibiltzera kondenatuta.
Zer egingo genuke tristurarik gabe? Zertaz idatziko lukete Dylanek edo Sabinak beren abestiak? Zer margotuko lukete ipuin kontalari erromantiko handiek mundu honetan? Zergatik emozionatuko ginateke tristuraren kontrapisurik gabe? Kondena salbazioa da, analogia maltzurrean, zelulen perfekzioak amaierarik gabe ugaltzea lortzen dutenean minbizia eragiten duen modu berean.
Tristuraz eta haren plazeboz, haurtzaroaz eta oroitzapen latzaz. Juan Manuel Gilen literatura indartsuak badaki ez dakidala hotzikara sortzen duen frankotasun hunkigarria. Eta bai, merezi du irakurketa mota honetara hurbiltzea, dena den arren argitasuna beharrezkoa baita ...
Juan Manuel Gilek gomendatutako 3 liburu onenak
Gari garbia
Ez da lan erraza haurtzaroko mundu hori sintetizatzea, heldutasunera iritsi direla uste duten arriskuak baino ez baititu. Baina ipuin kontalari on baten bertuteekin lortuta, gure memoriaren kanalaren azpian dena isurtzen da. Honek Mystic River motako irakurketak gogora ekartzen ditu Dennis Lehane edo Sleepers, Carcaterraren eskutik. Bi nobelak zinemara eraman zituzten, hain zuzen ere, edozein ikuslerentzako gaitasun mimetiko hori zela eta. Onena da gaztelaniazko bertsio honetan dena askoz ere gertuago gertatzen dela.
Lagun talde baten bizitzaren ibilbidea markatuko duen bihurrikeria bat protagonista izan zenetik hogeita bost urte igaro ondoren, nobela honetako izenik gabeko kontalariak Simón, egun batean arrastorik gabe desagertutako koadrilako kidearen mezua jasotzen du. ezusteko proposamena: zergatik ez duzu gutaz idazten? Gertatu zaigunaz?
Detektibe eleberri faltsu bat bezala Gari garbia eleberri perfektua moldatzeko edozer egiteko prest dagoen idazlearen urratsak jarraitu aldiriko auzo batean galdutako haurtzarotik gogoratzen zuenarekin ia ez duen iragana ikertzen duen bitartean. Irakurlea puzzle burutsuaren piezak lotzera gonbidatuta dagoen joko literarioa.
Gizon bat ur azpian
Anfibioak izaki hobeak dira. Dudarik gabe. Bi eratara bizitzea eta bietan bizirauteko gai izatea Jainkoaren existentzian konbentzitu dezakeen eboluzio prozesua da. Ur azpian dagoen gizonak dena galdu du. Denbora kontua da, hain zuzen, hori, denbora, bizitzen jarraitu ahal izateko presioak ... Sentsazioa berdina da itotzea arnasa hartzeko aire guztia izatean estutzen denean. Birikek larritasun eta tristura hutsaren zakatzak izan nahi balute bezala da. Eta, hain zuzen ere, haurtzaroko oroimena ez da sendabide onena.
A Man Underwater, Juan Manuel Gilen eskutik, haurtzarora joan-etorria da memoriaren bidez, helduek munduari begiratzen dioten gehiegizko konplexutasuna kontatzen digun istorioa. Ustekabeko gertaera batetik, narrazio ariketa bikain bat askatzen da, non istorioak egilearen presentziari eta inguratzen duen bizitzari bidea ematen dion, biak benetako protagonista izaten amaitzen duen arte. Sailkaezina den eleberria da, erritmoz betea, ustekabeko bueltak, zeinetan Juan Manuel Gilek maisutasun literario basatia erakusten duen.
Tximista lorea
Kontatzeko istorio interesgarriaren bila, idazle batek bere arima deabruari ere sal dezake. Hurrengo istorioa delako idazle izaten mantentzen zaituena, hurrengo orrialde zuriak kentzen zaituena...
Edozer egiteko prest dagoen idazle baten liburua da hau, bere hurrengo eleberrian istorio bat kontatzeko. Presioek eta itxaropenek astindutako literatur sari handi bat irabazi ondoren, bere txakurra paseatzen ikusten duen eszena misteriotsu baten atzean zer ezkutatzen den jakiten saiatzen da -edozein aholkuei kasurik egin gabe-: gizon batek negar egin du atsekabetuta eta anbulantzia batek pertsona bati laguntzen dio. etxe zahar baten lorategiko ateak.
Ikerketa zoro honetan, bizitzak eta literaturak laster konspiratuko dute fikzioa maitasuna kudeatzeko balio duen tresna bakarra dela sinestera eramaten duen inspirazio-metodo bitxi hau probatzeko, idaztearen zoriontasun erasoezina edo galeraren bihotz-haustura suntsitzailea.
La flor delray 2021ean Trigocleanekin batera Biblioteca Breve saria irabazi ostean, Juan Manuel Gil espainiar narratibako eszenako idazle jatorrenetako bat bezala finkatzen duen eleberria da.
Juan Manuel Gilen beste liburu gomendatuak
Ornodunen uharteak
Ezin da erretiro batean zoriontsu izan. Aszetikorik ez zegoen edo ez da egongo bere onean. Irteten bazara, agurrik ere trukatzeko adina izorratuta zaudelako da. Bakardadeak oihartzun tentagarria bezala deitzen du, inor ez dagoen basoan eroritako zuhaitzaren soinua ekartzen duena. Beraz, bakardadeak azkenean ezinezkoa zaion ahanzturarekin partekatzera gonbidatzen zaitu.
Martinek bere uhartea aurkitu du. Urbanizazio zaharreko bungalow bat. Denetik urrun. Inoiz baino bakartiago edo beti bezain bakarti. Bertan azken urteetan galdu duela dirudien ordena berreskuratu nahi du. Harkaitz bolkanikoekin lorategi bat eraikitzen du, bere ohitura sistematizatzen du bertan lurperatu arte eta bere barnean dabilen mina izkinatzen saiatzen da. Hala ere, ezer ez da nahikoa. Inoiz ez da. Eta badaki. Sukarraren ametsak eta gaixotasunak, deszifraezinak diren sekretuak eta desira, urruneko uharteak eta insomnioa. Martinek egun zailak astintzen dituen txikikeria, beldurra eta errukia mapatzen dituela dirudi.
Estilo kezkagarriarekin eta giro itogarriarekin, Ornodun uharteak sekretuen eta ihesaldien atlas gisa marrazten dira; datozen amets ilunak gordetzen dituzten pertsonaienak. Agian erantzuteko galdera zailen artxipelagoa. Non dago beldurra koldarkeriaz bereizten duen marra? Zerk bultzatzen gaitu errukitik mespretxura? Zein arrazoitan oinarritzen dugu gure jakinmina? Zer eskaintzen digu irudimenak? Eta hauskortasuna? Irakurlea itsaslabarraren ertzean uzten duen erritmo, tentsio eta lirismoaz hornitutako istorioa.
