Estas romanoj, kiuj alfrontas nin kun tiu hantanta pasinteco, kiu superas la ĉefrolulojn. Ĉi-foje ne tiel la pasinteco sed la ombro de si mem insistas alkroĉiĝi al liaj piedoj malgraŭ ĉio.
Ĉar kiom ajn vi volas marŝi novajn vojojn, ŝi, la ombro, ĉiam revenas tuj kiam la suno leviĝas. Certe memorigi nin per la paradoksa kontrasto, ke nia malluma flanko ĉiam estos tie, ombrante nian etulon por antaŭeniri tra la mondo. Tie loĝas la interna geto, en la mallumo, kiun la ĉefrolulo projekcias pri sia vivo kaj liaj decidoj.
La geto-interno estas la vera historio de la avo de la aŭtoro, pri kiel la leteroj de patrino enfermita en la varsovia geto enigas ŝian ekzilitan filon en Bonaero en silenton, kulpon kaj senpovecon.
«Mi ne scias, ĉu vi povas paroli pri la holokaŭsto. Mia avo ne provis. Kaj se mi provis trovi iujn vortojn, se mi serĉus kiel diri tion, kion li silentis, ĝi estas ne nur trankviligi lian doloron: ĝi ne estas memori ĝin, sed forgesi ĝin. »
Savi vin de la teruro povas rezulti esti pli malbona frazo ol perdi vian vivon. Jen la vera historio de Vicente Rosenberg, la avo de la aŭtoro, judo, kiu forlasis Pollandon en la XNUMX-aj jaroj, lasante siajn gepatrojn kaj gefratojn por komenci novan vivon en Bonaero. Tie li edziĝis, havis infanojn, fariĝis posedanto de meblovendejo kaj neglektis kontakton kun sia familio.
Lia patrino tamen neniam ĉesis sendi al li leterojn, korespondaĵon, kiu fariĝis atesto de virino, kiu estis enfermita en la varsovia geto. Tiuj leteroj rakontas al via filo la malsaton, malvarmon kaj timon antaŭ la murdo de milionoj da homoj tra Eŭropo. Kiam Vicente rimarkas, kio okazas, estas tro malfrue kaj la leteroj ĉesas alveni.
Amigorena revizitas la memorojn kaj silenton de sia avo en rakonto, kiu fariĝis tutmonda literatura fenomeno. Finalisto de la tri grandaj literaturaj premioj de Francio, El interna geto ĝi estos tradukita en dekon da lingvoj. Martín Caparrós, kuzo de la aŭtoro kaj nepo ankaŭ de la ĉefrolulo de ĉi tiu rakonto, respondecis pri la traduko al la hispana.
Vi nun povas aĉeti la romanon «La interna geto», libro de Santiago H. Amigorena, ĉi tie: