ως θεατρικός συγγραφέας, Sam Shepard Ήξερε πώς να μεταφέρει την πιο υπέροχη τέχνη του μονολόγου σε αυτό το μυθιστόρημα. Η ιστορία του θεάτρου, ως σκηνικής τέχνης, καθορίζεται από μεγάλους μονόλογους που παραπέμπουν στην αθανασία από την απλότητα του χαρακτήρα, του ανθρώπου που αντιμετωπίζει τη μοίρα του.
Από τους Έλληνες έως Σαίξπηρ, Calderon de la Barca Valle Inclán ή Samuel Beckett; Η μεγαλύτερη δόξα του θεάτρου πέρασε μέσα από έναν μοναχικό πρωταγωνιστή που παραπέμπει άμεσα στην τραγωδία...
Πρόκειται για την εξύμνηση της γελοίας ύπαρξής μας με σεβασμό σε έναν ακατανόητο κόσμο, έναν κόσμο που προσφέρει το άπειρο ως οποιαδήποτε απάντηση σε μια απλή ματιά στον ουράνιο θόλο. Το θέατρο προσπάθησε να δώσει φωνή και ερμηνεία σε εκείνα τα μικρά ερωτήματα για εμάς που, κατά βάθος, θα θέλαμε να εκτοξεύσουμε στην απεραντοσύνη που μας περιβάλλει σε περίπτωση που κάποιος μπορούσε να ασχοληθεί με τη διεκδίκηση των αντιφάσεων και των ελαττωμάτων μας. Η αθανασία είναι ένα μικρό κείμενο που εκθέτει ένα απλό ερώτημα που εκτίθεται σε εκατομμύρια ερωτήσεις σχετικά με το τι είμαστε.
Το καλύτερο σε αυτό το βιβλίο είναι ότι ο πρωταγωνιστής στον οποίο πέφτει το επίκεντρο στη βωβή σκηνή είμαστε εμείς οι ίδιοι. Γιατί και ο Σαμ Σέπαρντ μας καλεί να απολαύσουμε το επάγγελμά του ως ηθοποιού.
Γινόμαστε ηθοποιοί στο πετσί του άλλου. Μόλις επιτύχουμε ενσυναίσθηση με τον άντρα που παραμένει στο κρεβάτι, στη δίνη μιας ανησυχητικής υπνηλίας, εμβαθύνουμε σε αυτήν την αναζήτηση για το τι είμαστε από το πιο απλό και το πιο καθημερινό, από τις βαθύτερες διαμάχες μας που δυσκολεύουν την ανάκτηση το εύκολο όνειρο του παιδιού που είχαμε κάποτε.
Και ακόμα κι αν γίνομαι μεταφυσικός, δεν πρόκειται για το να βρω μεγάλες αποχρώσεις σε αυτό το μυθιστόρημα, ίσως ονειρικές προσεγγίσεις στον έρωτα, την οικογένεια, τις ενοχές.
Η περίπτωση του πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος είναι αλήθεια ότι πραγματεύεται μια συγκεκριμένη ζωή, αλλά οι σκιές των σκέψεών του μεταξύ συνείδησης και ασυνειδησίας μας αφορούν όλους.
Ο συγκεκριμένος μονόλογος από μισοκοιμισμένος μας συστήνει έναν ιδιοκτήτη ονείρου που μάλλον αγαπούσε το λάθος άτομο, κάτι που του κόστισε να εγκαταλείψει τη φιγούρα του πατέρα του, ο οποίος επίσης αγαπούσε την ίδια γυναίκα: τη Φελίσιτι. Μια επαναλαμβανόμενη πτυχή μέσα σε ολόκληρη την αφήγηση, ένα νήμα που ενώνει τα πάντα, καθώς η πατρότητα ή η μητρότητα πάντα ενώνουν.
Ο Sam Shepard κατάκοιτος, προσπαθώντας να περάσει από τις ενοχές και την αγανάκτησή του στον ξεκούραστο ύπνο. Ο Σαμ Σέπαρντ επέστρεψε στη σκηνή του θεάτρου που τόσο αγάπησε. Ένα μυθιστόρημα μετατράπηκε στον Shepard που κάποτε ονειρευόταν να είναι ο Άμλετ.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το μυθιστόρημα Inside Me, το τελευταίο βιβλίο του αείμνηστου Sam Shepard, εδώ: