Η έλξη του δημόσιου προσώπου, ειδικά στην περίπτωση των δημοσιογράφων των μεγάλων ΜΜΕ, απορρέει σε πολλές περιπτώσεις σε εκείνη τη μετάβαση από το δημοσιογραφικό στο λογοτεχνικό. Μια από τις πιο εμβληματικές περιπτώσεις είναι αυτή του δημοσιογράφου Μαξίμ Χουέρτα, αλλά η λίστα επεκτείνεται σε πολλά περισσότερα εδώ ή σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου, από Vazquez Montalban μέχρι τον Αμερικανό Tom Wolfe, που συνέδεσε το σύνολο του έργου του ως δημοσιογραφική αφήγηση.
Ωστόσο, είναι πολλοί που φτάνουν και όχι τόσοι που μένουν. Μόλις εκμεταλλευτεί την αδράνεια της έλξης των μέσων ενημέρωσης, οι αναγνώστες είναι αυτοί που καταλήγουν να επιλέγουν αυτό που είναι πραγματικά καλό από το απλό φαινόμενο των μέσων.
Και εκεί αρέσει σε έναν συγγραφέα Εικόνα κράτησης θέσης Mara Torres, έχει ήδη επιβεβαιωθεί ως ενδιαφέρουσα συγγραφέας που ξεκίνησε στο λογοτεχνικό πεδίο ως ένας τρόπος να αποτυπώσει τις εμπειρίες της σε ένα εμβληματικό πρόγραμμα όπως το Hablar por hablar, όπου οι άνθρωποι αποκαλύπτουν τις πιο ποικίλες πραγματικότητες τους ανάμεσα στα νυχτερινά κύματα ενός έμπιστου ραδιοφωνικού σταθμού.
Έκτοτε, η Mara Torres αφιερώθηκε σε δοκίμια, ιστορίες και μυθιστορήματα, συνθέτοντας μια οικεία βιβλιογραφία που ξεχειλίζει την ανθρωπότητα από το μικρό, από εκείνο τον χώρο του προσωπικού ανέκδοτου με τον οποίο γεμίζει τους χαρακτήρες της με ζωή ή χρονικά συναρπαστικών ενδοϊστοριών για την έννοια του τρόπου ζωής μας στην κοινωνία.
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα βιβλία της Μάρα Τόρες
φανταστική ζωή
Το άλμα της Mara Torres στο μυθιστόρημα ήταν μια τελευταία επίδειξη αυτής της αρμονίας μεταξύ έμπνευσης και ενσυναίσθησης. Τίποτα καλύτερο για να γνωρίσεις κάποιον από το να τον εκθέσεις σε μια θεμελιώδη μετάβαση, σε ένα γεγονός που αλλάζει την καθημερινότητά του και τον κάνει να ξανασκεφτεί τα πάντα σχετικά με τα θεμέλια της ζωής.
Ένα μυθιστόρημα στο οποίο μπορεί κανείς να μαντέψει μια μεγάλη διαδικασία απορρόφησης από τις ιστορίες τόσων ακροατών που μετέφεραν στον συγγραφέα τις ανησυχίες τους και τις στιγμές της μοναξιάς τους, που τελικά είναι όλες εκείνες στις οποίες η ζωή μας καλεί να τη δούμε από το επίπεδο του νέου και του άγνωστου.
Η Νάτα υφίσταται ένα διάλειμμα με τον σύντροφό της, Μπέτο. Και σαν να ήταν μια καλεσμένη που τηλεφωνεί σε μια μεταμεσονύχτια εκπομπή και που παίρνει μια βαθιά ανάσα όταν κλείνει το τηλέφωνο και έχει ήδη διώξει τη μοναξιά της, ανακαλύπτουμε το δύσκολο μονοπάτι προς την ανοικοδόμηση, με τις πιθανές ανταμοιβές που στο τέλος μπορεί να είναι πιο έντονες και πιο νόημα σε όλα. Χρειάζεται μόνο να βρεις ένα νέο στήριγμα όπως η Fortunata για να τολμήσεις να πετάξεις ξανά.
Χαρούμενες μέρες
Σε όλη τη ζωή υπάρχουν απλά χαρούμενα γενέθλια, αυτά της παιδικής ηλικίας, μόλις συνοδεύεται από λίγο φως. Στη συνέχεια έρχονται άλλοι που σας δίνουν περισσότερη στοχαστικότητα, άλλοι στους οποίους ξαναρχίζετε την ευτυχία και άλλοι στους οποίους ξεχνάτε ότι έχετε γενέθλια.
Σύμφωνα με αυτό βιβλίο Χαρούμενες μέρες από τη Mara Torres, ο κύκλος που σηματοδοτεί τις νοητικές μεταπτώσεις είναι κάτι σχεδόν μαθηματικό που ορίζεται σε πέντε χρόνια, μισή δεκαετία. Μια πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία από την οποία μπορούμε να πλέξουμε μια πλοκή για την εξέλιξη της ταυτότητας.
Αναρτήσεις για τη δημιουργία σημείων αναφοράς στο πέρασμά μας από αυτόν τον κόσμο, αυτό που καθιερώνει αυτό το μυθιστόρημα μου φαίνεται μια εξαιρετική ιδέα. Για να αναπτύξουμε αυτή τη νέα θεωρία, μπαίνουμε κάτω από το δέρμα του Μιγκέλ, ο οποίος, μετά από μια κλήση της φίλης του Κλαούντια, σκαρφαλώνει προς αυτό το αναδρομικό μονοπάτι.
Και κάπως έτσι ανακαλύπτουμε πόσο μεταβλητή είναι η ταυτότητά μας, η αντίφαση που τελικά οδηγεί τα βήματά μας. Αυτό που ήμασταν, συγκεκριμένα αυτό που ήταν ο Μιγκέλ, είναι κάτι που δεν θα ξαναγίνει ποτέ. Και το βασικό είναι να ανακαλύψετε σε ποια γενέθλια ήσασταν πιο ευτυχισμένοι για να σκεφτείτε πότε ακολουθήσατε πιο πιστά τις επιταγές της καρδιάς σας.
Οι ευτυχισμένες μέρες μπορεί να συμβούν πέρα από την παιδική ηλικία (ιδία εκτίμηση), αλλά θα βρίσκονται πάντα σε εκείνες τις στιγμές που ανταποκρινόμαστε και ενεργούμε με έναν τρόπο που συνάδει περισσότερο με την αδράνεια της ψυχής μας.
Ο Μιγκέλ είναι μια αντανάκλαση μιας ζωής εύκολα αναγνωρίσιμης από όλους μας: φιλίες που θεωρούνταν αιώνιες, φοιτητικές μέρες, ανακάλυψη τόσων πραγμάτων, απογοητεύσεις και υπέρβαση... τόσα πολλά. Τελικά το σημαντικό, όπως λένε, είναι να το πεις. Και η Μάρα Τόρες το κάνει υπέροχα.
Χωρίς εσένα. Τέσσερα βλέμματα από την απουσία
Η φανταστική ζωή, εκείνο το άλλο μεγάλο μυθιστόρημα του συγγραφέα, πίνει κατευθείαν από αυτά τα κλάσματα κόσμων και ζωές βγαλμένες κατευθείαν από την πιο οικεία πραγματικότητα.
Οι τέσσερις ιστορίες αυτού του βιβλίου αποκτούν την ιδιαίτερη λάμψη εκείνης της απουσίας που κρέμεται από τις αναμνήσεις της ζωής πολύ ιδιαίτερων πρωταγωνιστών και του πώς τα πράγματα αναλαμβάνονται «χωρίς εσένα». Πώς να ζήσετε χωρίς Dulce Chacón ή χωρίς Buero Vallejo; Όχι με τη γενική έννοια της απώλειας της ιδιοφυΐας, αλλά με την ιδιαίτερη έννοια των πιο κοντινών του.
Ζώντας για την Inma Chacón ή τη Victoria Rodriguez, χωρίς την υποστήριξη της σαγηνευτικής και λαμπρής προσωπικότητας ανθρώπων όπως η Dulce Chacón ή ο Antonio Buero Vallejo. Ζώντας για τη Veva χωρίς τον πατέρα της Javier Tusell ή για τον Alejandro Pelayo χωρίς τη μουσική του ψυχή Mayte Gutiérrez...
