Ο Θεός ακούει Μανουέλ Βίλας. Μάλιστα, μιλάει μαζί του για χίλιες και μία εκκρεμότητες. Και τα κοινωνικά δίκτυα το μαρτυρούν. Ο Βίλας είναι το όνειρο οποιουδήποτε ασκητή μακριά από το τρελό πλήθος (εκτός από τις πρόσφατες επιτυχίες που περιλαμβάνουν το βραβείο Ναδάλ το 2023), με το συγκριτικό παράπονο που ο Βίλας και ο Θεός συναντήθηκαν στη φασαρία. Οι βίλες είναι επίσης Νίτσε, ο μοναδικός κάθαρμος γιος του Θεού. Και στις δύο περιπτώσεις, στον Γερμανό στοχαστή όπως και στον συγγραφέα Huesca, μπορεί κανείς να βρει άφθονη ξεκαρδιστική φιλοσοφία, ξινή διαύγεια και ποιητική πεζογραφία..
Αλλά ο Βίλας είναι τελικά ο Βίλας, ένας συγγραφέας χωρίς προκαταλήψεις, ελεύθερος σκεπτόμενος και εκφραστής της αταξινόμητης γενιάς εκείνων που δεν έχουν γενιά, δεν έχουν ετικέτες, δεν έχουν προφίλ. Ο Βίλας επέστρεψε από τα πάντα, αλλά όχι επειδή είναι πιο σοφός, αν όχι επειδή είναι μέχρι ...
Όλα αυτά δεν είναι ότι μου ομολόγησε. Για μένα είναι αυτό που προκύπτει από την ανάγνωσή του, μια ευρηματική ανάγνωση που σας οδηγεί ανάμεσα σε ξαφνιασμένους στην πονηρή πορεία της εσωτερικής απελευθέρωσης. Μερικές φορές το χιούμορ, η ειρωνεία πάντα ως το καλύτερο εργαλείο για να αποκαλύψετε ανοησίες, μετα-αλήθεια ή οτιδήποτε αγγίζει.
Η φανταστική αφήγηση του Μανουέλ Βίλας είναι παραβατικό στο μέτρο που επιτίθεται πάντα στην πραγματικότητα από κάθε πλευρά που δημιουργεί φουσκάλες και συγκρούσεις, αλλά η οποία με τη σειρά της λειτουργεί πάντα ως ειρηνικό εικονικό φάρμακο ενάντια στην αλλοτρίωση και την εισαγωγή σε τόσες πολλές πτυχές της κοινωνίας μας.
3 βασικά μυθιστορήματα του Μανουέλ Βίλας
Ορντέζα
Το τελευταίο μυθιστόρημα του Μανουέλ Βίλας είναι πραγματικά μια αρχή, μια αφετηρία για τον συγγραφέα, τον χαρακτήρα και το έργο του. Αυτό που έκανε ο Βίλας σε αυτό το βιβλίο είναι μια πράξη ιδιότροπης ενδοσκόπησης. Καπρίτσιο γιατί φαίνεται να οδηγείται από ένα μυαλό που το επιτίθεται με εκείνες τις αναμνήσεις που μας έρχονται με μια μυρωδιά, ένα τοπίο ή ένα χάδι. Αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο σε αυτό το μυθιστόρημα είναι η ένταση.
Στα γραπτά του Βίλας, είτε σε εφημερίδες είτε σε δίκτυα και όχι στα βιβλία του, αυτή η ένταση της ψυχής μαντεύεται πάντα ανάμεσα στα σπλάχνα. Οι χαρακτήρες του Βίλα είναι όλες ψυχές εγκλωβισμένες στο οργανικό, όλες οι αναμνήσεις που εξωραΐζονται από την εμφάνισή τους ανάμεσα στο εξιδανικευμένο και το πεζογραφικό. Οι ρυθμίσεις σε αυτό το μυθιστόρημα είναι μέρη όπου τα φαντάσματα επιτρέπουν στον εαυτό τους να αγγίζεται μερικές φορές.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, σε αντίθεση με αυτήν την τριβή με το τηλεχειριστήριο, γίνεται μερικές φορές κουραστική. Οι χαρακτήρες υποφέρουν από ξεριζωμό και απογοήτευση. Οι ηττημένοι, ωστόσο, έχουν μια μεγάλη αρετή, δεν ξεγελιούνται πλέον από κανέναν και, όντας συνεπείς με τον εαυτό τους, καταλήγουν πάντα να παραβαίνουν και να αποκαλύπτουν το κόλπο και το ψέμα.
Τα φιλιά
Ο Βίλας περπατά με λίγο χρόνο για σχεδόν τίποτα. Γιατί τον τελευταίο καιρό ήταν best seller ετησίως αφού πήρε τον μισό κόσμο για μια βόλτα στην Ordesa. Τώρα θέλει να μας κάνει να φιληθούμε, με τη μονοπυρήνωση που υπάρχει γύρω ... Αλλά ο Βίλας καταλήγει πάντα να μας κερδίζει με το λυμένο στυλό του και τον τρόπο του να λέει τα πράγματα σαν να ήταν οι τελευταίες φορές, τα τελευταία φιλιά και μέχρι την τελευταία μέρα Το
Μάρτιος 2020. Ένας δάσκαλος φεύγει από τη Μαδρίτη για ιατρική συνταγή, πηγαίνει σε μια καμπίνα στο βουνό και συναντά μια παθιασμένη γυναίκα δεκαπέντε χρόνια νεότερη. Τον λένε Σαλβαδόρ. εκείνη, η Μοντσεράτ, και μεταξύ των δύο μεγαλώνει μια πλήρης και απροσδόκητη εμπιστοσύνη, γεμάτη αποκαλύψεις.
Οι συναντήσεις τους είναι ένα μεγάλο λουτρό φωτός. Ο Σαλβαδόρ είναι ενθουσιασμένος και αλλάζει το όνομά της, την αποκαλεί Altisidora, σαν χαρακτήρας από το Κιχώτης. Και οι δύο ερωτεύονται και χτίζουν μια ώριμη σχέση, με τις προφυλάξεις του σώματος και των αναμνήσεών τους: το παρελθόν εμφανίζεται συνεχώς.
Τα φιλιά είναι ένα μυθιστόρημα ρομαντικής και εξιδανικευμένης αγάπης, αλλά και δέρματος και σαρκικής αγάπης, για το πώς εν μέσω μιας παγκόσμιας κρίσης δύο άνθρωποι προσπαθούν να επιστρέψουν στη βιολογική και αταβιστική πατρίδα του ερωτισμού, εκείνο το μυστηριώδες μέρος όπου οι άνδρες και οι γυναίκες βρίσκουν πιο ουσιαστικό νόημα.βαθιά της ζωής.
Το λαμπρό δώρο
Ο Βίκτορ Ντίλαν, ο πρωταγωνιστής αυτού του μυθιστορήματος, θα μπορούσε να είναι εκπρόσωπος της ισπανικής γενιάς beat. Τα ζωτικά του θεμέλια είναι η πολιτική και κοινωνική άρνηση και το φύλο.
Και σε αυτό, στο σεξ, ο Βίκτορ αξιοποιεί στο έπακρο το δώρο του, έναν μαγευτικό μαγνητισμό που λειτουργεί με ισχυρό αποτέλεσμα για κάθε γυναίκα. Η Έστερ είναι η ίδια με τους άντρες ... Η μοίρα και των δύο γράφτηκε. Οι δυο τους ξεκινούν το δρόμο τους μέχρι να έλκονται ανεπιφύλακτα.
Ο κόσμος προετοιμάζεται για τη σεξουαλική έκρηξη αυτών των δύο όντων που προορίζονται να απελευθερώσουν μια νέα εποχή ή να προκαλέσουν τον αφανισμό της ανθρωπότητας. Ο Βίκτωρ και η Έστερ έχουν ανάμεσα στα χέρια και τα πόδια τους όλη τη δύναμη του γαλαξία, τόσο φευγαλέα και τόσο αιώνια ...
Η φθορά από το ξάφρισμα χωρίς την επίτευξη της αθανασίας κάνει το κόπο του. Ευχές που ξημερώνουν σαν την τελευταία μέρα της ζωής μας, εκρήξεις και τρόμοι της σάρκας που τρέμει. Το σεξ είναι το παν στις στιγμές που οι οδηγοί επιμένουν στη μέγιστη αναπαράσταση της επιβίωσης του είδους.
Άλλα προτεινόμενα βιβλία του Manuel Vilas…
μας
Η μεγαλύτερη από τις αγάπες μπορεί να είναι ανελέητη και καταστροφική όταν φτάνει η στιγμή της απουσίας. Εκείνοι οι εραστές που περπατούσαν μαζί και δεν χρειάζονταν περισσότερο πλαίσιο, περισσότερο βιότοπο ή περισσότερο σπίτι από τα χέρια ή τα μπράτσα τους, ξαφνικά εξαφανίζονται. Και μένει μόνο ένας που δεν είναι κανείς.
Το να κατοικείς τον κόσμο τότε σημαίνει να μετατρέπεις το μέλλον σε παρελθόν ικανό να επιστρέψει από τα όνειρα. Και αφού όλη η πραγματικότητα είναι υποκειμενική, η ύπαρξη ξαναφτιάχνεται από ένα όραμα που είναι τόσο τρελό όσο και απαραίτητο. Γιατί κανείς δεν έχει συνταγή για να επιβιώσει από την πιο τέλεια αγάπη. Γιατί ήταν ακριβώς επειδή ήταν γνωστό ότι ήταν ξεπερασμένο. Μόλις λήξει η θητεία του, ο μονόλογος πρέπει να μετατραπεί σε διάλογο, με κόστος να πάψει να διέρχεται από την πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία.
Η Ειρήνη πιστεύει ότι έχει ζήσει τον πιο τέλειο γάμο στον κόσμο. Χρόνια απόλυτης αφοσίωσης και πάθους ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, έτσι προκαλεί τον έρωτά της με τον Μαρσέλο, τον εκλιπόντα σύζυγό της. Είχαν μια σχέση που εξέπληξε και έλειπε από τον στενό τους κύκλο: ήταν ένα ζευγάρι που ζούσε ο ένας για τον άλλον, σαν κάθε μέρα να ήταν η πρώτη. Αυτή η σχέση, η μεγαλύτερη από τις ιστορίες αγάπης, τους κράτησε απομονωμένους από το περιβάλλον τους, στο περιθώριο της κοινής πραγματικότητας.
Οι αθάνατοι
Ο Γουέλς μας οδήγησε σε πολλά χρόνια, σε ένα εποχιακό μέλλον στον πλανήτη μας. Το ίδιο κάνει και ο Βίλας. Το έτος 22011 επίγειο θα είναι μια εποχή στην οποία θα είμαστε μικροί.
Κάποιος μελετητής geek μπορεί να ενοχλεί ακόμα να κλωτσάει βράχους αναζητώντας κάποιο παλιό νόμισμα ευρώ ή κάποιο ανθρώπινο μυαλό του XNUMXου αιώνα. Και τα συμπεράσματά τους μπορεί να καταλήξουν σε ελαφρώς ανάμεικτες έννοιες.
Τι θα νοιάζονται για τα όντα του μελλοντικού Δον Κιχώτη; Perhapsσως μια ανακάλυψη για αυτό το βιβλίο να σχετίζεται με ένα φυλλάδιο McDonald's που τυχαία εμφανίστηκε δίπλα του.
Σε αυτή την περίπτωση, η πιο άξια μνήμη μας θα ήταν σε παιδιά όπως ο Vilas, του οποίου το βιβλίο Los Inmortales δίνει μια καλή αναφορά σε ό, τι πήγαμε σε όλους εκείνους τους έξυπνους κώλους του αιώνα.
Μεταμοντερνισμός και εγωισμός. Αυτό που βρισκόμαστε εν απουσία μας, στο μακρινό μέλλον, μπορεί κάλλιστα να είναι μια συμφωνία ή reggaeton του Wagner, η οποία είναι τυχερή να ξεπεράσει επιτέλους.
