Μεταξύ έργων όπως ο Μικρός Πρίγκιπας του Antoine de Saint-Exupéry and The Neverending Story του Michael Ende, θα εντοπίσει τη μεγάλη περιπέτεια του Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτωνΤο Πολύ κατάλληλα αναγνώσματα για παιδιά και όχι τόσο μικρά. Έργα γεμάτα φαντασία και ανυπολόγιστη ανθρώπινη αξία.
Στο μείγμα του φανταστικού ως ηθικού και του ξεδιάντροπα φανταστικού όλων αυτών των έργων βρίσκεται ένα υπόλειμμα ενσυναίσθησης, μια αναζήτηση του καλού και του κακού, ένα ήπιο ήθος για τις πράξεις, τις συνέπειες, τα καλά και τα κακά του κόσμου και τα πάντα. . που μπορεί να έχουν να αντιμετωπίσουν όταν μεγαλώσουν. Φυσικά με το θεμελιώδες κόσκινο της φαντασίας.
Lewis Carroll Η συγγραφέας, Αλίσια, είναι ο σπουδαίος χαρακτήρας του, η χώρα των θαυμάτων, το κατάλληλο σκηνικό για να ξεδιπλωθεί η ιστορία με το άγγιγμα ενός υπερβατικού μύθου στο βάθος της απλότητας και της πολυπλοκότητας που χαρακτηρίζεται από την έξαρση της φαντασίας του.
Παθιασμένος με τα μαθηματικά και με μια ύποπτα ζοφερή παιδική ηλικία, Ο Κάρολ θα έβλεπε τον κόσμο της Αλίκης ως ένα είδος διαφυγήςΤο Κάποιοι λένε ότι όλα γεννήθηκαν από κάποιες αυτοσχέδιες ιστορίες στην κόρη ενός φίλου. Καλωσορίστε αυτό το απλό αποτύπωμα με το οποίο αναμφίβολα θα ξεγελούσα τα πιτσιρίκια και τέλος, στα χαρτιά, τα μικρά από όλο τον κόσμο.
3 Προτεινόμενα Βιβλία του Lewis Carroll
Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων
Πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να γράψουν εκείνη την παιδική ιστορία που θα κατακτήσει τις καρδιές των μικρών. Όπως μου είπε κάποτε ένας συγγραφέας παιδικής μυθοπλασίας, το να γράφεις για παιδιά είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο νομίζουμε.
Ανιχνεύουν το ελάττωμα, το κενό μιας ιστορίας, ακόμα καλύτερα από τους ενήλικες. Βασικά είναι έτσι γιατί δεν έχουν φίλτρα, ούτε υποκύπτουν σε συστάσεις και προσδοκίες. Μια ιστορία φτάνει στα παιδιά ή δεν φτάνει. ΟΧΙ πια. Επομένως, πρέπει να βασιστούμε σε μια φυσική ικανότητα προσέγγισης των παιδικών θεμάτων, ένα είδος σύνδεσης μεταξύ του συγγραφέα και του παιδικού σύμπαντος.
Περίληψη: Γράφτηκε το 1865, το Alice in Wonderland είναι ένα κλασικό όχι μόνο της νεανικής λογοτεχνίας, αλλά της λογοτεχνίας γενικότερα. Δημοφιλής από τις δεκάδες εκδοχές του που έχουν πραγματοποιηθεί, η ιστορία που έγραψε ο αιδεσιμότατος Charles Dodgson, το πραγματικό όνομα του Lewis Carrol, για το δεκάχρονο κορίτσι Alicia Liddell, είναι ένα ευχάριστο δίκτυο αληθοφανών και παράλογων καταστάσεων , Ασυνήθιστες μεταμορφώσεις όντων και περιβαλλόντων, παιχνίδια με τη γλώσσα και τη λογική και συνειρμούς ονείρων που το καθιστούν ένα αξέχαστο βιβλίο που θα έχει μια συνέχεια συγκρίσιμη, αν όχι ανώτερη, με την «Αλίκη μέσα από το γυαλί».
Alice μέσα από τον καθρέφτη
Χαρακτήρες και σύμβολα ή πώς να διασφαλίσετε ότι το ίδιο έργο μπορεί να έχει περισσότερες από μία ανάγνωση ανάλογα με την ηλικία του αναγνώστη. Το σκάκι μπορεί να είναι ένα από αυτά τα σύμβολα μεταξύ του μαθηματικού και του ζωτικού ως μοίρα που πρέπει να εντοπιστεί ... Και όμως τελικά αυτό το βιβλίο είναι επίσης μια παιδική ηχώ του πρώτου μέρους του.
Περίληψη: Η Alice Through the Looking Glass έχει σχεδιαστεί ως ένα παιχνίδι σκάκι, όπου ρέματα και φράχτες χωρίζουν τα τετράγωνα και η Alice είναι ένα πιόνι που φιλοδοξεί να γίνει βασίλισσα. ένα παιχνίδι σκάκι όπου τίποτα δεν έχει νόημα και τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Στον καθρέφτη ο κόσμος διαστρεβλώνεται ή ίσως είναι απλώς ένας άλλος τρόπος να την δει κανείς.
Ο Lewis Carroll, μετά την καταπληκτική επιτυχία της Alice in Wonderland (1865), έξι χρόνια αργότερα έγραψε το Alice Through the Looking Glass, το οποίο σύντομα απέκτησε παγκόσμια αναγνώριση. Μαζί έχουν γίνει ένα ουσιαστικό έργο στην ιστορία της λογοτεχνίας.
Το παιχνίδι της λογικής
Φαίνεται αδιανόητο ότι αυτό το βιβλίο γεννήθηκε από την ίδια πένα με τα προηγούμενα. Αλλά είναι πραγματικά ότι ο Charles Lutwidge Dodgson, το πραγματικό πρόσωπο πίσω από το διάσημο ψευδώνυμο, έζησε με μαθηματικές και λογικές ανησυχίες που τον στοίχειωναν σε όλη του τη ζωή.
Η λογική της σκέψης μοιάζει με θεμελιώδη μαθηματικά, σαν αναζήτηση του επιστημονικού της σκέψης, αν υπάρχει ...
Περίληψη: Για τον μεταφραστή και πρόλογο Alfredo Deaño, το πεδίο της λογικής ήταν το σταυροδρόμι που επέλεξε ο Carroll για να πραγματοποιήσει το αντιφατικό έργο του συνδυασμού της επιστήμης του νοήματος και της ροής της ανοησίας, στη βικτοριανή εποχή.
Η νεύρωση του κομφορμιστικού βικτοριανισμού που μεταφέρεται σε νοητικές κατασκευές δείχνει πώς η αυστηρότητα των συμπερασμάτων μπορεί να οδηγήσει σε τρέλα.
