Τα 3 καλύτερα βιβλία του επαναστάτη Καρλ Μαρξ

Εάν υπάρχει ένας ιδεολόγος, στοχαστής ή γιατί να μην το πω, ένας ακρογωνιαίος λίθος στην παγκόσμια κριτική σκέψη από τον XNUMXο αιώνα έως σήμερα, δηλαδή Κάρλος ΜαρξΤο Όπως συνέβη ήδη με Friedrich Nietzsche ή με κάποιον άλλο φιλόσοφο ή στοχαστή, κατά καιρούς μου αρέσει να τα φέρνω συγγραφείς που έχουν διαφωτίσει τη σκέψη, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη λογοτεχνία ως πηγή για να βάλουν το μαύρο στο λευκό, όπου να γονιμοποιήσουν για τις μεταγενέστερες τις θεωρίες και τις σκέψεις τους, τις διαφωτιστικές απόψεις τους για την πραγματικότητα που επικρατεί στην ανθρωπότητα με πολιτικούς, κοινωνικούς, επιστημονικούς και ακόμη και φιλοσοφικούς όρους.

Από τον Μαρξ προήλθε, φυσικά, ο μαρξισμός. Αλλά και από αυτόν προέκυψε ο κομμουνισμός ή ο ιστορικός υλισμός. Στην περίπτωση του Καρλ Μαρξ, είναι πάντα θέμα αντιπαράθεσης της φαινομενικής πραγματικότητας με υποκειμενική πραγματικότητα, εκτίμησης του χάσματος και απογύμνωσης της εξουσίας, αποφασισμένου να κάνει έναν λαό να συνηθίζει πάντα να κοινωνεί με τροχούς μύλου, από τη φεουδαρχία έως το έζησε από αυτόν, τα νέα συστήματα παραγωγής των εργοστασίων στην αυγή της σύγχρονης οικονομίας που κυβερνούσε μέχρι τώρα (δεν τολμώ να πω ότι το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα έχει να κάνει πολύ με αυτήν την αρχική ιδέα της παραγωγής αγαθών και κατανάλωση).

Είναι περισσότερο από πιθανό ότι αν ο Μαρξ δεν είχε γεννηθεί, θα έπρεπε να το είχε εφεύρει. Επομένως, η φθορά της φιγούρας του στην Ευρώπη ήταν προνοητική. Μεταξύ των αναρχικών αφιερωμένων στην επανάσταση για χάρη τους και των καπιταλιστών αποφασισμένων να αγνοήσουν τις εργατικές τάξεις, ο Μαρξ προέκυψε με το ιδεώδες του για τον κομμουνισμό, μια παρεμβατική θεωρία ενάντια στον φιλελευθερισμό που είχε ήδη εμφυτευτεί και ευλογηθεί από τον Άνταμ Σμιθ.

Το πρόβλημα της ταξικής πάλης εξυπηρετήθηκε στη μισή Ευρώπη. Και δεν μπορεί να ειπωθεί ότι ο Μαρξ ήταν μόνο ο θεωρητικός της επανάστασης. Συμμετείχε σε ένα πλήθος επαναστατικών κινημάτων, πληρώνοντας ακόμη και για προμήθειες όπλων κατά περίπτωση.

Με το Κομμουνιστικό Μανιφέστο ως σπουδαίο έργο, ο Μαρξ πέτυχε να εισάγει μια απαραίτητη ταξική συνείδηση. Perhapsσως η τελική μάχη, αφού αυτή η επίσημη επίγνωση, δεν θα κερδηθεί ποτέ λόγω των τυπικών διαφωνιών μεταξύ αριστερών ρευμάτων που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε συναίνεση με τους αναρχικούς, που ανήκαν στο ίδιο θεσμοθετημένο ρεύμα με τη Διεθνή και με επικεφαλής τον Μαρξ. Οι αναρχικοί του Μπακούνιν αρνούνταν πάντα το λεγόμενο κράτος, τον κεντροποιητή της εξουσίας για τη διόρθωση των φιλελεύθερων αποκλίσεων. Και υπό το φως των όσων συνέβησαν στη Ρωσία, την Κούβα ή σε άλλα πρόσφατα κομμουνιστικά προπύργια, είχαν δίκιο. Η θεωρία, αυτό που έγραψε ο Μαρξ και υιοθέτησε ο Λένιν θα μπορούσε να έχει μεγάλο μέρος της κοινωνικής ισότητας, της ουτοπίας. Αλλά ο Μαρξ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η εξουσία διαφθείρει τα πάντα, πάντα.

Παρ 'όλα αυτά, το ουτοπικό ιδεώδες χρησιμεύει πάντα ως ορίζοντας και ως το πρώτο προπύργιο ενάντια στον άκρατο καπιταλισμό. Και στην ανέφικτη αλληγορία του είναι σαφώς απαραίτητο μέχρι σήμερα.

Κορυφαία 3 προτεινόμενα βιβλία του Μαρξ

Το κομμουνιστικό μανιφέστο

Μαζί με τον Ένγκελς, ο Καρλ Μαρξ έγραψε αυτό το βιβλίο το 1848. Αν και δεν είναι το πιο βαθύ βιβλίο του, το διέσωσε καταρχήν για την ιστορική του σημασία.

Αναζητώντας μια περιγραφική και πάντα διαφωτιστική γλώσσα στην ολίσθηση της καπιταλιστικής οικονομίας, η διαύγεια του χρησίμευσε ως θεμέλιο για όλα τα επόμενα ταξικά κινήματα.

Όπως έχω ήδη επισημάνει προηγουμένως, εφόσον δεν αποδεικνύεται το αντίθετο, ο άνθρωπος είναι ανίκανος για την ουτοπία της αληθινής κοινωνικής ευημερίας, που παραδίδεται στην πλήρη ισότητα και συμβιβάζεται μεταξύ των τάξεων.

Για όλους αυτούς τους λόγους, αυτό το βιβλίο που συγκεντρώνει τις επιθυμίες εκατομμυρίων εργαζομένων που αναζητούν κοινωνική δικαιοσύνη, εκτός από τη σαφή έκθεση των γεγονότων, συνεισφέρει σε πολλή πίστη, πεποιθήσεις, ελπίδες, ένα είδος κοινωνικοπολιτικής Βίβλου επίσης συντάχθηκε από μια ιδεολογία σοφού ανθρώπου που δημιουργήθηκε από εμπειρία, εμπειρίες και ανθρώπινες επαναστάσεις από εκείνη την άλλη επανάσταση, τη βιομηχανική.

Μια λαμπρή αναζήτηση για την ισορροπία ανάμεσα σε σημαντικές έννοιες όπως οι σχέσεις παραγωγής, οι παραγωγικές δυνάμεις και η κοινωνική συνείδηση ​​που κινούν τον κόσμο μέχρι τη νέα μας τεχνολογική επανάσταση με ένα ακόμη απροσδιόριστο πλαίσιο (χρειάζεται ένας νέος Καρλ Μαρξ, όπως το φαγητό).

Κεφάλαιο

Θεωρείται ως το αριστούργημα του Μαρξ. Για να αντιμετωπίσετε τον εχθρό σας, είναι επιτακτική ανάγκη να τον γνωρίσετε ... Και γι 'αυτό το βιβλίο κατανοείται με την πρόθεση της πλήρους ανατομής της πολιτικής οικονομίας, με όλη την έννοια που έχει αυτή η πρόθεση ότι η πολιτική και τα οικονομικά πάνε πάντα χέρι χέρι.

Το αόρατο χέρι του Άνταμ Σμιθ χρειάζεται το άλλο χέρι ενός κυβερνητικού πατέρα που ξέρει πώς να ανακατευθύνει τις υπερβολές ενός ιδιότροπου γιου όπως η αγορά. Είναι ένα έργο που γράφτηκε για δύο χρόνια αλλά ολοκληρώθηκε από τον Ένγκελς μέσα από μια συλλογή που του πήρε 9 χρόνια μετά το θάνατο του Μαρξ.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το έργο για το διαβολικό καπιταλιστικό σύστημα μπροστά στο οποίο εμφανίστηκε η μορφή του Μαρξ είναι μια από τις καλύτερες πραγματείες για τον επικρατούμενο καπιταλισμό σε οποιοδήποτε παραγωγικό σύστημα, για την κερδοσκοπία και το μοναδικό τελικό ενδιαφέρον για την ικανοποίηση των φιλοδοξιών.

Με μεγάλη τεχνική αυστηρότητα, ωστόσο φέρνει επίσης τη λάμψη της λεπτομέρειας, την παρατήρηση του υπόγειου του καπιταλιστικού συστήματος ...

Έπαινος για το έγκλημα

Από τον μεγάλο συγγραφέα, η σπανιότητα. Είναι πάντα ενδιαφέρον να ανακαλύψουμε αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο, αυτό το έργο που φέρνει ξαφνικά μια άλλη προοπτική ή βυθίζεται σε πολύ μακρινά θέματα. Υπάρχει πολύ αταβιστικό στο κακό, στη βία, στο έγκλημα.

Και τι αμφιβολία υπάρχει ότι είναι ένα θέμα με το οποίο πρέπει πάντα να ζούμε ως πολίτες; Αυτό που αφορά τον Καρλ Μαρξ σε αυτό το μοναδικό έργο είναι να αναλύσει τα θεσμοθετημένα κανάλια αντιμετώπισης του κακού, του εγκλήματος, της μετατροπής της ηθικής σε νόμο, των νομικών περιπλοκών και, τελικά, φυσικά, της πιθανής εγκληματικής ανισότητας μεταξύ των τάξεων.