Μιλώντας με την τρέχουσα ορολογία, με αυτή την τάση μάρκας χώρας, πιθανώς κανείς δεν θα έχει κάνει περισσότερα για τη μάρκα του Μεξικού από ό, τι Juan RulfoΤο Παγκόσμιος συγγραφέας, ένας από τους πιο θαυμασμένους στην παγκόσμια λογοτεχνική σκηνή. Πίσω του βρίσκουμε έναν άλλο λαμπρό και σύγχρονο Μεξικανό συγγραφέα: Κάρλος Φουέντες, ο οποίος, αν και μας πρόσφερε σπουδαία μυθιστορήματα, δεν έφτασε σε εκείνη την χαρακτηριστική της ιδιοφυΐας υπεροχή.
Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, μου αρέσει να παρουσιάζω μια εξαιρετική έκδοση που φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στο σύνολο του έργου του συγγραφέα. Στην περίπτωση του Χουάν Ρούλφο, τίποτα καλύτερο από αυτό το αναμνηστικό κουτί της εκατονταετηρίδας του:
Ο XNUMXός αιώνας έχει μερικούς εξαιρετικούς συγγραφείς. Ανάμεσα σε αυτήν την επιλεγμένη ομάδα θα βρίσκαμε πάντα αυτόν τον φωτογράφο ικανό να απεικονίσει την πραγματικότητα κάτω από ένα πλήθος φίλτρων προς μια σύνθεση τόσο ετερογενή όσο και μαγική.
Καλτ συγγραφέας, με τον Πέδρο Πάραμο έπεισε κριτικούς και αναγνώστες. Ένας χαρακτήρας στο ύψος του Μάκβεθ του Σαίξπηρ, με τη δική του τραγική ανάσα, με αυτόν τον μοιραίο συνδυασμό ανθρώπινων φιλοδοξιών, παθών, αγάπης και απογοήτευσης.
Αλλά ο Χουάν Ρούλφο έχει πολλά περισσότερα. Αυτό το αριστούργημα δεν καταλήγει να επισκιάζει το σύνολο ενός λογοτεχνικού έργου που, αν και δεν είναι πλούσιο, ξεχωρίζει για την τεράστια σημασία και ένταση του.
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα βιβλία του Juan Rulfo
Pedro Páramo
Λίγα περισσότερα θα έμεναν να πούμε ως παρουσίαση αυτού του μυθιστορήματος. Ο Ισπανό-Αμερικανός Μάκβεθ έχει το πλεονέκτημα ότι είναι πιο κοντά μας, μιας ιδιαιτερότητας πιο χαρακτηριστικής του Ισπανικού κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να γευτούμε αυτό το τραγικό σημείο του ανθρώπου μπροστά στη θέλησή του για δύναμη και την αντίθεση της θνητής ουσίας του.
Περίληψη: Από την εμφάνισή του το 1955, αυτό το εξαιρετικό μυθιστόρημα του Μεξικανού Juan Rulfo έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες και έχει οδηγήσει σε πολλαπλές και μόνιμες επανεκδόσεις σε ισπανόφωνες χώρες. Αυτή η έκδοση, η μόνη που αναθεωρήθηκε και εγκρίθηκε από το Foundationδρυμα Juan Rulfo, θα πρέπει να θεωρηθεί ως η οριστική της έκδοση.
Ο Πέδρο είναι ένας χαρακτήρας που σταδιακά έγινε ένας βίαιος, άπληστος κακίκ, ο οποίος κατέχει τα πάντα χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε μέθοδο, αλλά παρ 'όλα αυτά αισθάνεται μια απεριόριστη αγάπη για τη Σουζάνα Σαν Χουάν. Ο Πέδρο Πάραμο δεν μπορεί να αγαπήσει την αγαπημένη του Σουζάνα και η απελπισία του είναι η καταστροφή του.
Η πεδιάδα στις φλόγες
Σε κάποια περίπτωση ο Χουάν Ρούλφο ομολόγησε ότι το σύνολο των ιστοριών που συλλέχθηκαν σε αυτόν τον τόμο ήταν ένα είδος γενικής λήψης του Πέδρο Παράμο, ένα σκίτσο, μια σειρά συνοδευτικών προσεγγίσεων στο μεγάλο μυθιστόρημά του.
Και η αλήθεια είναι ότι στο σκηνικό υπάρχει μια παρόμοια ατμόσφαιρα ιστοριών τόσο ωμών στην εξέλιξή τους όσο και θεατρικών στην παρουσίασή τους.
Περίληψη: Το 1953, δύο χρόνια πριν από τον Πέδρο Πάραμο, δημοσιεύτηκε μια συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο El llano en Llamas. Οι αναγνώστες της στιγμής, όπως αυτοί του τώρα, ένιωσαν τα ερωτήματα που γεννιούνται μέσα τους: Ποιος είναι ο Χουάν Ρούλφο; Γιατί γράφει αυτό που γράφει, τόση ερήμωση, εκείνη την πεζογραφία τόσο σκληρή και γεμάτη πόνο, μοναξιά και βία;
Αυτή η έκδοση θέλει να ανοίξει τις πόρτες στις απαντήσεις και προσφέρει το οριστικό κείμενο του "El Llano en llamas" που διορθώθηκε από το anδρυμα Juan Rulfo. Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της ισπανικής λογοτεχνίας του XNUMXού αιώνα.
Ο χρυσός κόκορας
Για τον Χουάν Ρούλφο, ο κινηματογράφος προσέφερε έναν ιδιαίτερο μαγνητισμό. Μια καλά διηγημένη ιστορία, με τους σωστούς χαρακτήρες, μπορεί να χρησιμεύσει για τη διάδοση της σημασίας του έργου.
Με το πέρασμα του χρόνου, οι πρωταγωνιστές μπορεί να μην θυμούνται, αλλά η πλοκή θα παραμένει πάντα. Αυτό που θεωρήθηκε ως σενάριο αποδείχθηκε ότι ήταν αυτό το βιβλίο.
Περίληψη: Αρχικά δημιουργήθηκε με τις προσδοκίες να είναι σενάριο ταινίας, αυτή η «ιστορία» για κάποιους, για άλλους ένα «μυθιστόρημα μικρού μήκους», ξεπερνά την ταινία που γυρίστηκε με το ίδιο όνομα το 1964.
Αρχικά γραμμένο το 1950, οι πρώτες ειδήσεις του έργου έφτασαν στον Τύπο τον Οκτώβριο του 1956, στο πλαίσιο της κινηματογραφικής παραγωγής και εμφανίστηκαν ξανά τα επόμενα χρόνια. Τον Ιανουάριο του 1959 το κείμενο (δακτυλογραφημένο από το χειρόγραφο του Ρούλφο) καταχωρήθηκε σε ένα γραφείο για αυτές τις διαδικασίες.
Είναι σαν τα υπόλοιπα έργα του Ρούλφο, εξαιρετικό, ίσως το πιο εύκολο έργο που διαβάζεται από αυτόν τον συγγραφέα και επίσης το λιγότερο γνωστό. Περιγράφει τη ζωή ενός ανθρώπου από τους ανθρώπους που, μέσα στην ατυχία, πετυχαίνει πλούτο και ευημερία και, όπως και στα υπόλοιπα έργα του Ρούλφο, έχει μια λογική και ρεαλιστική αλλά τραγική κατάληξη.
