Η θεώρηση της λογοτεχνίας ως έργο δημιουργίας αποκτά Tolkien ένας σχεδόν θεϊκός χαρακτήρας. Ο JRR Tolkien κατέληξε να είναι Θεός της λογοτεχνίας ενώ η φαντασία του κατέληξε να υλοποιηθεί ένα από τα πιο ισχυρά γενικά φανταστικά στην παγκόσμια λογοτεχνίαΤο Πρόκειται για την επίτευξη του Ολύμπου της φαντασίας σε έναν αφηγηματικό κόσμο που πραγματεύεται το έπος από την κατασκευή ενός κόσμου που ξεκινά επίσης από το καθημερινό. Μοναδικοί χαρακτήρες και καινούργιοι πολιτισμοί πέρασαν ακριβώς για να τους κάνουν αξιόπιστους, απτούς και τελικά ενσυναισθητικούς στην απύθμενη απόστασή τους από αυτόν τον κόσμο.
Όπως λέω, ένα αφηγηματικό σύμπαν που είναι ευχάριστο να στοχάζεται κανείς σε διάφορες περιπτώσεις και συλλογές που προσπαθούν να συγκεντρώσουν την τεράστια φαντασία αυτού του συγγραφέα (με χάρτες που περιλαμβάνονται σε ορισμένες περιπτώσεις):
Λίγοι συγγραφείς σήμερα ακολουθούν επάξια την κληρονομιά του Δημιουργού του Τόλκιν. Συγγραφείς ανάμεσα σε αυτούς που ξεχωρίζουν Πάτρικ Ρόφφους με τους εναλλακτικούς κόσμους του με ανακλήσεις της μεγάλης αναφοράς και κυρίου του είδους.
Γιατί η μεγάλη αρετή του Τόλκιν ήταν η επιτομή της συντριπτικής φαντασίας του και της εξαιρετικής γνώσης της γλώσσας. Η κατοχή της γλώσσας για έναν συγγραφέα σημαίνει την επίτευξη της μεταγλώσσας, εκείνου του απροσδιόριστου χώρου στον οποίο η σύζευξη των λέξεων φτάνει σε απόλυτη αρμονία με τη φαντασία και το νόημα.
Μόνο ένας διάσημος γλωσσολόγος όπως ο Τόλκιν, αποφασισμένος να εφεύρει νέους κόσμους, θα μπορούσε να φτάσει σε εκείνο το μέρος που προορίζεται για ιδιοφυίες ικανές να μεταδώσουν και να συγκινήσουν αναγνώστες οποιασδήποτε γενιάς σε έναν εναλλακτικό κόσμο για τον οποίο υπάρχει πάντα χώρος.
Αυτό το 2018 έρχεται στο φως της μυθιστόρημα Η πτώση του Γκοντόλιν, ένα νέο μυθιστόρημα που ανακάλυψε για το σκοπό ο γιος του Κρίστοφερ Τόλκιν και που εμβαθύνει σε ένα είδος προϊστορίας της Μέσης Γης. ΚΑΙ
το μυθιστόρημά του γράφτηκε από τον Τόλκιν σε μια περίοδο ανάρρωσης αφού τραυματίστηκε στη διάσημη μάχη του Σομ, υπό τις συνθήκες του οποίου μπορείτε επίσης να απολαύσετε το μυθιστόρημα Τα δεκαέξι δέντρα του Somme, το οποίο ενώ δεν είναι είδος φαντασίας, προσφέρει μια μοναδική προοπτική για το τι συνέβη εκεί.
Μετά την ανασκόπηση της πολυαναμενόμενης πτώσης του Gondolin, που ανακοινώθηκε ως βασικό prequel (ή τουλάχιστον διαβόητη προηγούμενη χρονολογική τοποθεσία) του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, τα αποτελέσματα της εξέτασής μου για τα καλύτερα μυθιστορήματα του Τόλκιν μπορεί να διαφέρουν, αλλά προς το παρόν παραμένω η σχέση στην οποία θα αναφερθώ αμέσως.
Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα μυθιστορήματα του JRR Tolkien
Ο Άρχοντας των δαχτυλιδιών
Αυτό το μυθιστόρημα αφαιρεί από την ουσία του όχι επειδή είναι υπερβολικά χακαρισμένο ή επειδή υπερεκμεταλλεύεται εμπορικά. Η ανακάλυψη αυτού του βιβλίου στα μικρά μου χρόνια υπέθεσε μια ιδιαίτερη συνάντηση με φίλους που ξεκίνησαν την ίδια ανάγνωση. Το πιο συναρπαστικό πράγμα για την ανάγνωση του Τόλκιν μπορεί να είναι αυτό το επίπεδο σχέσης που μπορεί να προκύψει με άλλους αναγνώστες.
Έλα όμως που διαβάζοντας τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, αν και από μόνο του, γίνεται ένα από εκείνα τα ταξίδια που κανένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ή τρισδιάστατη μαγεία δεν μπορεί να ταιριάξει. Βρισκόμαστε στην Τρίτη Εποχή της Μέσης Γης. Τα προηγούμενα αυτού του μυθιστορήματος είναι το Χόμπιτ και έμμεσα το Silmarillion. Αλλά η ανάγνωση του μυθιστορήματος μπορεί να είναι ανεξάρτητη.
Σύντομα ανακαλύπτουμε τη ζοφερή δύναμη του Σκοτεινού Άρχοντα του Μόρντορ, με το δαχτυλίδι του οποίου ελπίζει να προβάλει το κακό πέρα από τη σφαίρα του. Οι κάτοικοι της μέσης γης συνωμοτούν έτσι ώστε ο Σκοτεινός Άρχοντας να μην καταφέρει να καταλάβει όλη τη δύναμη. Για να γίνει αυτό πρέπει να καταστρέψουν το δαχτυλίδι.
Σε ένα συναρπαστικό ταξίδι, μια περιπέτεια που προσελκύει τη θέληση για καλό, ξωτικά, χόμπιτ, άνθρωποι και νάνοι κατευθύνονται στις σφαίρες της σκοτεινής σφαίρας για να εξαλείψουν το δαχτυλίδι και την αυξανόμενη κατοχή του σε όλη τη Μέση Γη.
Πρόκειται για το ανεξάντλητο θέμα του καλού και του κακού, του Δαβίδ ενάντια στον Γολιάθ, των ανθρώπων ενάντια στην τυραννική εξουσία. Μια γιγαντιαία αλληγορία που φέρνει λογοτεχνική λάμψη σε μορφή και ουσία.
Ημιτελείς ιστορίες του Νούμενορ και της Μέσης Γης
Μία από τις μεγάλες επιτυχίες του Τόλκιν σε αυτή την προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου κόσμου ήταν η δημιουργία ελαφρύτερων ιστοριών, ικανών να διακλαδίσουν το δικό τους σύμπαν, να εντοπίσουν συμπληρωματικούς μικρόκοσμους που μπορούν να ανακαλυφθούν σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους της Μέσης Γης.
Αυτό το βιβλίο απολαμβάνεται και απολαμβάνεται σαν ένα νόστιμο ψεκασμό εδώ και εκεί, από την αρχή όλων έως το τέλος του Πολέμου του Δαχτυλιδιού. Έτσι, απολαμβάνουμε μια μοναδική δυνατότητα να δίνουμε έμφαση σε υπερβατικούς χαρακτήρες του συνόλου και που ωστόσο δεν φαίνεται να έχουν ποτέ τη δική τους φωνή στα μεγάλα μυθιστορήματα.
Μιλάω για τον Γκάνταλφ, τον πρωταγωνιστή μιας ιστορίας στην οποία ο ίδιος μας λέει μερικές από τις πιο σημαντικές αποφάσεις του ... Númenor, ο θρύλος του Amroth, η συγκέντρωση του Closed Boslon.
Κάθε μια από τις ιστορίες είναι εύκολα συσχετιζόμενες και συνδέονται με τον κύριο κορμό του Σύμπαντος Τόλκιν, όπως θα έπρεπε να ονομάζεται αυτός ο παράλληλος κόσμος της Μέσης Γης.
Το σιλμαρίλιον
Μόλις εισέλθετε στο Σύμπαν του Τόλκιν, έρχεται πάντα μια στιγμή που η περιέργεια για το Σιλμαρίλιον σας κυριεύει. Επιστρέφουμε στην Πρώτη Εποχή, μια εποχή που αναφέρεται συχνά σε κάθε μεταγενέστερη πλοκή της Μέσης Γης.
Μεταξύ των αναμνήσεων ορισμένων από τους κατοίκους αυτής της εποχής, όπως ο Έλροντ και ο Γκαλαδριέλ, καθώς και οι μυθολογικές ανακλήσεις των υπολοίπων κατοίκων της Τρίτης Εποχής, το άνοιγμα αυτού του βιβλίου συνεπάγεται πρόσβαση στη θρησκεία της Μέσης Γης, αν όχι Μπορείτε να το ονομάσετε ένα είδος ιδιαίτερης Βίβλου όπου ορισμένοι και άλλοι κάτοικοι της Μέσης Γης βρίσκουν πεποιθήσεις, κίνητρα και ελπίδες.
Τα Silmaris ήταν κοσμήματα γυαλισμένα με ξωτικά στα οποία συγκεντρώθηκε η λάμψη των δέντρων Valinor. Όταν τα δέντρα έπεσαν για τον κακό Dark Lord, κατέληξε επίσης να πάρει τα κοσμήματα για να ολοκληρώσει ένα στέμμα γεμάτο συμβολικά τρόπαια με τα οποία απέδειξε την απόλυτη κυριαρχία του στη Μέση Γη.
Χωρίς να είναι επική αφήγηση, η συμβολία αυτής της αρχέγονης αφήγησης πραγματεύεται τη γέννηση της σύγκρουσης μεταξύ καλού και κακού, όπως λέω, με τον τρόπο ενός κόσμου στον οποίο γεννιέται η θρησκεία ...
