Πάντα πίστευα ότι ο ιδιοφυής συγγραφέας έχει κάτι διπολικό. Για να μπορέσουμε να ανοιχτούμε σε κάθε είδους χαρακτήρες, να είμαστε σε θέση να μεταδώσουμε προφίλ τόσο διαφορετικών ανθρώπων, το εύρος της αντίληψης πρέπει να είναι ευρύ και ικανό να υποθέσει μια αλήθεια και το αντίθετό της. Πρέπει να απαιτείται ένα σημείο τρέλας.
Αυτή η παλιά ιδέα μου έρχεται να την γνωρίσω John Maxwell Coetzee, μαθηματικός και συγγραφέας. Αποφοίτησε στις πιο αγνές επιστήμες και στα βαθύτερα ανθρωπιστικά, τη λογοτεχνία. Το «Ecce hommo» εδώ είναι ο συγγραφέας στην ουσία, ικανός να κινείται ανάμεσα σε φουρτουνιασμένα νερά της επιστήμης και τους αριθμούς της, αλλά και μεταξύ των αδηφάγων πυρών της αφήγησης. Και στις δύο περιπτώσεις με την ίδια πιθανότητα επιβίωσης.
Αν προσθέσουμε σε αυτό την απόδοση ενός υπολογιστή geek κατά τα πρώτα του χρόνια εργασίας, ο κύκλος του ιδιοφυούς συγγραφέα καταλήγει να κλείνει.
Και τώρα, χωρίς τόσο αστείο, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 2003, επιβεβαιώνοντας το εξαιρετικό καλό έργο του στο μέρος του κόσμου αφιερωμένο στη φανταστική αφήγηση, αλλά στην πιστή κοινωνική δέσμευση.
Γνωρίζοντας ότι αντιμετωπίζω ένα τέρας που Ο ίδιος ο Όστερ ζητώ συμβουλές, πρέπει να επιλέξω τα βασικά μυθιστορήματά του. Πηγαίνω εκεί.
3 Προτεινόμενα μυθιστορήματα του JM Coetzee
Ατυχία
Ένα μυθιστόρημα αντιθέσεων. Η ιδεολογία της πατρίδας του Coetzee, της Νότιας Αφρικής, τέθηκε υπό αμφισβήτηση μέσω της αξιοσημείωτης διακύμανσης μεταξύ νοοτροπίας της πόλης και της υπαίθρου.
Περίληψη: Σε ηλικία πενήντα δύο ετών, ο Ντέιβιντ Λούρι έχει λίγα πράγματα για να είναι περήφανος. Με δύο διαζύγια πίσω του, η απωθητική επιθυμία είναι η μόνη του φιλοδοξία. τα μαθήματά του στο πανεπιστήμιο είναι μια απλή τυπικότητα για εκείνον και για τους φοιτητές. Όταν αποκαλυφθεί η σχέση του με έναν μαθητή, ο Ντέιβιντ, σε μια περηφάνια, θα προτιμήσει να παραιτηθεί από τη θέση του παρά να ζητήσει δημόσια συγγνώμη.
Απορριφθείς από όλους, αφήνει το Κέιπ Τάουν και πηγαίνει να επισκεφτεί το αγρόκτημα της κόρης του Λούσι. Εκεί, σε μια κοινωνία όπου οι κώδικες συμπεριφοράς, είτε για τους μαύρους είτε για τους λευκούς, έχουν αλλάξει. όπου η γλώσσα είναι ένα ελαττωματικό εργαλείο που δεν εξυπηρετεί αυτόν τον νεογέννητο κόσμο, ο Ντέιβιντ θα δει όλες τις πεποιθήσεις του να θρυμματίζονται σε ένα απόγευμα αδυσώπητης βίας.
Μια βαθιά, εξαιρετική ιστορία που μερικές φορές πιάνει την καρδιά και είναι πάντα, μέχρι το τέλος, συναρπαστική: Η ατυχία, που κέρδισε το διάσημο βραβείο Booker, δεν θα αφήσει αδιάφορο τον αναγνώστη.
Αργός άνθρωπος
Ο Coetzee μεταφέρει ένα πράγμα πάνω από όλα. Και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι σωστό να ανακαλύψουμε αν πρόκειται για κάτι προμελετημένο ή όχι. Κάθε βιβλίο Coetzee αποπνέει την ανθρωπότητα, μια ανθρώπινη ψυχή στην ουσία της λογοτεχνικής αλχημείας. Αυτό το μυθιστόρημα είναι ένα καλό παράδειγμα.
Περίληψη: Ο Paul Rayment, επαγγελματίας φωτογράφος, χάνει ένα πόδι σε ένα ατύχημα με ποδήλατο. Ως αποτέλεσμα αυτής της ατυχίας, η μοναχική του ζωή θα αλλάξει ριζικά. Ο Παύλος απορρίπτει την πιθανότητα οι γιατροί να τοποθετήσουν μια πρόθεση και, αφού φύγει από το νοσοκομείο, επιστρέφει στο μαξιλάρι του εργένη στην Αδελαΐδα.
Άβολος με τη νέα εξάρτηση που συνεπάγεται η αναπηρία του, ο Paul περνά περιόδους απελπισίας καθώς αναλογίζεται τα εξήντα χρόνια ζωής του. Ωστόσο, το πνεύμα του αναρρώνει όταν ερωτεύεται τη Μαριτζάνα, την πραγματιστική και εγκάρδια Κροάτισσα νοσοκόμα του.
Καθώς ο Παύλος αναζητά έναν τρόπο να κερδίσει τη στοργή του βοηθού του, τον επισκέπτεται η μυστηριώδης συγγραφέας Ελισάβετ Κοστέλο, η οποία τον προκαλεί να πάρει ξανά τον έλεγχο της ζωής του. Ο Slow Man διεξάγει έναν διαλογισμό για το τι μας κάνει ανθρώπους, ενώ αντανακλά τα γηρατειά.
Ο αγώνας του Paul Rayment με την υποτιθέμενη αδυναμία του μεταφράζεται μέσω της καθαρής και ανοιχτής φωνής του JM Coetzee. το αποτέλεσμα είναι μια βαθιά συγκινητική ιστορία για την αγάπη και τη θνητότητα που θαμπώνει τον αναγνώστη σε κάθε σελίδα.
Περιμένοντας τους βάρβαρους
Λόγω του ελαφρύτερου χαρακτήρα του, είναι ένα μυθιστόρημα που συνιστάται ιδιαίτερα για να εκκινήσετε τις γνώσεις σας για το Coetzee. Η μεταφορά για το γιατί όλα τα άσχημα συμβαίνουν. Οι λόγοι για τους οποίους το κακό θριαμβεύει ξανά και ξανά στην Ιστορία. Φόβος να υποτάξει τις μάζες.
Περίληψη: Μια μέρα η Αυτοκρατορία αποφάσισε ότι οι βάρβαροι αποτελούσαν απειλή για την ακεραιότητά της. Αρχικά, έφτασαν αστυνομικοί στην παραμεθόρια πόλη, οι οποίοι συνέλαβαν πάνω απ 'όλα εκείνους που δεν ήταν βάρβαροι αλλά ήταν διαφορετικοί. Βασάνισαν και δολοφόνησαν.
Μετά έφτασε ο στρατός. Πολλά. Έτοιμος να πραγματοποιήσει ηρωικές στρατιωτικές εκστρατείες. Ο παλιός δικαστής του τόπου προσπάθησε να τους κάνει να δουν με λογικό τρόπο ότι οι βάρβαροι ήταν πάντα εκεί και δεν αποτελούσαν ποτέ κίνδυνο, ότι ήταν νομάδες και δεν μπορούσαν να νικηθούν σε μάχες, ότι οι απόψεις που είχαν γι 'αυτούς ήταν παράλογες. Το
Μάταιη προσπάθεια. Ο δικαστής πέτυχε μόνο τη φυλακή και τους ανθρώπους, που είχαν αναγνωρίσει τον στρατό όταν έφτασαν, την καταστροφή τους.
