Μετά από κάποιες διστακτικές λογοτεχνικές αρχές μεταξύ ειδών τόσο διαφορετικών όσο η ιστορική μυθοπλασία και του τρέχοντος ρομαντικού είδους (αυτού του είδους οι ροζ αφηγήσεις), Χίλαρι Μάντελ κατέληξε να είναι παγιωμένος συγγραφέας του ιστορικού.
Κάτω από την ομπρέλα αυτού του είδους, μπόρεσε να κερδίσει δύο ξεχωριστά βραβεία Booker σε δύο περιπτώσεις, ένα βραβείο που βασίζει το κύρος του, για την πιο ευρέως ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο, στην ικανότητά του να εκπλήσσει και να μην υποκύπτει. αξιώσεις του εμπορικού (όχι πάντα τουλάχιστον).
Και κάτι παρόμοιο συνέβη και με την ίδια τη Χίλαρι. αν και του προσανατολισμό προς ιστορικά οικόπεδα Φαινόταν ήδη μια ξεκάθαρη τάση, η ικανότητά της να αλλάζει αιώνες, πάντα με μια πλούσια τεκμηρίωση με την οποία θα σατένιζε κάθε σενάριο έγκαιρα, προϋποθέτει αυτή την ευχάριστη άσκηση έκπληξης και αναγνωστικής απόλαυσης για τους λάτρεις κάθε περασμένης στιγμής του πολιτισμού μας.
Με ένα ρομαντικό σημείο που μερικές φορές μας δείχνει ποιος μπορεί να είναι μία από τις αναφορές του, καιυπέροχο Walter Scott, η Hilary είχε πάντα επίγνωση της ενημερωτικής πτυχής που πρέπει να κερδίσει οποιαδήποτε προσέγγιση στο παρελθόν σε μια πτυχή του σκηνικού που οι αναγνώστες ιστορικών μυθιστορημάτων εκτιμούν στην πολυτιμότητά του, στην εκπληκτική λεπτομέρεια, στη νέα απόχρωση που αποκαλύπτει ένας συγγραφέας που γνωρίζει τη χρονική σφαίρα.που προσπαθεί και είναι σε θέση να εισάγει όλον αυτόν τον πλούτο σε κάθε νέο του μυθιστόρημα.
Κορυφαία 3 καλύτερα βιβλία Hilary Mantel
Στο γήπεδο του λύκου
Αυτό συμβαίνει πάντα με τα καλά διαχρονικά βιβλία, που επανεκδίδονται. Και αυτό το μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε αρχικά το 2009 είχε ήδη χρόνο να επανακυκλοφορήσει στο κοινό λίγα χρόνια αφού είδε το φως για πρώτη φορά.
Η φιγούρα του Ερρίκου ΗIII απολαμβάνει δημοτικότητα παρόμοια με αυτή των Καθολικών Μονάρχων στην Ισπανία. Γύρω από αυτόν τον Άγγλο μονάρχη ήταν μερικές από τις πιο σπασμωδικές συνθήκες σε μια ιστορία των Βρετανικών Νήσων που υπόκεινταν πάντα σε συνδέσμους, ενώσεις μεταξύ κρατών, διαχωρισμούς και άλλες.
Σε αυτό το μυθιστόρημα βρίσκουμε την άτυχη Catalina de Aragón, που οδηγείται στη λήθη από έναν άπιστο μονάρχη (ίσως λόγω της ανεπιτυχούς αναζήτησής της για τον άντρα κληρονόμο).
Αλλά πέρα από αυτή τη δυναστική σχέση που έχει υποχωρήσει, η ιστορία του 1520 επικεντρώνεται στη φιγούρα του Κρόμγουελ, του πιο σημαντικού προσώπου στην κλίκα του βασιλιά που θα γίνει η πιο εξέχουσα πολιτική προσωπικότητα, πάνω από τον ίδιο τον μονάρχη και υπό την προστασία των αποφάσεών του, η ιστορία της Αγγλίας θα πάρει μια πορεία που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ.
μια βασίλισσα στη σκηνή
Εάν στο μυθιστόρημα "Στην αυλή του λύκου" ο συγγραφέας προσεγγίζει τον ρόλο του Κρόμγουελ σε πρώτη φάση με αυτές τις λαμπρές αποχρώσεις στις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα. Αυτή τη φορά πάμε λίγα χρόνια αργότερα, στην εμφάνιση της φιγούρας της μυστηριώδους και υπερβατικής Άννα Μπολένα. Αυτή η βασίλισσα παρέα παρενέβη με οριστικό τρόπο στο μετασχηματισμό προς την προτεσταντική Αγγλία.
Φυσικά, το να αντιμετωπίσει την Εκκλησία και αυτούς που την υπερασπίστηκαν όπως είχε καθιερωθεί στην Αγγλία, οδήγησε σε κάποιες εύκολες κατηγορίες που κατέληξαν με την εκτέλεσή της. Όπως πάντα, η Hilary Mantel γίνεται χρονικογράφος με έντονη λεπτομέρεια και πλούσιο σε αποχρώσεις με μια πάντα ζωντανή εντύπωση χαρακτήρων, σκηνικών, κινήτρων και κρυφών πτυχών της κοινώς αναφερόμενης ιστορίας.
Η σκιά της λαιμητόμου
Κάθε χώρα έχει τη δική της μαύρη ιστορία στην ιστορία των περασμένων αιώνων. Όσο για τη σκληρότητα που ασκείται ως νόμος ή με το αίμα που χύθηκε.
Στην περίπτωση της Γαλλίας, η εικόνα της λαιμητόμου συνδέεται γρήγορα με τη Γαλλική Επανάσταση πολύ περισσότερο από τον δημιουργό της, τον γιατρό Γκιλοτίνα. Και είναι ότι στην τελευταία δεκαετία του δέκατου όγδοου αιώνα, η Γαλλία έκοψε το κεφάλι σαν να ήταν καλλιέργειες κρεμμυδιού (το μακάβριο αστείο αξίζει για κάτι τόσο απομακρυσμένο).
Σε αυτό το απειλητικό περιβάλλον μπροστά σε κάθε πράξη που θεωρείται εγκληματική ή για οποιοδήποτε αδίκημα στην εξουσία, ανακαλύπτουμε έναν Ζακ Ζορζ Νταντόν, θεμελιώδη χαρακτήρα της Γαλλικής Επανάστασης και τελικά μάρτυρα για τον ίδιο σκοπό.
Απέναντί του βρίσκεται ο Ροβεσπιέρος, με τον οποίο μοιραζόταν ένα ιδανικό, αλλά στην ενεργητική του άμυνα που θα μπορούσε να στραφεί προς μεγαλύτερη βία, ο Νταντόν βρήκε το επίκεντρο της συζήτησης. Η τελική λύση ήταν να αφαιρέσουμε τόσο τον Danton όσο και έναν άλλον εξαιρετικό πρωταγωνιστή της Ιστορίας της Γαλλίας και αυτού του μυθιστορήματος: Desmoulins. Όλα όσα συνέβησαν στο μεταξύ γίνονται μια συναρπαστική αφήγηση για αυτό το μυθιστόρημα.
