Υπάρχει ένα ρεύμα ή μια τάση ..., δεν ξέρω, ονομάστε το όπως θέλετε, στο οποίο οι ιστορίες λέγονται από μέσα, κάτω από το μοναδικό πρίσμα του πρωταγωνιστή ή του χαρακτήρα που αντιμετωπίζει μια σκηνή.
Λογοτεχνική ενδοσκόπηση θα μπορούσε να ονομαστεί, σύμφωνα με κάποιον μελετητή που θα έπρεπε να χαρακτηρίσει αυτό το αφηγηματικό ύφος. Μόνο, αφού η τάση δεν περιορίζεται σε κάποια συγκεκριμένη περίοδο, αλλά μάλλον είναι η προσπάθεια του εφημερεύοντος συγγραφέα να συλλάβει την ιστορία του ως άθροισμα υποκειμενικών γεγονότων, γιατί οι επίσημοι ετικέτες τρελαίνονται χωρίς την αντίστοιχη χρονολογία και το αγνοούν.
Το θέμα είναι αυτό Χένρι Τζέιμς είναι ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους αυτού του άτυπου ρεύματος, όπου το υποκειμενικό καταλήγει να συνθέτει έναν χυμώδη εσωτερικό κόσμο χαρακτήρων, μια πολύ ζωντανή και δυναμική ψυχολογική διάταξη, σαν ένα μωσαϊκό σκέψεων που καταλήγει να αναπαριστάται στον τεράστιο καμβά του ανθρώπινου νου.
Κατά τα λοιπά, όσον αφορά εξωτερικά επιχειρήματα που καταλήγουν να συνθέτουν την αφήγηση, Ο παλιός καλός Henry James συγκέντρωσε την πλοκή μέσα από τα διαφορετικά σενάρια ζωής του, από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην παλιά Ευρώπη, όπου πέρασε πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα μεταξύ Παρισιού και Λονδίνου.
Η προσπάθειά του να κάνει τη λογοτεχνία ένα κανάλι προς το υποκειμενικό που κατέληξε να συντονιστεί σε μεγαλύτερο βαθμό με τον αναγνώστη καλλιεργήθηκε σε δεκάδες έργα. Όσον αφορά τη θεωρία του για τη λογοτεχνία, σε ορισμένα δοκίμια όπως η Τέχνη του Μυθιστορήματος είναι δυνατόν να ανακαλυφθεί αυτή η αποφασιστική βούληση να γίνει η τέχνη της γραφής κάτι πιο ψυχολογικό.
Κορυφαία 3 προτεινόμενα μυθιστορήματα του Henry James
Πορτρέτο μιας κυρίας
Είναι πραγματικά για το πώς αντιδρά η Isabel Archer στην αλλαγή κατεύθυνσης που παίρνει η ζωή της όταν γίνεται δικαιούχος μιας χυμώδους κληρονομιάς, ή μάλλον το θέμα μας οδηγεί στο να συνειδητοποιήσουμε σαν να ήμασταν Isabel Archer;
Το θέμα είναι ότι ο Henry James εκμεταλλεύεται αυτή τη συμμετρική επίγνωση, μεταξύ πρωταγωνιστή και αναγνώστη, έτσι ώστε χάρη στην ικανότητά του να μας υποχρεώνει στην ενδοσκόπηση, να βρισκόμαστε στη θέση να διακρίνουμε τι είμαστε όταν οι συνθήκες γύρω μας επιμένουν να μας γυρίζουν εντελώς.
Αυτό που ήταν η Isabel Archer είναι αυτό που θέλει να συνεχίσει να είναι. Αλλά νέες ιδέες για την ευθύνη ανοίγονται μπροστά της, καθώς και υπονοούμενα πειρασμούς και επιθυμίες. Η πυξίδα της Isabel Archer αρχίζει να χάνει τον μαγνήτη της και μαζί της και τον Βορρά.
Στην υπερβολή μιας κληρονομιάς, στιγμιαίου πλούτου, μας ανοίγει μια συντριπτική ιστορία για τις αλλαγές στην αντίληψη της πραγματικότητάς μας, για τα θαύματα και την απαραίτητη εσωτερική δύναμη για να μην υποκύψουμε στον εαυτό μας και τη νέα ιδέα ότι όλα μας παρουσιάζονται. ευνοϊκός.
Το χρυσό κύπελλο
Όταν η Αμερική και η Ευρώπη άρχισαν να γνωρίζονται μεταξύ τους, χάρη στον Χριστόφορο Κολόμβο, θα φαινόταν φυσικό ότι ο νέος κόσμος που κατακτήθηκε θα κατέληγε να είναι η αντανάκλαση του νέου. Κι όμως, όσο περνούσαν τα χρόνια, η ηθική και πολιτική απόσταση ήταν έκπληξη.
Για τον Henry James αυτό είναι ένα συναρπαστικό παράδοξο που εξερράγη σε πολλά μυθιστορήματά του όπως αυτό. Ο Άνταμ και η κόρη του Μάγκι απολαμβάνουν μια ζωή που χαλαρώνουν τα τεράστια οικογενειακά εισοδήματα. Είναι δύο Αμερικανοί στο Λονδίνο, αφιερωμένοι στην αιτία να ξεχωρίζουν ως το νέο πλούσιο στην παλιά Ευρώπη.
Με βάση την οικονομική τους ικανότητα, ανιχνεύουν προσεκτικά παράλληλες μοίρες με τις οποίες θα επιτύχουν τη φήμη των τίτλων που θα καταλήξουν να τους χαρακτηρίσουν ως ευγενείς χαρακτήρες στην ευρωπαϊκή κοινωνία.
Η συμφωνία συνεπάγεται τον έλεγχο της ζωής δύο άλλων χαρακτήρων: της Charlotte και της Amerigo, επί των οποίων θα θέλουν να έχουν ένα πεπρωμένο για την ιδιαίτερη περιπέτειά τους ...
Μια άλλη συστροφή
Αυτό το μυθιστόρημα υποθέτει μια μοναδική εισβολή του συγγραφέα στο φανταστικό πράγμα. Με βάση την ικανότητά του να εντοπίζει τις ψυχολογικές πτυχές των χαρακτήρων του, η ιστορία παίρνει κατά καιρούς πονηρές μετατοπίσεις στις οποίες καταλήγει να ξυπνήσει φόβο για το άγνωστο, για τις ψυχές της εποχής του συγγραφέα.
Είναι ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον Poe και τον Bécquer και πέρασε από ένα ορθολογικό φίλτρο που αναζητά αυτή την ψυχολογική πτυχή όπου αναζητούμε υποστήριξη για να κατανοήσουμε το παραφυσικό αφού πάντα μας ενδιαφέρει να μάθουμε τι συμβαίνει μετά τον θάνατο. Πού ταξιδεύουν οι άνθρωποι που αγαπάμε όταν φύγουν;
Μια περίεργη γκουβερνάντα που δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομά της είναι επιφορτισμένη με τη φροντίδα δύο παιδιών. Όποιος κι αν πήρε τη θέση του πριν, ο Τζέσελ εξακολουθεί να είναι μια σκιά που τρομάζει τα παιδιά. Η νέα γκουβερνάντα θα αισθανθεί την παρουσία τους και θα φροντίσει να βρει τις απαντήσεις στον φόβο των παιδιών.
