Το παράδειγμα του συγγραφέα Dolores Redondo Καταλήγει να είναι το όνειρο κάθε εκκολαπτόμενου συγγραφέα. Αφιερωμένη σε άλλα επαγγελματικά καθήκοντα, η Ντολόρες πάντα έβρισκε αυτόν τον χώρο για τις μικρές της μεγάλες ιστορίες θα κατέληγε σε μνημειώδη έργα όπως η τριλογία του Baztán... Προέλευση όπως αυτές τόσων συγγραφέων που βρίσκουν στη λογοτεχνία έναν ευχάριστο ελεύθερο χρόνο καθώς και προπύργιο του ονείρου της έκδοσης, της αναγνώρισης και της δόξας.
Το φυσιολογικό είναι ότι αυτή η μορφή αναψυχής είναι σταθμευμένη στην προσωπική σφαίρα. Αλλά μερικές φορές τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ότι εκτός από το γράψιμο, έχει διαβαστεί πολύ πριν για να μάθει κανείς, εκτός από αρκετή φαντασία, τη διάθεση να δώσει συνέχεια στο χόμπι, γεμάτο με μερικές σταγόνες αυτοκριτικής για να κερδίσει στο εμπόριο και voilà, μπορείτε να καταλήξετε να είστε αναγνωρισμένος συγγραφέας.
Το τελευταίο βήμα είναι να βρίσκεστε στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή. Και για αυτό πρέπει ήδη να εμπιστευτείτε την τύχη σας ή να προσευχηθείτε στον αγαπημένο σας άγιο. Το θέμα είναι ότι Dolores Redondo ήρθε για να μείνει χάρη στην καλή του δουλειά και στην αφηγηματική του πρόταση του οποίου η μεταφορά είναι η τριλογία Baztán. Dolores Redondo και η Αμάγια Σαλαζάρ είναι ήδη κάτι αδιάλυτο στο φανταστικό του γενικού αναγνώστη. Αλλά χωρίς αμφιβολία υπάρχει περισσότερη λογοτεχνική ζωή έξω από τον Elizondo (και αυτόν που έρχεται ...)
Τα 3 καλύτερα μυθιστορήματα του Dolores Redondo
Το βόρειο πρόσωπο της καρδιάς
Ας ξεκινήσουμε από το υπόβαθρο αυτού του μυθιστορήματος. Και το γεγονός είναι ότι οι βασανισμένοι χαρακτήρες συντονίζονται πάντα με εκείνο το μέρος του αναγνώστη που τους συνδέει με το δικό τους παρελθόν. με τα λάθη ή τα τραύματα που σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό φαίνεται να σημαδεύουν έντονα τη μοίρα της ύπαρξης. Πάνω από καλές αποφάσεις και επιτυχημένες συνέπειες.
Τελικά, όλα περιορίζονται στο αίσθημα του προληπτικού, της μοναδικής ευκαιρίας λήψης αποφάσεων. Κάτι που τελικά δημιουργεί αυτό το υπαρξιακό βάρος περιορισμένου χρόνου.
Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό να μιλάμε για το prequel του θριαμβευτή Έπος Baztán de Dolores Redondo, εκείνο το έργο που χρησίμευσε για την εκλαΐκευση του μαύρου είδους με μεγαλύτερη ένταση αν ήταν δυνατόν στην Ισπανία.
Αλλά είναι ότι ο χαρακτήρας του Amaia Salazar άφησε τόσα πολλά προσωπικά χαλαρά άκρα, τόσο πολύ χυμό στην παιδική και νεανική του ηλικία που διασκορπίστηκε από τα πιο διαταρακτικά γεγονότα της υπαρξιακής, που μια επιστροφή στο έπος από την προέλευση αναμφίβολα έδειξε όλες εκείνες τις διαφαινόμενες σκιές για τον λαμπρό επιθεωρητή.
Βρισκόμαστε στο 2005 και σύντομα αναγνωρίζουμε τον Aloisius Dupree, έναν ερευνητή με τον οποίο η Amaia επικοινώνησε σε κάποια περίσταση στην αρχική τριλογία. Είναι υπεύθυνος για τη διεξαγωγή συνάντησης αστυνομικών δυνάμεων από όλο τον κόσμο υπό την ομπρέλα του FBI στην πόλη Quantico, όπου εδρεύει το τμήμα εκπαίδευσης αυτού του φορέα των ΗΠΑ.
Η Amaia ξεχωρίζει πολύ κατά τη διάρκεια της οδηγίας και περιλαμβάνεται στη διερεύνηση μιας πραγματικής υπόθεσης. Η ιδιαίτερη σύνδεσή του με το modus operandi των εγκληματικών μυαλών (που θα μπορούσαμε ήδη να μαντέψουμε στην τριλογία) εκδηλώνεται ξανά εδώ.
Αλλά το πρωτοποριακό επαγγελματικό της ταξίδι που την βυθίζει πλήρως στην περίπτωση του εγκληματία γνωστού ως «ο συνθέτης» (για τους πιο φρικτούς λόγους που μπορούμε να φανταστούμε) ανατρέπεται όταν μια επιτακτική ανάγκη την απαιτεί από τον αρχικό της Elizondo.
Αλλά η Amaia είναι ήδη στο πλοίο (ποτέ καλύτερα για μια Νέα Ορλεάνη που βυθίστηκε σχεδόν κάτω από το νερό μετά το πέρασμα αυτού του τυφώνα Κατρίνα), και αφήνει την πιο προσωπική της πραγματικότητα σταθμευμένη, ανασταλμένη, σταματημένη. Η φιγούρα του πατέρα της την κινεί ανάμεσα σε αντιφατικά συναισθήματα ήττας και υπολειπόμενης αγάπης. Γιατί ήταν αυτός, ο Χουάν Σαλαζάρ, που δεν ήξερε πώς να τη σώσει από τους βαθύτερους φόβους της που κράτησαν μέχρι σήμερα.
Αν και είναι αλήθεια ότι η Αμαία και τα τραύματά της έχουν αξεπέραστο πεπρωμένο, δεν ξέρω. Και αυτό τη συνδέει ιδιαίτερα με την Dupree, επικεφαλής της έρευνας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επειδή, επίσης, έχει περάσει τις ιδιαίτερες κόλασεις του, πιο φρικιαστικά αν είναι δυνατόν, με τον αμερικανικό τρόπο, όπου όλα φαίνονται πάντα μεγαλύτερα.
Η πλοκή προχωρά με αρκετά ανοιχτά μέτωπα, από το απομακρυσμένο πλέον Elizondo σε μια πόλη φάντασμα όπως η Νέα Ορλεάνη, σκοτεινή και ασφυκτική ανάμεσα στην απόλυτη απαίσια Κατρίνα και την εσωτερική κληρονομιά της.
Επειδή πέρα από τον δολοφόνο με το παρατσούκλι συνθέτης, η εκατόμβη του τυφώνα φαίνεται να αφαιρεί τα πάντα μέχρι να φτάσει στις διασταυρωμένες υπάρξεις της Αμαίας και του Ντούπρι. Χωρίς να μπορώ πραγματικά να θεωρήσω τον συνθέτη ως δευτερεύοντα ηθοποιό, νέα θέματα από το παρελθόν αναδύονται από τα νερά που ανεβαίνουν, όπως οι εφιάλτες που ο μεγάλος τυφώνας έχει αναλάβει να ανακάμψει για να αποτρέψει τον αναγνώστη σε μια συνεχή αλλαγή ξέφρενων σεναρίων.
"Η ιστορία του ανθρώπου είναι η ιστορία των φόβων του οπουδήποτε στον κόσμο", κάτι τέτοιο ο Dupree κατορθώνει να το διαβεβαιώσει σε μερικές από τις σκηνές αυτού του μυθιστορήματος, επιβεβαιώνοντάς το τη στιγμή που η πλοκή ισοδυναμεί με τον Elizondo και τη Νέα Ορλεάνη.
Χαρακτήρες σκιών, μαγεία, βουντού, φυσικές καταστροφές. Μια αφηγηματική πρόταση που προωθείται υπό τη συμφωνία ενός κακόγουστου βιολιού που μπορεί να προκαλέσει τόσα πολλά εκκρεμή ζητήματα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού Ωκεανού ... Η έκσταση του εγκληματικού μυθιστορήματος αναδύεται σαν ένας ορίζοντας που σας εμποδίζει να σταματήσετε να διαβάζετε.
Ένα εντελώς νουάρ μυθιστόρημα, με λάμψεις τρόμου ακόμη και αυτό μας φέρνει ακόμα πιο κοντά σε αυτόν τον υπέροχο χαρακτήρα που είναι ήδη η Αμαία Σαλαζάρ. Είναι τώρα μόλις 25 ετών, αλλά ήδη έχει αποφασίσει τον επιθεωρητή ότι θα γίνει.
Μόνο που η σκιά που δημιουργήθηκε από τα βαθιά δάση της καρδιάς της, σαν μια τελλουρική δύναμη που την συνδέει με τον Μπαζτάν, συνεχίζει να ξυπνάει τα ίδια ρίγη εκείνων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τους φόβους. Και περιέργως, σε αυτόν τον φόβο έγκειται η εξαιρετική ικανότητά του για έρευνα. Γιατί είναι η βελόνα στο άχυρο ...
Ο αόρατος φύλακας
Υπάρχουν πολλά μαύρα μυθιστορήματα. Άλλοι σε γαντζώνουν περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Αυτό το συγκεκριμένο δεν σε κολλάει, απλά σε αρπάζει. Αν και εδώ παρακάτω επισυνάπτω τον σύνδεσμο στο Τριλογία Baztán ολοκληρωμένο, κατά τη γνώμη μου η πρώτη του δόση ήταν η καλύτερη (αγνοώντας το προαναφερθέν αριστοτεχνικό prequel που ήδη πέφτει αρκετά όσον αφορά την τοποθεσία)
Τι να πει κανείς για την Amaia Salazar; Σε μια παρουσίαση που θα χρησιμοποιηθεί για αυτήν την πρώτη δόση, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι είναι αστυνομικός επιθεωρητής που επιστρέφει στη γενέτειρά της, την Ελίζοντο, για να προσπαθήσει να λύσει μια θλιβερή υπόθεση σειριακών δολοφονιών, έναν πρωταγωνιστή με εμφανείς αδυναμίες αλλά με δοκιμασμένες βόμβες ψυχής. ή ακόμα και μπαστούνια αρτοποιού ...)
Οι έφηβες στην περιοχή είναι ο κύριος στόχος του δολοφόνου. Καθώς η πλοκή εξελίσσεται, ανακαλύπτουμε το σκοτεινό παρελθόν της Αμαίας, το ίδιο που την έχει βυθίσει σε ένα προσωπικό άγχος που κρύβει μέσα από την άψογη αστυνομική της απόδοση.
Έρχεται όμως μια στιγμή που όλα εκρήγνυνται στον αέρα, συνδέοντας την ίδια την υπόθεση με το θυελλώδες παρελθόν του επιθεωρητή ... Άψογη πλοκή, στο απόγειο των καλύτερων αστυνομικών μυθιστορημάτων.
Το διάβασα κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης και το βρήκα συναρπαστικό πώς ο συγγραφέας κατάφερε να με βυθίσει πλήρως στην ιστορία από τη σελίδα 1, αφαιρώντας τον εαυτό μου από τον χρόνο (ήδη γνωρίζετε ότι ξαπλωμένος στο κρεβάτι λόγω οποιασδήποτε ασθένειας, αυτό είναι που εκτιμάται περισσότερο σχετικά με το διάβασμα, το ελαφρύ και διασκεδαστικό πέρασμα των ωρών).
περιμένοντας την πλημμύρα
Αναλύοντάς το λεπτομερώς από όλα τα άκρα, η ιδέα είναι τέλεια. Οι καταιγίδες με το ηχηρό τους ξύπνημα, οι βροντές, οι αστραπές και οι κεραυνοί ως απομεινάρια των απόμακρων φόβων που επιτέθηκαν στους ανθρώπους στο παρελθόν και που σήμερα παραμένουν ως τέλεια σύμβολα και μεταφορές. Dolores Redondo τα μαζεύει όλα στο αφηγηματικό του ρεπερτόριο για να κρύψει τον γαλάζιο ουρανό με τις μαύρες νεφελώδεις σκιές της αβεβαιότητας.
Κάθε ψυχή που έχει διαμορφωθεί για το κακό κατοικεί σε αυτές τις καταιγίδες. Μαζί με τους παλιούς μύθους και τους θρύλους των όντων που εμφανίστηκαν ακριβώς όταν οι ουρανοί έμοιαζαν να κλείνουν, κατακλύζοντας ψυχές σαν το τέλος του κόσμου.
Αυτό υποψιάζεται ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας, ένα τέλος του κόσμου που τον καταδιώκει απ' όλες τις πλευρές. Γιατί του απομένει λίγος χρόνος για να ζήσει και η μόνη του αποστολή είναι να ανακαλύψει την άπιαστη Βίβλο Ιωάννη. Από τη Γλασκώβη στο Μπιλμπάο (αν οι δύο πόλεις δεν είναι ίδιες σύμφωνα με τις εντυπώσεις του John Biblia και του διώκτη του, του αστυνομικού ερευνητή Noah Scott Sherrington).
Φτάνοντας στο Μπιλμπάο, λίγο πριν τα μεγάλα φεστιβάλ του, οι περιγραφές του Dolores Redondo είναι βουρτσισμένα με ακρίβεια, προσφέροντάς μας ανόμοιες αναλαμπές της πόλης και πολύτιμα πορτρέτα των κατοίκων της. Ένα υπέροχο ανθρώπινο σκηνικό που μας φέρνει πιο κοντά σε μια πόλη που μετά βίας μπορεί να φανταστεί την καταιγίδα που έρχεται, όταν η Βίβλος Ιωάννης ανακαλύπτει το σημάδι που τον παρακινεί να δράσει ξανά...
Με την ευκαιρία αυτή, ο ρόλος του Μπιλμπάο είναι στο επίπεδο του δολοφόνου ή του αστυνομικού. Η πόλη παίρνει τη δική της προσωπικότητα, ζει, χτυπά ανάμεσα στις εξασθενημένες καμπούρες του αστυνομικού με ανανεωμένο ένστικτο, σχεδόν μαγικό μετά την επιστροφή από τους νεκρούς. Το Μπιλμπάο είναι κάποιος άλλος, οι δρόμοι του αναπαράγονται, σχεδόν διαλόγου με τους χαρακτήρες κάθε στιγμή. Αναμφίβολα Dolores Redondo διαπρέπει σε αυτή την ιστορία σε αυτή την πτυχή που δομεί την πλοκή και που κάνει κάτι πολύ καλύτερο από το να την σκηνοθετήσει τέλεια. Δεν τολμώ να πω περισσότερα και ας είναι η επίσημη σύνοψη αυτή που σας προσκαλεί να ξεκινήσετε ένα ταξίδι στο πιο ανησυχητικό Μπιλμπάο...
Μεταξύ 1968 και 1969, ο δολοφόνος που ο Τύπος αποκαλούσε Βίβλο John σκότωσε τρεις γυναίκες στη Γλασκώβη. Ο ίδιος δεν ταυτοποιήθηκε ποτέ και η υπόθεση είναι ανοιχτή ακόμη και σήμερα. Σε αυτό το μυθιστόρημα, στις αρχές της δεκαετίας του 1983, ο ερευνητής της αστυνομίας της Σκωτίας Νόα Σκοτ Σέρινγκτον καταφέρνει να φτάσει στη Βίβλο Τζον, αλλά μια αστοχία της καρδιάς του την τελευταία στιγμή τον εμποδίζει να τον συλλάβει. Παρά την εύθραυστη κατάσταση της υγείας του και παρά την ιατρική συμβουλή και την άρνηση των ανωτέρων του να συνεχίσει την καταδίωξη του κατά συρροή δολοφόνου, ο Νόα ακολουθεί μια προαίσθηση που θα τον οδηγήσει στο Μπιλμπάο το XNUMX. Λίγες μόλις ημέρες πριν από μια πραγματική πλημμύρα κατέστρεψε την πόλη.
Άλλα προτεινόμενα βιβλία dolores redondo...
Όλα αυτά θα σου δώσω
Φεύγοντας από τα σκοτεινά δάση του Baztán γοητευμένος και ανακαλύπτοντας το φως ενός άλλου μεγάλου μυθιστορήματος καταλήγει να επιβεβαιώνει την αξία ενός συγγραφέα που μπορεί πάντα να εκπλήξει. (Αυτός ο σύνδεσμος περιλαμβάνει ένα περίεργο φυλλάδιο του έργου). Ο Μανουέλ αναλαμβάνει τη θέση του Αμάγια Σαλαζάρ. Καμία σχέση μεταξύ τους.
Η πλοκή δεν προχωρά μέσω επίσημης αστυνομικής έρευνας. Οι συνθήκες υπό τις οποίες πεθαίνει ο varlvaro δεν προκαλούν υποψίες που αξίζουν να διερευνηθούν, ή τουλάχιστον φαίνεται ότι στην αρχή. Αλλά ο Μανουέλ πρέπει να μάθει τι συνέβη στο περίεργο ταξίδι που του έκρυψε ο αγαπημένος του varλβαρο.
Το ερώτημα είναι να μαντέψουμε πόσο μακριά φτάνει η δύναμη του οικογενειακού περιβάλλοντος του varlvaro για να πείσει τους πάντες για την τυχαία υπόθεση και αν ναι, εάν η οικογένεια του varlvaro κυβερνά τα πεπρωμένα αυτού του απομακρυσμένου μέρους του κόσμου σε τέτοιο βαθμό, τι μπορεί να συμβεί με ένα Ο Μανουέλ αποφάσισε να μάθει την αλήθεια για τον σύντροφό του;
Ατιμωρησία, ο όρος που υιοθετήθηκε επανειλημμένα από Dolores Redondo, μας παρουσιάζει τις πραγματικότητες απομακρυσμένων τόπων όπου οι κανόνες υπερισχύουν κάθε νόμου, βασισμένοι σε ήθη και προνόμια. Μέρη όπου οι σιωπές κρύβουν μεγάλα μυστικά, υπερασπίζονται με κάθε κόστος.
Τα προνόμια του αγγέλου
Θα θέλατε να γνωρίσετε τον συγγραφέα που δεν έχει φτάσει ακόμα στη φήμη; Υπάρχει πάντα κάτι γνήσιο σε κάθε έργο πριν από τον μεγάλο συνολικό αντίκτυπο ενός δημιουργού. Επιπλέον, σε αυτό το μυθιστόρημα δεν θα βρείτε τίποτα που να μοιάζει με αυτό που γράφτηκε από το πρώτο μυθιστόρημα του Baztán.
Και όμως θα καταλήξετε να απολαμβάνετε ένα υπέροχο μυθιστόρημα, ίσως αυτό που προκάλεσε μια μεγάλη ετικέτα να το προσέξει. Παιδική ηλικία, φιλία και θάνατος. Το πρώτο άτομο που προσέγγισε ως προνομιούχους θεατές μια ιστορία που έχει τα πάντα συναισθηματικά και στην ίδια τη δράση.
Ένα μυθιστόρημα που αντιμετωπίζει επίσης το υπαρξιακό ως κάτι παράδοξο, αντιφατικό. Ευτυχία και τραύμα, χρέη που δεν μπορούν ποτέ να πληρωθούν με την παιδική ηλικία, ενοχές και την αίσθηση ότι ο μελλοντικός χρόνος έχει φθαρεί εντελώς και λήξει.
Ποιο είναι το καλύτερο μυθιστόρημα της σειράς baztan;
Στο «The North face of the heart» απολαμβάνουμε μια σύνοψη μεταξύ του παρόντος και του παρελθόντος της ερευνήτριας Amaia Salazar. Ένα συναρπαστικό prequel που εμφανίστηκε στην τέταρτη θέση μετά την τριλογία Baztán και που συναρπάζει λόγω του πλαισίου του φορτωμένου με μέγιστη ένταση και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.