Το καλλιτεχνικό σφάλμα τείνει να φτάσει σε οποιονδήποτε έχει καλλιεργήσει ένα πολιτιστικό οικογενειακό περιβάλλον, σε όποια πτυχή. Didier decoin γεννήθηκε μεταξύ σεναρίων και σελουλόιντ από έναν πατέρα αφοσιωμένο στον κινηματογράφο. Είτε πρόκειται για γενετική είτε για επανάληψη, ο Ντιντιέ κατέληξε να προσανατολίζεται στον κόσμο της δημιουργίας, εν προκειμένω λογοτεχνικό.
Perhapsσως λόγω της πιθανής χρήσης της κατάστασής του ως γιου του, ο Didier ανέλαβε πάντα το επάγγελμα του συγγραφέα με έναν άκρως επαγγελματικό τρόπο. Κάθε μυθιστόρημα είναι ένα αυθεντικό ντοκιμαντέρ για πιθανά ιστορικά ή κοινωνικά σενάρια, κάτι που εκτιμάται για να μπορείς να απολαμβάνεις μυθιστορήματα που φτάνουν στο μέγιστο επίπεδο αυστηρότητας και αξιοπιστίας.
Και ο 20χρονος Didier είχε ήδη σκεφτεί να γράψει όταν κατάφερε να δημοσιεύσει το πρώτο του μυθιστόρημα. Δεν έχει περάσει από τα χέρια μου και δεν ξέρω αν έχει μεταφραστεί ακόμη και στα Ισπανικά, με τα οποία μπορώ να προσδιορίσω αν ο συγγραφέας είχε ήδη τελειώσει ή αν απαιτούσε φυσικό χρόνο γυαλίσματος, δεν ξέρω.
Αυτό που είναι σαφές είναι ότι σήμερα ο Didier Decoin είναι ένας από τους μεγάλους Γάλλους συγγραφείς, βραβευμένος, αναγνωρισμένος και προορισμένος να συμμετάσχει σε διαφορετικά λογοτεχνικά και πολιτιστικά ιδρύματα ...
Το βιβλίο του δημοσιεύτηκε επίσης στην Ισπανία, Το γραφείο της λίμνης και του κήπου, έγινε μια νέα και μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία και σε άλλες χώρες όπου έχει ήδη δημοσιευτεί.
3 Προτεινόμενα μυθιστορήματα από τον Didier Decoin
Έτσι πεθαίνουν οι γυναίκες
Με αυτό το μυθιστόρημα ο Ντιντιέ εισέβαλε στην ισπανική λογοτεχνική αγορά. Ένα μυθιστόρημα που μας παρουσιάζει ένα μοναδικό πανόραμα για τα κοινωνικά περιβάλλοντα και την αποξένωση, την αλλοτρίωση που μπορεί να προκύψει μπροστά σε γεγονότα που διαταράσσουν την κανονική συνύπαρξη. Φόβος, αδιαφορία, οι χειρότεροι χαρακτήρες που, αναγκασμένοι από τις συνθήκες, παρουσιάζουν ένα ζοφερό σενάριο.
περίληψη: Ο Didier Decoin αναδημιουργεί με εξαιρετική αφηγηματική ικανότητα τις Ηνωμένες Πολιτείες της δεκαετίας του εξήντα, αυτές των αυτοκινήτων Corvair και την προεδρία Johnson. Μας περπατάει σε μια ανθυγιεινή Νέα Υόρκη για να μας πει το δράμα της Kitty Genovese, την ψυχρότητα του Moseley μπροστά στα θύματά του και τον εισαγγελέα που τον ανακρίνει, την αδιαφορία και την αδιαφορία των γειτόνων απέναντι στο έγκλημα, την κοινωνική αναστάτωση που προκάλεσε τα ΜΜΕ…
Ο Decoin χρησιμοποιεί μυθοπλασία για να σκιαγραφήσει την ψυχή και τον τρόπο σκέψης των χαρακτήρων που εμπλέκονται σε αυτό το γεγονός που συγκλόνισε τη βορειοαμερικανική κοινωνία, για να εμβαθύνει στην οικειότητα τους και να καταλάβει τον λόγο αυτής της δολοφονίας και τους ανησυχητικούς λόγους παθητικότητας των μαρτύρων. Το
Έτσι πεθαίνουν οι γυναίκες, ένα παιχνίδι με λέξεις βασισμένο σε στίχους του André Breton που τραγουδά ο Léo Ferré (Est-ce ainsi que les hommes vivent), είναι ένας βαθύς και συντριπτικός προβληματισμός για την ανθρώπινη κατάσταση και τη στάση της σε ακραίες καταστάσεις.
Suchταν τέτοια η απήχηση που είχε η υπόθεση Genovese και έγινε ψυχολογικό φαινόμενο, αντικείμενο πανεπιστημιακής μελέτης, γνωστό ως «φαινόμενο παρευρισκομένου».
Το γραφείο της λίμνης και του κήπου
Μια υπέροχη ιστορία της Άπω Ανατολής και του περασμένου XNUMXου αιώνα. Ένας κόσμος που διατηρείται από τα έθιμα και διέπεται από τους νόμους του ισχυρότερου. Η γυναίκα ως έμβλημα, για άλλη μια φορά, του αγώνα για επιβίωση.
Περίληψη: Οδύσσεια μιας γυναίκας στην Ιαπωνία του XNUMXου αιώνα. Η αυστηρή περίληψη αυτού του μυθιστορήματος συμπυκνώνεται σε αυτήν την απλή φράση. Τα υπόλοιπα έρχονται αργότερα…. Ο Didier Decoin πήρε τη συγγραφή αυτού του μυθιστορήματος πολύ σοβαρά (όπως θα έπρεπε, φυσικά)
Περισσότερο από μια δεκαετία αφιερωμένη στη γνώση και την προσέγγιση της ιαπωνικής κουλτούρας για να εξοπλιστείτε με όλα όσα χρειάζεστε για ένα απλό αλλά βαθύ μυθιστόρημα. Η Miyuki πραγματοποιεί ένα απροσδόκητο ταξίδι από τη μικρή της πόλη στο κέντρο της εξουσίας στην Ιαπωνία εκείνη την εποχή, την αυτοκρατορική αυλή του αυτοκράτορα Kanna. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, το σημαντικό είναι το ταξίδι, η συνάντηση της Miyuki με τη σκληρότητα του χρόνου που πρέπει να ζήσει και η εγκράτειά της να ξεπεράσει τα πάντα.
Κάποια φανταστική πινελιά μερικές φορές χρησιμεύει ως η λαβή του Miyuki για να αρνηθεί αυτόν τον αποτρόπαιο κόσμο, με αυτό δεν ξέρω τι από τον ιαπωνικό πολιτισμό που ξυπνά τα ήθη από κάθε σκηνή, από κάθε συνάντηση.
Στην πραγματικότητα, το απλό σκίτσο της Miyuki ως προορισμένο να διατηρήσει τις αυτοκρατορικές λίμνες και πεισμένο να ξεκινήσει ένα ταξίδι μέχρι το θάνατο του συζύγου της, είναι ήδη μεταφορικό.
Η επιλογή ενός μονοπατιού προκαλεί συναντήσεις με τον διεστραμμένο άνθρωπο, αλλά και λαμπρές σκηνές συμφιλίωσης με την ύπαρξη, όσο ασυμβίβαστη και αν φαίνεται η κατάχρηση και η ταλαιπωρία κάποιου που αναζητά μόνο τη μικρή του ευτυχία.
John L'Enfer
Ένα ταξίδι στον υπόκοσμο της Νέας Υόρκης, στη ζωή και τις αναμνήσεις των μεταναστών που καταλαμβάνουν τους δρόμους της, σε μικρές ιστορίες αγάπης και μια αποκαλυπτική ανακοίνωση ότι η σωτηρία είναι όλο και πιο μακριά.
