Τα 3 καλύτερα βιβλία του Carlos Zanon

Ποιητής και συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Ένας εξαιρετικός τρόπος για να βρείτε μια λογοτεχνική ισορροπία μεταξύ της επίσημης ομορφιάς του στίχου και της πιο θυμωμένης και εξονυχιστικής πεζογραφίας των σκιών της ψυχής. Ή το ίδιο, μια καλή ισορροπία ως δημιουργός. Το μυστήριο είναι πώς το κάνει Κάρλος Ζανόν. Γιατί είναι άλλο πράγμα να προσπαθείς να γράψεις ποίηση για έναν αφηγητή ή ένα μυθιστόρημα για έναν ποιητή και άλλο πράγμα να το πετύχεις με διάκριση.

Κάρλος Ζανόν Δεν ικανοποιείται με το αξιοσημείωτο και φτάνει στο εξαιρετικό. Τα βραβεία ποίησης και πεζογραφίας διάσπαρτα σε διάφορα μέρη της Ισπανίας το πιστοποιούν αυτό.

Έτσι, μόλις αποφασίσετε να διαβάσετε κάτι από αυτόν τον σπουδαίο συγγραφέα, να ξέρετε ότι θα βρείτε ένα στυλό διπλής όψης που μπορεί να σας οδηγήσει μέσα από την τραχύτητα του είδους νουάρ για να καταλήξετε να γλιστρήσετε μερικές σταγόνες ποίησης μεταξύ τρόμου ή απόγνωσης. Από την πλευρά μου προτιμώ την πρόζα. Όχι για τίποτα, περισσότερο είναι ότι η ανάγνωση ποίησης είναι δύσκολη για μένα. Ορίστε λοιπόν.

Τα 3 καλύτερα μυθιστορήματα του Carlos Zanón:

Αργά, κακό και ποτέ

Οφείλω να ομολογήσω ότι ο τίτλος ήταν το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή.Ποιος ήταν αυτός που τόλμησε να κάνει πράγματα με το δικό μου στυλ; 😛 Πριν μιλούσαμε για τον ποιητή πίσω (ή μπροστά) του μυθιστοριογράφου που είναι ο Zanón.

Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι σε πολλές από τις περιγραφές αυτού του αστυνομικού μυθιστορήματος θα ανακαλύψετε αυτό το μουσικό σημείο, πολύτιμο στη λεπτομέρεια, αρμονικό στο σκοτεινό περιβάλλον, σαν μια συμφωνία του Βάγκνερ που μετατράπηκε σε μυθιστόρημα.

Ένας τύπος χαρακτήρων που αναδύονται από το σκοτάδι καταλήγουν να σκιαγραφούν μια πραγματικότητα έξω από τον κόσμο μας, και όμως επιβιώνουν στον κόσμο μας.

Η Epi, η Tanveer και το τραγικό της πεπρωμένο, η Álex και οι φωνές της που ξεκαθαρίζουν τον κόσμο, η Tiffany, η γενική μούσα της πλοκής. Αστυνομικές σειρήνες και μια πραγματικότητα που θολώνει στο μακάβριο, το παραισθησιογόνο.

Ίσως δεν θα έχετε ποτέ καλύτερη ευκαιρία να εμβαθύνετε στο μυαλό του ικανού για οτιδήποτε ψυχοπαθή, αναδεικνύοντας έτσι την ύπαρξή του, χωρίς άλλα λόγια.

Μην τηλεφωνείτε στο σπίτι

Το ισπανικό πικαρέσκο ​​μετατράπηκε σε αστυνομικό μυθιστόρημα. Η απιστία ως εναλλακτικό επιχειρηματικό μοντέλο. Τρεις χαρακτήρες από τον υπόκοσμο: η Raquel, ο Bruno και ο Cristian είναι αποφασισμένοι να ξεφύγουν από τη μιζέρια τους.

Το εύκολο χρήμα προσφέρει έναν δρόμο προς την αναδιανομή του πλούτου που δεν είναι άλλος από τον εκβιασμό. Οι πελάτες γρήγορης αγάπης, με άλλες ζωές πίσω από τις ερωτικές τους ορμές, είναι επιρρεπείς στο να πληρώνουν δωροδοκίες για να προστατεύσουν τη διπλή τους ζωή.

Η περίπτωση των Merche και Max είναι ένα ξεχωριστό θέμα. Είναι λάτρεις της επανάληψης με μια συγκεκριμένη ιστορία πίσω τους, ένα θυελλώδες παρελθόν ως ζευγάρι που δεν μπορούν να το αφήσουν εντελώς.

Αλλά η τωρινή του ζωή είναι διαφορετική και οι συναντήσεις του είναι μόνο έξαλλη σεξουαλική εκδίκηση. Είναι οι νέοι στόχοι της συμμορίας των εκβιαστών, αλλά τίποτα σε αυτή την περίπτωση δεν θα πάει όπως είχε προγραμματιστεί...

Ήμουν ο Τζόνι Θάντερς

Το σκηνικό και η εξέλιξη σε ένα είδος νουάρ μου θυμίζει λίγο το μυθιστόρημα του Daniel Cid, Το μπλε αδιάβροχο. Ο κόσμος της νύχτας και οι υπερβολές του, η έξοδος από την πραγματικότητα από την πίσω πόρτα των ναρκωτικών.

Το μόνο κακό με αυτή τη διαφυγή είναι ότι στο τέλος η πραγματικότητα φαίνεται σαν τοίχος, αλλά η διέλευση ήταν μια χαρά, σωστά Τζόνι Θάντερς; Όταν ο Φράνσις, ο τύπος μέσα στον χαρακτήρα, αρχίζει να μισεί την ατελείωτη επιτυχία ενός καλού τραγουδιού, καταλήγει να επιστρέφει στο σπίτι ανάμεσα σε ηττημένους και να μισεί αυτό που είναι.

Αλλά η επιστροφή στην αρχή για να επιστρέψετε στην αφετηρία σας δεν είναι ποτέ δυνατή, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσετε. Τελικά, οι απόηχοι της καταστροφής είναι το πιασάρικο ρεφρέν ενός απαίσια αξέχαστου τραγουδιού, αυτό που μας θυμίζει κάπως έτσι: «δεν θα μπορέσεις ποτέ να βγεις από τον αυτοκινητόδρομο της γρήγορης ζωής χωρίς να πληρώσεις τα διόδια, ω ναι (bis) ."