Τα κορυφαία 3 βιβλία του Alaitz Leceaga

Πυροδοτήθηκε προς την επιτυχία με το ντεμπούτο της, Alaitz leceaga παραπέμπει σε συγγραφέα αναφοράς της ευρωπαϊκής λογοτεχνικής σκηνής. Και το κόλπο, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, έγκειται στο αφηγηματικό αποτύπωμα, σε αυτό το διαφορικό γεγονός να ξέρεις πώς να αφηγείσαι σπουδαίες ιστορίες (επίσης λόγω του όγκου τους), οι οποίες συνοδεύουν τους αναγνώστες για μέρες με χαρά να ξαναρχίσουν τις περιπέτειες και τις άτυχες περιπέτειες έντονων χαρακτήρων στο κάθε ελεύθερη στιγμή και συναρπαστικά γεγονότα.

Όμως, επιστρέφοντας στο θέμα του αποτυπώματος, για να μπορέσεις να γράψεις εκτενείς ιστορίες και να διατηρήσεις το brio, χρειάζεται μια δύσκολη ισορροπία μεταξύ παύσης και έντασης, μεταξύ σκηνικού και δράσης. Αλάιτς Ο Leceaga έχει εκδηλωθεί ως ενάρετος, ότι η αντιστάθμιση επεκτείνεται επίσης μεταξύ ουσίας και μορφής.

Το ίδιο, η υπομονή του συγγραφέα σε μια δράση που επιδιώκει να βιαστεί και καταλήγει να περιορίζεται για τη δόξα της ιστορίας, έκανε τη ζωή, μια ζωή που επεκτείνεται σε όλες τις λεπτομέρειες.

Τα μακρά μυθιστορήματα παρέχουν ένα είδος συνδυασμού ειδών στον συγγραφέα που τολμά να αναμειχθεί. Όταν το μυστήριο, το αγωνία, το αινιγματικό, προβάλλεται ως λανθάνον μοτίβο ανά πάσα στιγμή, η σύζευξή του με πιο παραδοσιακές, ή μαγικές, ή και ρομαντικές πτυχές τα κάνει όλα τέλεια. Εκεί κινείται ένας Alaitz Leceaga που στοχεύει πολύ ψηλά.

Τα καλύτερα μυθιστορήματα του Alaitz Leceaga

Εκεί που τελειώνει η θάλασσα

Ακόμα και σήμερα η θάλασσα έχει εκείνο το μυθικό σημείο του απερίγραπτου, του μπερδεμένου άπειρου που έρχεται σε αντίθεση με μια αίσθηση όρασης που φαίνεται να βλέπει τη γραμμή όπου κλείνει η θάλασσα. Από τη διχοτόμηση του ανεξιχνίαστου και του ορίζοντα που πρέπει να κατακτήσει η όραση, γεννήθηκαν θαλάσσιες περιπέτειες, αλλά και τραγωδίες και οδύσσειες. Στις ακτές υπάρχουν πάντα αυτοί που περιμένουν ή αυτοί που λαμβάνουν τα ελπιδοφόρα μηνύματα ή, αντίθετα, υπολείμματα οποιουδήποτε ναυαγίου, όσο απαίσιο κι αν είναι.

1901. Στην ειδυλλιακή βασκική πόλη Ea, οι Dylan και Ulises Morgan σκέφτονται στον ορίζοντα πώς Annabelle, ο ατμός του παππού του, μετά τη φοβερή καταιγίδα της προηγούμενης νύχτας. Αργότερα, το σώμα μιας νεαρής γυναίκας εμφανίζεται να επιπλέει στην ακτή. Περιέργως, είναι πανομοιότυπο με ένα άλλο κορίτσι που εξαφανίστηκε πριν από πολλά χρόνια, την Κόρα Αμάρα, τη μικρότερη κόρη του ιδιοκτήτη του γραφείου τελετών του χωριού.

Η Κόρα δεν είναι η μόνη νεαρή γυναίκα που δεν την έχουν ξαναδεί: αρκετές γυναίκες από τις γύρω μικρές πόλεις έχουν χαθεί εδώ και χρόνια. Τα πτώματα δεν έχουν βρεθεί ποτέ, αλλά η παλίρροια φέρνει ένα στεφάνι από λευκά κρίνα στην ξηρά κάθε φορά που συμβαίνει.

Όσο τελειώνει η θάλασσα, υπάρχει μια παθιασμένη ίντριγκα για τα οικογενειακά μυστικά, την εκδίκηση και τη λυτρωτική δύναμη της αγάπης, που εκτυλίσσεται στα δραματικά τοπία της ακτής Βιζκάγια, μια χώρα θρύλων όπου μπορείτε ακόμα να ακούσετε για γοργόνες.

Το δάσος ξέρει το όνομά σας

Ο XNUMXός αιώνας είναι ήδη ένα είδος παγιωμένου παρελθόντος στο σύνολό του. Με αυτό το μελαγχολικό αίσθημα μιας προθεσμίας για τη ζωή, αυτός ο αιώνας γίνεται ο τόπος για να βρείτε ιστορίες κάθε είδους. Και όσοι από εμάς απασχολούμε αυτόν τον χρόνο, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ανακαλύπτουμε ότι ναι, αυτό το κομμάτι μας ανήκει σε αυτό το σενάριο χωρίς επιστροφή.

Και χάρη σε αυτή τη ομιχλώδη ιδέα ενός όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος, γεμάτο εμπειρίες ή ιστορίες, θρύλους ή ενδοϊστορίες, αινίγματα και μυστήρια, ο συγγραφέας Alaitz Leceaga ήξερε πώς να συνθέτει ένα μυθιστόρημα που είναι εμποτισμένο με όλα αυτά αισθήσεις που μας απευθύνονται.με ένταση. Σε ένα υπέροχο σπίτι, στην άγρια ​​και απόκρημνη ακτή της Κανταβρίας, ζουν η Εστρέλα και η Άλμα, δύο νεαρές γυναίκες που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της οικογενειακής κληρονομιάς, την εκμετάλλευση ενός ορυχείου στο οποίο η προγονική τους οικογένεια μπόρεσε να χτίσει μια κληρονομιά με την οποία ευημερεί όλη η οικογένεια.

Ωστόσο, το μοιραίο εμφανίζεται σύντομα στην ιστορία ως εκείνο το είδος σχεδόν μυστικιστικής αποζημίωσης που συνήθως αναζητά τη συλλογή του ανάμεσα στην ευτυχία μιας γενεαλογίας, μια αινιγματική αποζημίωση που μετατρέπεται σε οικογενειακό στίγμα. Από την ευγενική παιδική ηλικία της Estrella και της Alma εμβαθύνουμε στα μυστικά αυτού του οικογενειακού έπος. Καθώς ο καιρός περνά και η κατάσταση αλλάζει τελείως, θα ανακαλύψουμε πισωγυρίσματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ο πρωταγωνιστής για να διατηρήσει την οικογενειακή κληρονομιά. Ένα μυθιστόρημα που παρουσιάζει διαφορετικά σενάρια.

Ανάμεσα στον ρεαλισμό των ιστορικών συνθηκών, σκληρό ειδικά για μια γυναίκα αποφασισμένη να προχωρήσει, και σε μια εσωτερική πινελιά που συνδέεται με το τελλουρικό, με την ενέργεια του κοντινού δάσους. Ανάμεσα στο σκοτάδι των δέντρων, εκεί όπου τα πάντα είναι σκοτεινά και κρύα υγρασία, τα μυστικά μαστιγώνουν σε ριπές, όπως κάνουν τα κύματα κοντά στα βράχια. Και θα είμαστε εμείς ως αναγνώστες που θα ανακαλύψουμε τι υπάρχει σε εκείνον τον σκοτεινό χώρο που πάντα προστάτευε τις ζωές της οικογένειας Zuloaga.

Οι κόρες της γης

Για έναν υιοθετημένο Riojan σαν εμένα, η ανακάλυψη ότι η μεγάλη λογοτεχνική ανακάλυψη της χρονιάς βρίσκεται στη Λα Ριόχα για να επικεντρωθεί η νέα της πλοκή, είναι πάντα ένα μεγάλο κίνητρο. Το θέμα με τα οινοποιεία και τα κρασιά τους είναι κάτι που συνδυάζεται καλά με μια πλοκή γύρω από το βάρος της γης ως οικογενειακές ρίζες, μεταξύ εθίμων, κληροδοτημάτων, απουσιών και αυστηρών κανόνων μιας οικογένειας καταγωγής.

Φυσικά, βρισκόμαστε στο 1889, μια εποχή που η έννοια της οικογένειας επεκτείνεται στα υπάρχοντα και τις επιχειρήσεις. Και επίσης μια εποχή κατά την οποία η λαϊκή φαντασία έχτισε μαύρους θρύλους που συνδέονταν με υποτιθέμενες κατάρες ή αταβιστικές ευλογίες.

Το κτήμα Las Urracas υποφέρει από μια από αυτές τις παράξενες κατάρες, αν και το χειρότερο από όλα φαίνεται να είναι η απουσία του πατριάρχη που ήταν υπεύθυνος για τη συντήρησή τους μέχρι πρόσφατα.

Η Γκλόρια εκμεταλλεύεται την κληρονομιά του πατέρα της πάνω από τις αδερφές της, τουλάχιστον όσον αφορά τη θέληση να προσπαθήσει να προχωρήσει την οικογένεια σε ένα περιβάλλον που δείχνει τη δυστυχία από την παρακμή. Αλλά ακριβώς χάρη σε αυτόν τον παρακμιακό χώρο ανάμεσα στο αγρόκτημα και το αρχοντικό, σύντομα μας παρουσιάζονται προσκλήσεις για μεγάλα μυστικά ικανά να μεταμορφώσουν την πραγματικότητα που μας παρουσιάζεται.

Μυστήρια που μπορεί να χρειαστεί να μεταδοθούν από κάθε δωμάτιο του μεγάλου σπιτιού, πριν το σκοτάδι καταλήξει να διαβρώσει τα πάντα. Ένα επίπονο έργο παρουσιάζεται στην Γκλόρια, αποφασισμένη να αντιμετωπίσει τα πάντα, τα πιθανά φαντάσματα και τους άλλους ιδιοκτήτες αγροκτημάτων και οινοποιείων που την κοιτάζουν με αυτό το συναίσθημα εισβολής του θηλυκού, όταν αποφάσισε εκείνες τις μέρες να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.

Προγονικές κατάρες εκείνων των ημερών που καταλήγουν να είναι αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Εκτός κι αν η θέληση και η επιθυμία να ξεφύγουμε από το καταραμένο, παρασύρουν όλη την ομίχλη του παρελθόντος και τις προκαταλήψεις.