Υπάρχει μια οικειότητα εποχής. Αναφέρομαι στην ενδοϊστορία οποιασδήποτε εποχής που υφαίνει τα χρονικά αυτού που συνέβη με το μόνο πιθανό νήμα ζωών στο μεταξύ. Κάτι πολύ πέρα από τους επίσημους λογαριασμούς, τα κρύα αρχεία εφημερίδων και τα βιβλία ιστορίας ανίκανος να φτάσει σε ορισμένα επίπεδα ανθρωπότητας ...
Y Ελισάβετ Στράουτ είναι εκείνη η χρονικογράφος της λεπτομέρειας, του πνευματικού στην καθημερινότητα, των ρουτίνας άυλων που μας κάνουν να κατοικούμε σε άλλα σώματα για να ανακαλύψουμε ακόμη και τη μυρωδιά του κόσμου, ένα άρωμα που καταγράφεται στη μνήμη σαν να είχε βιώσει σίγουρα. Έτσι, είναι εύκολο να καταλάβουμε πόσο σχετική είναι η βιβλιογραφία για να εξηγήσει και να δώσει πλαίσιο στην ύπαρξη. Ως δείγμα, σερβίρετε αυτό το πανόραμα στο χαμηλό φως του Φεβρουαρίου.
Σύνοψη
Στο Κρόσμπι, μια μικρή πόλη στην ακτή του Μέιν, δεν συμβαίνουν πολλά. Και όμως οι ιστορίες για τις ζωές των ανθρώπων που ζουν εκεί περιέχουν έναν ολόκληρο κόσμο. Υπάρχει η Olive Kitteridge, συνταξιούχος δασκάλα, φρικιαστική, ανυπόφορη, με ακλόνητη ειλικρίνεια. Είναι εβδομήντα ετών και αν και είναι πιο δύσκολο από έναν βράχο, είναι σε αρμονία με τις αποχρώσεις της ανθρώπινης ψυχής.
Υπάρχει ο Τζακ Κένισον, πρώην καθηγητής του Χάρβαρντ, που αναζητά απεγνωσμένα την εγγύτητα εκείνης της παράξενης γυναίκας, της Ελιάς, πάντα τόσο Ελιάς. Η σχέση τους έχει τη δύναμη εκείνων που προσκολλώνται στη ζωή. Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα που μιλά για την αγάπη και την απώλεια, την ωριμότητα και τη μοναξιά, και αυτές τις απροσδόκητες στιγμές ευτυχίας.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το μυθιστόρημα «Φεβρουάριο Φως», της Ελίζαμπεθ Στρουτ, εδώ: