Στον συγγραφέα της Μαδρίτης Λουίσε Μάρτιν ανακαλύψαμε έναν από αυτούς τους πρωτότυπους αφηγητές με μεγάλη προσπάθεια. Τα μυθιστορήματα και τα δοκίμιά του συνδέονται με αυτό το μοιρολατρικό όραμα των πάντων. Μια διαύγεια, με το απαίσιο σημείο της, μπροστά στην οποία δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να την ξεπεράσεις και να βγεις να σπάσεις τα μούτρα σου με τη μοίρα. Ας το ονομάσουμε πεπρωμένο ή ό,τι άλλο είναι αυτό που μας κινεί σαν ανεκτίμητη αδράνεια στην ήδη κολοσσιαία πρόοδο του σύμπαντος.
Γιατί να φέρουμε εδώ αυτήν την αντίθεση μεταξύ της μικρότητάς μας και του Κόσμου; Λοιπόν, επειδή κατά βάθος είναι λίγο για αυτό, στο τον υπαρξισμό έγινε μέσα στην ιστορία από συγγραφείς όπως ο Μαρτίν; στη σκέψη ανατράπηκε από θυμό? και ακόμη και στο περίγραμμα των χαρακτήρων που περιπλανιούνται στη ζωή με τους ασήμαντους ισχυρισμούς τους, ανακαλύπτουμε ωστόσο μια υπέροχη αντίθεση. Και είναι ότι παρ' όλα αυτά είμαστε ακόμα ζωντανοί. Ακόμα και χωρίς να έχουμε την παραμικρή ιδέα για τίποτα, συνεχίζουμε με αυτή τη στάση ενός πολιτισμού ικανού για όλα, αυτάρκειας, κοντά στο θείο...
Το θέμα ξυπνά ένα σημείο ιλαρότητας με μια ηχώ που καταλήγει να παγώνει την ψυχή. Στην ανάπτυξη πολλών σκηνών του Μυθιστορήματα του Luisgé Martín Προϋποθέτει μια ανακάλυψη του κόλπου της ζωής για τον αναγνώστη, μια επιστροφή στο παιδί που συλλογίζεται τον Αυτοκράτορα γυμνό και που είναι ικανό να ξυπνήσει τους πάντες από το αλλοτριωτικό ασυνείδητο. Μετά θα επιστρέψουμε ξανά στην αδράνειά μας, στην αυτοπροκαλούμενη αφέλεια ως επιβίωση. Στο μεταξύ, ας απολαύσουμε λίγη καλή λογοτεχνία.
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα μυθιστορήματα του Luisgé Martín
εκατό νύχτες
μετά Μαριάνα Ενρίκεζ, ο επόμενος να αναλάβει το Βραβείο μυθιστορήματος Herralde ήταν η έκδοση του 2020 Λουίσε Μάρτιν με αυτό το μυθιστόρημα. Μυθιστορήματα του ενός και του άλλου που επιβεβαιώνουν αυτό το βραβείο ως ένα από τα πιο θεωρημένα για την υπόθεση της μεγάλης λογοτεχνίας. Γιατί κάθε νέο βραβευμένο έργο μας οδηγεί πάντα σε εκείνη την τρομερά γαλήνια ακτή, όπου σκάνε οι απόηχοι μεγάλων αφηγήσεων.
εκατό νύχτες είναι μία ηθικός μύθος με αστυνομικά και επιστημονικά ίχνη που ερευνά την αγάπη και την απιστία. Ένα ερωτικό και νουάρ μυθιστόρημα που εξερευνά τις μορφές που παίρνει το ψέμα.
Περίπου οι μισοί άνθρωποι ομολογούν ότι είναι σεξουαλικά άπιστοι στον σύντροφό τους. Αλλά το άλλο μισό λέει αλήθεια ή ψέματα; Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το επαληθεύσετε: να ερευνήσετε τη ζωή του μέσω ντετέκτιβ ή μέσω ηλεκτρονικών μέσων κατασκοπείας. Αυτό είναι το ανθρωπολογικό πείραμα που θέτει αυτό το μυθιστόρημα: να ερευνήσουμε έξι χιλιάδες ανθρώπους χωρίς τη συγκατάθεσή τους για να παράγουμε επιτέλους αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία για τη σεξουαλική συμπεριφορά των κοινωνιών μας.
Η Ειρήνη, η πρωταγωνίστριά του, αναζητά τη σεξουαλικότητα για τα μυστικά της ανθρώπινης ψυχής. Ως νέος ταξιδεύει από τη Μαδρίτη στο Σικάγο για να κάνει τις πανεπιστημιακές του σπουδές στην Ψυχολογία και εκεί, μακριά από την οικογένειά του, αρχίζει να αναλύει σχεδόν επιστημονικά τους άντρες που συναντά και κοιμάται. Το ψυχρό της βλέμμα ως ερευνητής αλλάζει όταν ερωτεύεται τον Αργεντινό Κλαούντιο, ο οποίος κουβαλά ένα οδυνηρό μυστικό μαζί του και του οποίου η οικογένεια έχει ένα σκοτεινό παρελθόν που συνδέεται με την ιστορία της χώρας του. εκατό νύχτες Είναι ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα συναισθηματικού στοχασμού, ερωτικής έρευνας και αστυνομικής καταδίωξης ενός δολοφόνου που δεν έχει αφήσει κανένα ίχνος του εγκλήματος του.
En εκατό νύχτες διερευνώνται οι διαφορετικές μορφές αγάπης –κάποιες ριζοσπαστικές και ακραίες– και οι διάφορες σεξουαλικές συμπεριφορές –κάποιες εξίσου ριζοσπαστικές και ακραίες–. Καταρτίζεται ένα αρχείο πίστης, απιστίας, ανείπωτων επιθυμιών, ταμπού, μισών αληθειών και εξαπατήσεων που περιβάλλουν τις σχέσεις μας. Γίνεται λόγος για μάσκες και ψέματα. Και ως παιχνίδι, ενσωματώνονται μια σειρά από αρχεία μοιχείας που ο συγγραφέας ζήτησε από τους συγγραφείς Edurne Portela, Manuel Vilas, Sergio del Molino, Lara Moreno και José Ovejero, σε μια διεγερτική άσκηση λογοτεχνικής ασυδοσίας.
αντίστροφη αγάπη
Η σωστή πλευρά των πραγμάτων. Κάτι σαν να φοράτε την κάλτσα σας με τη ραφή προς τα μέσα, όπως πρέπει. Είναι οι επιταγές του τι είναι σωστό που αγγίζει και την αγάπη με τους προστάτες του. Οι πλειοψηφίες που σηματοδοτούν το βήμα, ένα απαίσιο βήμα χήνας με ηχώ κανονικότητας και ολοκλήρωσης. Η περιπέτεια του να πας κόντρα στο ρεύμα είναι ακόμα περισσότερο σε θέματα αγάπης...
Το Upside Down Love είναι η συναισθηματική αυτοβιογραφία ενός αγοριού που, όταν φτάνει στην εφηβεία, ανακαλύπτει ότι η καρδιά του είναι σάπια από μια κακοήθη ασθένεια: την ομοφυλοφιλία: «Το 1977, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, όταν είχα την οριστική βεβαιότητα ότι ήμουν ομοφυλόφιλος , ορκίστηκα στον εαυτό μου, τρομοκρατημένος, ότι κανείς δεν θα το μάθει ποτέ. Όπως και η Scarlett O'Hara στο Gone with the Wind, ήταν μια επίσημη υπόσχεση.
Το 2006, ωστόσο, παντρεύτηκα έναν άνδρα με πολιτικό γάμο μπροστά σε XNUMX καλεσμένους, συμπεριλαμβανομένων παιδικών φίλων, συμφοιτητών, συναδέλφων και ολόκληρης της οικογένειάς μου. Σε αυτά τα είκοσι εννέα χρόνια που είχαν περάσει από το ένα ραντεβού στο άλλο, είχα υποστεί μια αντίστροφη μεταμόρφωση με αυτή του Γκρεγκόριο Σάμσα: είχα πάψει να είμαι κατσαρίδα και σταδιακά είχα γίνει άνθρωπος».
Το Upside Down Love είναι η ιστορία ενός μονοπατιού τελειότητας που προσπαθεί να αποκαλύψει, χωρίς κλισέ και χωρίς ηθικισμούς, τη γυμνή οικειότητα κάποιου που ξαφνικά νιώθει χωρισμένος από τις κοινωνικές νόρμες και προσπαθεί να επιβιώσει ανάμεσά τους. Ο συγγραφέας αφηγείται τη ζωή του με μια ειλικρίνεια που μερικές φορές βλάπτει: την ανακάλυψη της σεξουαλικής του κατάστασης, την πρώτη του νεανική αγάπη, τα ψυχολογικά προβλήματα που προέρχονται από την κακή προσαρμογή του, τη συμπεριφορική θεραπεία που ανέλαβε για να αλλάξει τις κακές του τάσεις, την εξερεύνηση του σεξ, το πρώτο συναισθηματικές σχέσεις, επαφές με τον κόσμο των γκέι και η προοδευτική και όψιμη ανακάλυψη της ευτυχίας, «η ακριβής αξία της τρυφερότητας».
Είναι επίσης το πορτρέτο μιας κοινωνίας μολυσμένης από μισαλλοδοξία και προκατάληψη, που αναζητά φανταστικές ασθένειες για να σημαδέψουν τη δική της ηθική επικράτεια. Μέχρι τώρα, ο Luisgé Martín φιλτράρει λεπτομέρειες της βιογραφίας του στα μυθιστορήματά του. Σε αυτό το βιβλίο, κάνει τη ζωή του αντικείμενο αφήγησης, υποδειγματική με την κλασική έννοια του όρου: χρησιμεύει για να δει μέσα από αυτό τις αδυναμίες και το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. τις δυστυχίες, τις φιλοδοξίες και τα επιτεύγματά τους.
Το αποτέλεσμα των προσπαθειών του είναι ένα έργο συντριπτικής ειλικρίνειας και εξαιρετικής λογοτεχνικής ποιότητας που θυμίζει δεκαετίες μάσκες, ψηλαφήματα και εξερευνήσεις, σε ένα πρώτο επώδυνο και στη συνέχεια λυτρωτικό ταξίδι προς την αυτογνωσία. Ένα οικείο πορτρέτο χωρίς πέπλα, μια αξιοσημείωτη συμβολή στην αυτοβιογραφική λογοτεχνία.
The Shadow Woman
Τα σεξουαλικά philias μπορούν να προσεγγιστούν με επιπολαιότητα, για να τα παρουσιαστούν ως ένα ελαφρύ δείγμα που μυρμηγκιάζει ελαφρά το δέρμα στην αφή, ή μπορεί να προσφερθεί ως ισχυρό ποτό για γεύση μέχρι τα βάθη των ροών του. Ο Luisgé Martín πληρώνει το τίμημα για να πίνουμε σε φρενίτιδα από ακραία πάθη, από το να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο όπου η ευχαρίστηση αγγίζει το όριο του πόνου γιατί δεν μένει τίποτα πέρα από την αχαλίνωτη απόλαυση.
Λίγες μέρες πριν πεθάνει σε ατύχημα, ο Γκιγιέρμο ομολογεί στον φίλο του Εουσέμπιο ότι κάνει σαδομαζοχιστικό σεξ με μια μυστηριώδη γυναίκα. Μετά από λίγο, και τυχαία, ο Εουσέμπιο αποφασίζει να ψάξει για εκείνη τη γυναίκα για να της πει ότι ο Γκιγιέρμο πέθανε και ότι ως εκ τούτου δεν θα της τηλεφωνήσει ποτέ ξανά. Και όταν τη βρίσκει, μαγεύεται από αυτήν. Δεν τολμάει να της πει τίποτα για να μην χρειαστεί να αποκαλύψει τα μυστικά που ξέρει, για να μην την τρομάξει.
Σιγά σιγά ερωτεύονται. Ο Εουσέμπιο περιμένει να τον χτυπήσει, να τον ταπεινώσει και να τον κακομεταχειριστεί σεξουαλικά όπως έκανε με τον Γκιγιέρμο, αλλά η Τζούλια του δίνει μόνο χάδια και τρυφερότητα. Αυτή είναι η αρχή της τρομερής αμφιβολίας που μπαίνει στις σκέψεις του Eusebio: είναι η ίδια γυναίκα; Αυτός που μαστίγωσε τον Γκιγιέρμε και αυτός που τον αγκαλιάζει ήρεμα είναι το ίδιο πρόσωπο;
Η γυναίκα σκιά είναι η ιστορία μιας εμμονής και ενός μονοπατιού προς την κόλαση. Είναι ένα μυθιστόρημα για το μυστικό, για την ενοχή και για την ταυτότητα. Σε αυτό, ο Luisgé Martín ερευνά για άλλη μια φορά τους πιο σκοτεινούς λαβύρινθους της ανθρώπινης ψυχής και ζωγραφίζει εκείνα τα υπαρξιακά διλήμματα στα οποία είναι τόσο σημαντικά τα ετερόδοξα σεξουαλικά πάθη, τα οποία βρίσκονται πάντα στα όρια κάθε ηθικής και κάθε νόμου.
