Είναι αλήθεια ότι, όταν κάθεστε με τα μικρά για να τους διαβάσετε μια ιστορία, μπορείτε να καταλήξετε να απολαμβάνετε τον εαυτό σας σαν νάνος. Πρέπει να είναι η σωστή κατάσταση για να κολλήσουν στο πλευρό σας κοιτώντας με αυτή τη γοητευτική χειρονομία προσοχής. Εάν η ιστορία είναι αρκετά ελκυστική, η εργασία είναι ευκολότερη και πιο ανταποδοτική.
Στην τρέχουσα παιδική λογοτεχνία υπάρχει ένα σημείο μεταξύ του παραβατικού και του ανακαινιστικού που μερικές φορές είναι άστοχο και σε άλλες καταλήγει σε μια πραγματική ανακάλυψη θετικά. Αυτό συμβαίνει με το "Οι λύκοι που ήρθαν για δείπνο", μια ιστορία σε μεγάλη μορφή στην οποία οι εικόνες και το κείμενο είναι απόλυτα ισορροπημένα έτσι ώστε να μπορούν να διαβαστούν σε παιδιά από 4 έως 6 ετών και ακόμη και για να μπουν σε αυτό. περιπέτεια ανάγνωσης με κίνητρο τις εξαιρετικά εκφραστικές εικονογραφήσεις, που πέρασε από την οθόνη του κόμικ που μεταδίδει την ουσία του κόμικ σε κάθε μία από τις 32 σελίδες του.
Το προηγούμενο μπεστ σέλερ αυτής της συνέχειας «Τα μικρά πρόβατα που ήρθαν στο δείπνο»Επισημαίνει την εξέταση ενός σύγχρονου κλασικού στο οποίο η πρόθεση να αναθεωρηθούν τα θέματα των φόβων που είναι ενσωματωμένα στα παιδιά ως μέθοδος για να τα κρατήσουμε μακριά από κινδύνους ή απλά να διασφαλίσουμε ότι δεν προσεγγίζουν αυτό που δεν μας ενδιαφέρει.
Είναι αλήθεια ότι το ερευνητικό πνεύμα των παιδιών μας πρέπει πάντα να ελέγχεται δεόντως. Αλλά ο φόβος δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνοδεύσει την προσωπική ανάπτυξη. Είναι άλλο πράγμα η Κοκκινοσκουφίτσα να αναγνωρίζει τον λύκο μεταμφιεσμένο σε γιαγιά και άλλο να κοιτάζει πάντα με το φόβο κάθε δυσκολίας που παρουσιάζεται μπροστά του.
Έτσι, επιστρέφουμε στην ιδιότυπη φιλία που γεννήθηκε μεταξύ του χαμένου προβάτου στην πρώτη δόση και του πεινασμένου λύκου. Ένας άγριος αλλά παλιός λύκος που καταλήγει να ανακαλύπτει ότι υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από την πείνα, τη φιλία.
Σε αυτό το δεύτερο μέρος μεταφέρουμε αυτή τη διαταρακτική εικόνα μεταξύ των προβάτων και του λύκου που έγιναν φίλοι, έτσι ώστε τα υπόλοιπα ζώα του δάσους να δείχνουν την αρχική τους σύγχυση, την προθυμία τους να αποφύγουν να τελειώσει άσχημα το θέμα και να ανακαλύψουν ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως εμείς έχουν διδάξει για την παράλυση των φόβων μπροστά στο άγνωστο.
Γιατί η εισαγωγή του μοναχικού λύκου στον κύκλο των προβάτων δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Με τον ίδιο τρόπο που ο λύκος δεν θα γίνεται πάντα κατανοητός από το είδος του, σάλιου με την απλή παρουσία των προβάτων.
Μόνο όταν οι παράξενοι φίλοι είναι σε θέση να αποδείξουν τα πλεονεκτήματα της ένωσής τους, μερικοί φίλοι και άλλοι θα καταλήξουν στην αδύνατη (από την αρχή) κατανόηση μεταξύ υποτιθέμενου θηρευτή και φερόμενου θύματος που δεν μπορούν να αμυνθούν.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε την ιστορία Οι λύκοι που ήρθαν για δείπνο, το βιβλίο του Steve Smallman, εδώ: