Ο πρωταγωνιστής αυτού του μυθιστορήματος, Toni, ήταν ένας αδηφάγος αναγνώστης αυτών των σειρών Τα βιβλία «Τα πέντε».«. Μεταξύ της αθωότητας και της επανάστασης που διαβάζαμε (και συνεχίζει να διαβάζουμε) εκείνα τα πρώτα παιδικά χρόνια, η ανάγνωση οποιουδήποτε βιβλίου γίνεται πάντα ένα σημάδι, ένας σελιδοδείκτης που γίνεται στη ζωή μας.
Όταν ανακτάς ένα από τα πέντε βιβλία, φαίνεται σαν να ήταν ακόμα εκεί ο σελιδοδείκτης της ζωής σου, στο άγγιγμα των γεμάτη δράση και περιπέτεια εξώφυλλά του. Όπως υποδεικνύει ο ίδιος ο συγγραφέας, μια νεανική ανάγνωση ανακαλύπτεται ξανά κάτω από ένα πολύ διαφορετικό πρίσμα ωριμότητας, αποκαλύπτοντας αποχρώσεις που δεν ανιχνεύτηκαν εκείνη τη στιγμή, πτυχές που δεν είναι πάντα τυχερές. Αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι αυτός ο δεσμός με έναν άλλο χρόνο, ο οποίος με τη σειρά του συνδέεται με ένα άλλο πρίσμα ζωής.
Σε έναν ήδη μεγαλωμένο χαρακτήρα, που ξαναβλέπει εκείνες τις στιγμές της εφηβείας με την ακρίβεια ενός συγγραφέα που έχει περάσει τη μεγαλοπρέπεια των βιβλίων «The Five», μαντεύεται αυτό το αυτοβιογραφικό σημείο, η επιθυμία του να ανακτήσει τόσες πολλές αισθήσεις.
Στην πρώτη θέση, Ο Toni θα ήθελε να ανακτήσει την έμπνευση. Και μαζί του το κίνητρο να γράψει τα εκκρεμή μυθιστορήματά του και να διδάξει στους μαθητές του, πεπεισμένος ανά πάσα στιγμή για όσα μεταδίδει. Το πρόβλημα για τον Toni είναι ότι όλες αυτές οι αναγνώσεις του The Five ταίριαζαν με μια περίοδο ισπανικής μετάβασης που υποσχέθηκε να μετατρέψει αυτόν και τους συντρόφους της γενιάς του σε κάτι που δεν έχουν γίνει.
Δεν πρόκειται για νοσταλγία ή μελαγχολία, αλλά για αυτό, ίσως αυτό που όλη αυτή η γενιά αναγνωστών του The Five ήθελε να γίνει στην πραγματικότητα να μην είναι μεγαλύτερος. Ως εκ τούτου, η Τόνι επιστρέφει για να αναζητήσει τη θέση της στη μυθοπλασία, παρά το γεγονός ότι η πραγματικότητά της μπορεί να είναι μερικές αλεπούδες.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το Los cinco y yo, το τελευταίο μυθιστόρημα του Antonio Orejudo, εδώ:
1 σχόλιο στο "The five and me, by Antonio Orejudo"