Τα 3 καλύτερα βιβλία του Nieves Herrero

Για όσους από εμάς έχουμε τραβήξει για μερικά χρόνια, το πρόσωπο του Νίβες Ερέρο είναι μέρος αυτού του τεράστιου τηλεοπτικού φανταστικού. Γιατί πριν οι εκτιμήσεις του κοινού ήταν κάτι άλλο και οι παρουσιαστές απασχολούσαν το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας ψυχαγωγίας σε όλη την Ισπανία.

Αλλά πέρα ​​από την αναγνώριση των χρόνων που όποιος γράφει εδώ είναι θησαυρός, σήμερα γνωρίζουμε σχεδόν περισσότερα για την αφηγηματική πτυχή αυτής της συγγραφέως από την τηλεοπτική της εικόνα που επικεντρώνεται σε περιφερειακές τηλεοράσεις ή πιο συγκεκριμένες συνεργασίες.

Το θέμα είναι ότι για άλλη μια φορά υπάρχει μια δυαδικότητα μεταξύ δημοσιογραφίας και λογοτεχνίας, όπως συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις παρόμοιας γενιάς του Nieves Herrero, όπως η περίπτωση του Τερέζα Βιέιο, ή σε άλλα νεότερα νεότερα πρόσωπα της μεγάλης οθόνης όπως Carme Chaparro, για να αναφέρω γυναίκες σε εκείνη τη διπλή δουλειά της επικοινωνίας και της γραφής ...

Στο έργο του Nieves Herrero βρίσκουμε ιστορίες με βιογραφικά χαρακτηριστικά που μυθιστορηματίζουν με αυτό το άγγιγμα ρεαλισμού για τους αναγνώστες που ενθουσιάζονται να απολαμβάνουν σχεδόν χρόνια προφίλ. Ένας αφηγητής με τον οποίο θα τα καταφέρνετε πάντα για όσους τους αρέσουν οι οικείες ιστορικές αφηγήσεις εστιασμένες στην πρόσφατη εποχή.

Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα μυθιστορήματα του Nieves Herrero

Τι έκρυβαν τα μάτια τους

Υπάρχουν αναγνώσεις που είναι καθαρά νοσηρές. Επειδή όλοι γνωρίζουμε για την ιστορική εξέλιξη ορισμένων καταστροφικών χαρακτήρων, αλλά λίγα είναι γνωστά για τα διλήμματα που περιγράφουν επίσης παράλληλες καταστάσεις πέρα ​​από τις ίδιες τις ιστορικές συνθήκες ...

Αυτό που έκρυβαν τα μάτια του περιέχει το καλύτερα κρυμμένο μυστικό της ισπανικής υψηλής κοινωνίας της δεκαετίας του XNUMX: το μυστικό πάθος του Sonsoles de Icaza, παντρεμένου με τον Marquis de Llanzol και του Ramón Serrano Súñer, κουνιάδου του Franco. Από εκείνη τη σχέση γεννήθηκε ένα κορίτσι που ο Μαρκήσιος μεγάλωσε ως δικό του: η Carmen Díez de Rivera, μια φιγούρα τεράστιας σημασίας κατά τη Μετάβαση.

Οι πρωταγωνιστές του ζωντανεύουν σε αυτό το μυθιστόρημα που μετατράπηκε σε μια επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά χάρη στον Nieves Herrero, έναν συγγραφέα ικανό να βυθιστεί σαν κανένας στην ψυχή και τη φιλοδοξία ενός άντρα και μιας γυναίκας και που δεν θα μπορούσε να επιτρέψει το πέρασμα του χρόνου ξεχάστε τα για πάντα.

Εκείνες οι μπλε μέρες

Αυτό το μυθιστόρημα είναι μια από τις πιο συγκινητικές ιστορίες αγάπης που έχουν γραφτεί ποτέ. Η ιστορία ενός αδύνατου και μυστικού πάθους που θα μείνει για πάντα στην ψυχή των αναγνωστών. Ο Nieve Herrero αποκαλύπτει για πρώτη φορά την αληθινή ζωή της Pilar de Valderrama, της μούσας του Antonio Machado, μιας γυναίκας που, στο λυκόφως των ημερών της, είχε το θάρρος να ομολογήσει στον κόσμο ότι ήταν η Guiomar της οποίας μερικοί οι ωραιότεροι στίχοι του ποιητή. Μέλος της υψηλής κοινωνίας της Μαδρίτης, παντρεμένη με τρία παιδιά, ρισκάρει τα πάντα για την αγάπη του μοναδικού άντρα που ήξερε πώς να την καταλάβει.

Μέσω της μαρτυρίας και της αδημοσίευτης τεκμηρίωσης που παρείχε η εγγονή του Γκιιομάρ, η συγγραφέας ανακατασκευάζει αυτή τη συναρπαστική ιστορία καθώς μας οδηγεί σε ορισμένα βασικά χρόνια της πρόσφατης ιστορίας μας, με αποκορύφωμα τον θάνατο του Ματσάντο στο Collioure το 1939. Στην τσέπη του βρήκαν μια τελευταία γραμμή : «Εκείνες οι μπλε μέρες και εκείνος ο παιδικός ήλιος». Πέθανε σκεπτόμενος την Πιλάρ, την πραγματική γυναίκα, ντυμένη πάντα στα μπλε, κρυμμένη πίσω από τον Γκιιομάρ των ποιημάτων; Η απάντηση βρίσκεται σε αυτές τις σελίδες.

Ο Κοσμηματοπώλης της Βασίλισσας

Τα κοσμήματα είναι πιστοί φύλακες όχι μόνο του χρόνου, αλλά των μεγάλων μυστικών της αγάπης και της έλλειψης αγάπης εκείνων που τα έχουν φορέσει. Οι βασίλισσες τα φορούσαν ως φυλαχτά και επίσης ως σημάδια δύναμης. Αυτές οι σελίδες δίνουν ένα διαφορετικό και πρωτότυπο όραμα της Βικτώριας Ευγενίας ντε Μπάτεμπεργκ, της τελευταίας βασίλισσας της Ισπανίας πριν από τη Δεύτερη Δημοκρατία. Cameρθε από την Αγγλία στην Ισπανία το 1906 για να παντρευτεί τον Αλφόνσο ΧΙΙΙ, φέρνοντας έναν νέο αέρα στο Δικαστήριο και προκαλώντας έντονη κριτική για όσα θεωρούνταν παραβάσεις.

Ανάμεσα σε πολιτικές συνωμοσίες, επιθέσεις, απογοητεύσεις και εξορίες πέρασε η ύπαρξή του. Ενώ η ζωή της κατέρρεε λόγω της ασθένειας του αίματος που κληρονόμησαν μερικά από τα παιδιά της και των συνεχών απιστιών του βασιλιά, ο κοσμηματοπώλης της, Ramiro García-Ansorena, της έμαθε την ιστορία και τη ζωή των βασίλισσων της Ισπανίας μέσω των κοσμημάτων της. Της έδωσε επίσης να καταλάβει ότι τα διαμάντια, τα μαργαριτάρια και οι πολύτιμοι λίθοι θα ήταν η δύναμη και η ασφάλειά της: «Ένα κόσμημα είναι το μόνο πράγμα που διαρκεί για πάντα». Το εκπληκτικό κολιέ της από λαμπρά chaton μεγάλωσε μαζί με την έλλειψη αγάπης του βασιλιά για εκείνη.

Η Βικτώρια Ευγενία, Ένα, άφησε στη διαθήκη της τα «περασμένα κοσμήματα» που σήμερα βρίσκονται στα χέρια της βασίλισσας Λετίθια. Μεταξύ όλων, η μία ξεχωρίζει πάνω από όλες τις άλλες και μια φοβερή κατάρα την βαραίνει. Όπως λέει και ο πρωταγωνιστής: «Το να είσαι βασίλισσα δεν σου δίνει ευτυχία».

Άλλα ενδιαφέροντα βιβλία του Nieves Herrero

Κάρμεν

Το να γράφεις για την κόρη του δικτάτορα Φράνκο είναι μια πράξη θάρρους. Νίβες Ερέρο Άρχισε να το κάνει με τη θέληση να εμπλέξει το ενδιαφερόμενο μέρος. Και τελικά ήταν έτσι, η Κάρμεν συμμετείχε και κατέληξε να ενημερώνει τον δημοσιογράφο για γεγονότα και ανέκδοτα άγνωστα μέχρι τώρα.

Πριν μπούμε σε λεπτομέρειες, πρέπει να ξεκινήσουμε από ένα αδιαμφισβήτητο επιχείρημα: κανείς δεν είναι ένοχος ότι είναι γιος κανενός. Αυτό που έκανε ο δικτάτορας Φράνκο δεν είναι να δεσμεύει τον μοναδικό του απόγονο. Το να γεννηθείς είναι ένα ακούσιο γεγονός, και πιθανόν να μεγαλώσεις δίπλα σε έναν αποφασισμένο πατέρα καταλήγει να κλίνει προς το μέρος του, προς τη συγχώρεση και την παραδοχή της φιγούρας του.

Γιατί η Κάρμεν, το κορίτσι, μεγάλωσε εντελώς απομονωμένη από τα πάντα. Η πραγματικότητα θα ανακάλυπτε αργότερα ... Κανείς δεν μπορεί να βρίσκεται μέσα στην Κάρμεν, μόνο εκείνη. Ενδεχομένως αυτό που αποκαλύφθηκε καθώς απέκτησε γνώση για όλα να υποθέτει ένα μέρος της εσωτερικής σύγκρουσης, αλλά μην κάνετε λάθος, ο καθένας από εμάς θα συνέχιζε να σέβεται έναν πατέρα και μια μητέρα. Είναι θέμα συναισθηματικής επιβίωσης ...

Επιπλέον, η Κάρμεν ήταν ένα κορίτσι που μεγάλωσε με φόβο, σύμφωνα με όσα διαβάζονται. Υποθέτω ότι ήταν θέμα του φόβου της ίδιας της μητέρας της για τις συνθήκες στις οποίες έπρεπε να ζήσει, με τη συνεχή απειλή να απειλεί τον πατέρα της, την ίδια και, γιατί όχι, και την αγαπημένη της κόρη.

Αλλά, πέρα ​​από αυτές τις λεπτομέρειες της πρώτης Κάρμεν, ο Νίβες Ερέρο μπαίνει επίσης στην ενήλικη ζωή της κόρης του Φράνκο, ή μόνο της Κάρμεν, καθώς παραδέχεται ότι του αρέσει να τον φωνάζουν ήδη σε αυτό το σημείο και για πολλά χρόνια.

Και μερικές φορές είναι συνοπτική, χωρίς περαιτέρω δυνατότητα εμβάθυνσης. Αλλά άλλες φορές διευρύνεται με άνεση σχετικά με τις ιδιαίτερες εμπειρίες του. Χωρίς αμφιβολία μια έντονη ζωή της Κάρμεν, της γυναίκας, αυτής που έχει κάτι να πει την πάντα αμφισβητούμενη σκιά της γενετικής κληρονομιάς της.

Ευτυχώς, στο τέλος επικρατεί το άτομο, η γυναίκα. Οι ετικέτες τοποθετούνται πάντα από έξω. Και αυτό που καταλήγει να απομένει από το άτομο, στην καρδιά του, είναι μια άμυνα στην ευθραυστότητα της ζωής και στις πολύ προσωπικές συνθήκες, καθώς και στις μοναδικές αλήθειες και τα μεγάλα ψέματα.