Είναι πάντα καλό να μπαίνεις στον σουρεαλισμό που μετατρέπεται σε μυθιστόρημα με έναν συγκεκριμένο ρυθμό. Στο σουρεαλιστικό υπάρχει χώρος για το αλληγορικό, το μεταφορικό ακόμα και το παραμυθένιο αν αγγίζει. Και είναι αλήθεια ότι ο Kurkov το ξέρει πολύ καλά. Αυτός ο Ουκρανός συγγραφέας διερευνά όλες τις δυνατότητες αυτού του ονειρικού γκροτέσκου, για να το ονομάσουμε με κάποιο τρόπο. Ως αποτέλεσμα της εξερεύνησής του προκύπτει μια απρόβλεπτη σύνθεση με τις δόσεις χιούμορ αλλά και με ένα είδος απογύμνωσης της πραγματικότητας.
Επειδή, όπως και η επιτηδειότητα του Κάφκα εστιάζει στην αποξένωση του ατόμου που είναι βυθισμένο στη γενικότητα και σε ορισμένες κοινωνικές αδράνειες, το Kurkov είναι μια υπόθεση της ήττας του ανθρώπου που προκαλεί ιλαρότητα. Εάν η ανθρώπινη κατάσταση οδηγεί σε αναντιστοιχίες μεταξύ του ατόμου και του πλαισίου του, δεν είναι λιγότερο σημαντική η ανακάλυψη του τριξίματος των μηχανών. Το να προσποιείσαι ότι απομακρύνεσαι από τη διαστρέβλωση είναι να προσεγγίζεις την εκκεντρικότητα ή την τρέλα, ανάλογα με την τύχη του καθενός.
Ας γδυθούμε λοιπόν χάρη στους χαρακτήρες του Kurkov. Ας κατοικήσουμε σε αυτό το ανησυχητικό μέρος μεταξύ ονείρων και αφύπνισης. Το χάος σερβίρεται και ό,τι συμβαίνει μπορεί να είναι αποτέλεσμα προορισμού ή η πιο παρεκκλίνουσα πιθανότητα. Κάτι που τελικά μπορεί να είναι το ίδιο...
Top 3 προτεινόμενα μυθιστορήματα Andrei Kurkov
Θάνατος με πιγκουίνο
Ένα παράξενα μεταμφιεσμένο μυθιστόρημα ενός λυσεργικού σουρεαλισμού που συνορεύει με το νήπιο. Τελικά, ένα ταξίδι σε έναν παιδικό μύθο έχει το ίδιο εκπληκτικό υπόβαθρο με τη συνάντηση του Βίκτορ με τον πιγκουίνο με τον οποίο αποφασίζει να μοιραστεί τη ζωή του.
Γιατί τίποτα δεν θα είναι ποτέ το ίδιο. Και ο αξιοθρήνητος προσανατολισμός της ζωής του Βίκτορ είναι πιθανό να γίνει ακόμη χειρότερος με έναν κακομαθημένο, δεσποτικό, εγωκεντρικό πιγκουίνο. ΕΝΑ Ο Ignatius reilly ότι σιγά σιγά μετατρέπει τον κύριό του σε υπηρέτη μέσα σε μια σειρά από γεγονότα που δεν είναι τόσο μακρινά εξαιτίας ξένων.
Στην αρχή ήταν για δύο χαμένες ψυχές σε αναζήτηση κάποιας κοινής ζεστασιάς σε αυτόν τον παγωμένο κόσμο. Όταν όμως τα πράγματα πάνε στραβά, όλα όσα είναι αυτοσχέδια θα είναι πάντα προς το χειρότερο.
Perhapsσως ο Βίκτορ, καταθλιπτικός και ξυλοκοπημένος από τη ζωή, πρέπει να πήρε τη σταθερή απόφαση να μην σηκωθεί από το κρεβάτι μέχρι την επόμενη εποχή των παγετώνων. Αλλά οι αποφάσεις για το πεπρωμένο του και τον πιγκουίνο του Μίσα έχουν ήδη ληφθεί.
Ο Μίσα είναι επίσης καταθλιπτικός: αφήνει μελαγχολικούς αναστεναγμούς καθώς πιτσιλίζει στην παγωμένη μπανιέρα και κλειδώνεται στο δωμάτιο σαν έφηβος. Τώρα ο Βίκτορ δεν είναι μόνο λυπημένος, αλλά πρέπει να παρηγορήσει τον φίλο του. Και επίσης ταΐστε το.
Όλα περιπλέκονται όταν μια μεγάλη εφημερίδα του ζητά να γράψει μοιρολόγια για δημόσια πρόσωπα που είναι ακόμα ζωντανά. Φαίνεται εύκολο έργο. Αλλά δεν είναι: οι πρωταγωνιστές των μοιρολογιών του αρχίζουν να πεθαίνουν σε περίεργες συνθήκες λίγο αφότου γράφει για αυτά.
Ο Μίσα και ο Βίκτορ βρίσκονται μπλεγμένοι σε μια παράλογη και βίαιη πλοκή. Ένα σκοτεινό και φωτεινό μυθιστόρημα, με ασπρόμαυρο χιούμορ. Όπως η ζωή. Σαν πιγκουίνος.
Όπως επισημαίνει ο τίτλος του μυθιστορήματος, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να προσευχηθεί στους πρόποδες ενός πίνακα σε μια πρωτοποριακή έκθεση τέχνης, οι σκηνές δείχνουν την τραγική αίσθηση ότι το πιο περίεργο πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι ότι κάτι βγαίνει αλώβητο από αυτήν την πλοκή Το
γκρίζες μέλισσες
Οι μέλισσες είναι λίγο καταβεβλημένες τον τελευταίο καιρό. Είναι άσχημες στιγμές για αυτά τα μικρά έντομα και τις γεμάτες ζωή κυψέλες τους. Ίσως από εκεί να πηγάζει η αναζήτηση αναλογίας με τη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση. Ή ίσως είναι θέμα εκτόξευσης από το ανέκδοτο, από μια πολύτιμη και σχολαστική ενδοϊστορία, προς τις πιο ανύποπτες άβυσσες με αυτή την πινελιά ανησυχητικού χιούμορ που φτιάχνεται στον Κούρκοφ...
Το Little Starhorodivka, μια πόλη τριών δρόμων, βρίσκεται στη Γκρίζα Ζώνη της Ουκρανίας, τη γη του κανενός μεταξύ πιστών και αυτονομιστικών δυνάμεων. Χάρη στον χλιαρό πόλεμο της σποραδικής βίας και της συνεχούς προπαγάνδας που διαρκεί για χρόνια, μόνο δύο κάτοικοι παραμένουν: ο συνταξιούχος επιθεωρητής ασφαλείας που έγινε μελισσοκόμος Sergey Sergeyich και ο Pashka, ένας «φίλος» από τα σχολικά τους χρόνια.
Με λίγο φαγητό και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, κάτω από την πανταχού παρούσα απειλή του βομβαρδισμού, η μόνη απόλαυση που απομένει για τον Sergeyich είναι οι μέλισσές του. Καθώς πλησιάζει η άνοιξη, ξέρει ότι πρέπει να τους απομακρύνει από την Γκρίζα Ζώνη για να μπορέσουν να συλλέξουν τη γύρη τους με την ησυχία τους. Αυτή η απλή αποστολή εκ μέρους σας σας παρουσιάζει μαχητές και πολίτες και στις δύο πλευρές των γραμμών μάχης: πιστούς, αυτονομιστές, Ρώσους κατακτητές και Τάταρους της Κριμαίας. Όπου κι αν πάει, η παιδική απλότητα και η ισχυρή ηθική πυξίδα του Sergeyich αφοπλίζουν όλους όσους συναντά.
Θα μπορούσαν όμως αυτές οι ιδιότητες να χειραγωγηθούν για να εξυπηρετήσουν έναν ανάξιο σκοπό, την ορθογραφική καταστροφή για αυτόν, τις μέλισσες του και τη χώρα του;
Οι Γκρίζες Μέλισσες είναι τόσο επίκαιρες όσο τα Ουκρανικά Ημερολόγια του συγγραφέα το 2014, αλλά αντιμετωπίζει την εκτυλισσόμενη κρίση με πιο ευφάνταστο τρόπο, με μια απότομη από το σήμα κατατεθέν χιούμορ του Κούρκοφ. Ποιος καλύτερος από τον πιο διάσημο μυθιστοριογράφο της Ουκρανίας, που γράφει στα ρωσικά, για να φωτίσει και να παρουσιάσει ένα ισορροπημένο πορτρέτο των πιο περίπλοκων σύγχρονων συγκρούσεων;
Ο Κηπουρός του Οτσάκοφ
Μια αναπάντεχη ιστορία μεταξύ του χρόνιου και της επιστημονικής φαντασίας. Ένα γκροτέσκο σοβιετικού στιλ παραμορφώνει τα πάντα για να καταλήξει να το δείχνει με την πιο τρελή του βεβαιότητα για παλιές ιδέες για πατρίδες κάθε είδους. Επειδή φτάσαμε στην ΕΣΣΔ όντας σε θέση να περάσουμε από οποιοδήποτε μέρος όπου η σημαία βαραίνει περισσότερο από τη συνείδηση.
Ο Ιγκόρ πιστεύει ότι η στολή αυτού του παλιού πολιτοφύλακα θα είναι η αίσθηση στο πάρτι με τα κοστούμια. Όταν όμως το φοράει, πίνει ένα κονιάκ και βγαίνει έτσι ντυμένος, αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Πολύ παράξενο. Όλα είναι πιο σκοτεινά και άδεια. Οι άνθρωποι τον κοιτάζουν με πραγματικό τρόμο.
Οτιδήποτε πει μπορεί να το ακούσει ένας κατάσκοπος. Σύντομα ανακαλύπτει ότι αυτό το κοστούμι του επιτρέπει να ταξιδέψει στο χρόνο. Συγκεκριμένα, στη Σοβιετική Ένωση το 1957. Αυτό το παρελθόν δεν θυμίζει σε τίποτα το νοσταλγικό παρελθόν που ενίοτε ξυπνούσε η μητέρα του... Αν και είναι αλήθεια ότι σε αυτό ο Ιγκόρ θα λύσει μυστήρια, θα μπει σε μπελάδες και θα ερωτευτεί μια αινιγματική γυναίκα. Αλλά ποιος έβαλε τον Ιγκόρ σε αυτό το χάος; Ένας μυστηριώδης κηπουρός. Ο κηπουρός του Οτσάκοφ.
Άλλα προτεινόμενα βιβλία του Αντρέι Κούρτοφ…
Σαμψών και Ναντέζντα
Δεν ξέρω αν ο Σέρλοκ Χολμς φτάνει στο Κίεβο, όπως ανακοινώνει το promo του μυθιστορήματος. Το θέμα είναι ότι το πράγμα του Κούρτοφ αποκτά μεγάλη σημασία στο διεθνές νουάρ χάρη σε οικόπεδα ικανά να προκαλέσουν διακλαδώσεις που καταλήγουν να επανενωθούν στον κόμπο. Μοσχεύματα χιούμορ που εξωραΐζουν το σύνολο, δυναμική που αλλάζει ταχύτητα και φυσικά, ανατροπές του τελικού εφέ που κάθε συγγραφέας αυτού του είδους ιστορίας πρέπει να μπορεί να βγάλει...
Κίεβο, 1919. Οι Μπολσεβίκοι έχουν πάρει τον έλεγχο της πόλης και επικρατεί χάος. Σε ένα κλίμα καθημερινών ληστειών και δολοφονιών, ο νεαρός Samson Kolechko χάνει τον πατέρα του και ένα αυτί στους Κοζάκους και βρίσκεται σχεδόν τυχαία ως επικεφαλής της σοβιετικής αστυνομίας. Η πρώτη του επικίνδυνη υπόθεση, που αφορά ένα κομμένο αυτί, ένα ασημένιο κόκκαλο και ένα ασυνήθιστο κοστούμι από εξαίσιο αγγλικό ύφασμα, θα τον βυθίσει στο χάος του Κιέβου και στην αγκαλιά της Ναντέζντα, που ένας ένθερμος μπολσεβίκος Σαμσόν δεν ξέρει πια, μπορεί να χωρίσει.
Με τον αέρα ενός κλασικού, γεμάτο ανατροπές, χιούμορ και εξυπνάδα, το νέο μυθιστόρημα από τον "καλύτερο εν ζωή μυθιστοριογράφο στην Ουκρανία" (Νέα ευρωπαϊκός ) προσθέτει ο Samson Kolechko στο καστ των μεγάλων σύγχρονων ντετέκτιβ όπως ο Quirke ή ο Verhoeven.
