Ένας καλός συγγραφέας του μυστήριο Με μια παράκληση για θρίλερ, πρέπει να είναι σε θέση να μεταφέρει αυτή την έννοια της αληθοφάνειας σε τόσο παράξενο στοιχείο που μας περιβάλλει. Επειδή, όσο και αν έχουμε μια υποτιθέμενη αποτελεσματική και εμπειρική απάντηση για κάθε ανάγκη, αυτό που καταλήγει να συμβαίνει δεν εξαρτάται πάντα από ελεγχόμενες παραλλαγές.
Κατά βάθος, κάθε άτομο είναι ένα ακατανόητο μυστήριο, και λογοτεχνικές προτάσεις όπως αυτές των Αλφόνσο ντελ Ρίο Μας φέρνουν πιο κοντά στον αινιγματικό χώρο όπου συνυπάρχουν κινήσεις και ψυχή, κινητήρες που μας κυβερνούν από τα βάθη μας. Όλα όσα έρχονται μετά ξαναγράφουν τα γεγονότα από συναρπαστικές ενδοϊστορίες ικανές να παρέχουν ένα νέο όραμα οποιασδήποτε εποχής.
Con sus primeras novelas, Alfonso ya se mueve con soltura en eso de presentar los trampantojos y celosías de sus personajes para que nos dejemos llevar por apariencias para acabar transformando la realidad de lo narrado desde el giro más insospechado. Adornamos esa parte esencial de los protagonistas con escenografías entre el ayer y el hoy, con ese juego de flashbacks que firmaría el mismísimo Τζόελ ντίκερΤο Και καταλήγουμε να απολαμβάνουμε πολύ διασκεδαστικά μυθιστορήματα.
Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα μυθιστορήματα του Alfonso del Río
Η κρυφή γλώσσα των βιβλίων
θυμάμαι Ρουίζ Ζαφόν. Me ocurre siempre que descubro una novela que apunta al aspecto esotérico de los libros, a lenguajes ocultos, a ese aroma a sabiduría acopiada en estanterías interminables, quizás en nuevos cementerios de libros…
Και είναι εντάξει, έτσι είναι. Η απέραντη φαντασία του Καταλανού συγγραφέα είναι αυτό που έχει ... Αλλά αυτή τη φορά είναι μέχρι ένα Αλφόνσο ντελ Ρίο που παίρνει και πάλι ως επίκεντρο τα μυστήριά του ένα Μπιλμπάο που έκανε για να μετρήσει όπως η Βαρκελώνη του Ruiz Zafón.
Desde la capital vizcaína hasta diferentes escenarios europeos, alternando también tiempos dispares. Así es como se va tejiendo un sugerente misterio que nos lleva y nos trae embaucados como el truco de un buen prestidigitador.
Μπιλμπάο και Οξφόρδη, 1933. Ο Γκαμπριέλ ντε λα Σότα, συγγραφέας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, είναι ο κληρονόμος μιας από τις μεγαλύτερες περιουσίες της Βισκάης, ιδιοκτήτης μιας μεγάλης εταιρείας χάλυβα. Αλλά κάποιος σκοτεινός ανακάλυψε ένα σκοτεινό μυστικό από το παρελθόν του και είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για να το βυθίσει. Ο CS Lewis και ο JRR Tolkien, οι καλύτεροι φίλοι σας, θα είναι μαζί σας άνευ όρων, ώστε να μπορείτε να δημιουργήσετε την καλύτερη ιστορία που έχει γραφτεί ποτέ.
Λονδίνο, 1961. Ο Μαρκ Γουάλας, πατέρας ενός δεκάχρονου κοριτσιού που έχει ένα πολύ ιδιαίτερο δώρο, είναι ένας διάσημος Βρετανός δικηγόρος που πρόκειται να αποσυρθεί. Μια μέρα δέχεται μια επίσκεψη από τη συγγραφέα Úrsula de la Sota, η οποία τον αναθέτει να ερευνήσει το οικογενειακό του παρελθόν και την κληρονομιά του: ο διεθνής τύπος αντηχεί ότι η περιουσία του Gabriel de la Sota μπορεί να μην είχε χαθεί εντελώς το 1933 και ότι τα κλειδιά για να το γνωρίζουν όπου βρίσκεται μπορεί να βρεθεί στο τελευταίο του μυθιστόρημα.
Μια ιστορία που ταξιδεύει μεταξύ Οξφόρδης και Μπιλμπάο για περισσότερα από τριάντα χρόνια και στην οποία όλοι οι χαρακτήρες συνδέονται με ένα μυστήριο που θάφτηκε. Και μόνο όσοι καταφέρουν να αποκρυπτογραφήσουν την κρυφή γλώσσα πίσω από τις σελίδες του μεγαλύτερου έργου του διάσημου συγγραφέα θα μπορέσουν να το αποκαλύψουν. Μια ιστορία για το καλό και το κακό, για την αγάπη για την αλήθεια και τη λογοτεχνία, για τη δύναμη της αυθεντικής φιλίας, που πάντα συνοδεύει και δεν κρίνει.
Η πόλη της βροχής
Το Μπιλμπάο ως βροχερή πόλη είναι μια τυπική εικόνα που μπορεί να έχει τις μέρες της μετρημένες χάρη στην κλιματική αλλαγή. Αλλά το φανταστικό έχει ήδη καταχωρήσει αυτή τη μεγάλη πόλη με αυτόν τον τρόπο, οπότε η συνέκδοξη ή η μεταφορά της "πόλης της βροχής" εξακολουθεί να λειτουργεί τέλεια.
Pero allá en los 80 era otra cosa y la idea de ciudad de la lluvia se ceñía a una realidad de la capital vizcaína como urbe gris muy reconocible. En esa ciudad asaltada por la lluvia, día sí y día también encontramos a Alain Lara, futbolista en ciernes que empieza a despuntar en el Athletic. Pero no va de fútbol la cosa… Porque la vida de Alain empieza a zozobrar cuando éste descubre una desconocida y enigmática fotografía de su abuelo de los años cuarenta.
Η διαίσθηση ότι ένας συγγενής δεν είναι ή δεν ήταν αυτό που φαινόταν πάντα, προκαλεί πάντα μια αναπόφευκτη περιέργεια. Αν προσθέσουμε σε αυτό τα σημάδια ενός παρελθόντος που κρύβεται πάση θυσία, μπορούμε να μαντέψουμε ότι ο Αλέν θα εμπλακεί πλήρως στην ικανοποίηση της περιέργειάς του ως η τροφή και η βάση αυτού που είναι ο ίδιος.
La vida de nuestros antepasados dibuja de alguna forma la línea de nuestros destinos. Y Alain, con su natural ansia humana de conocimiento, se lanza al pozo oscuro que se adivina bajo esa fotografía.
Rodrigo, el abuelo, aparece acompañado de un púber Ignacio Aberasturi, quien a la postre medrara hasta las más altas esferas de la banca. Y, sin embargo, algo o alguien acabó por borrarlo por completo de la escena social, junto con su abuelo. Así que esa foto cobra una especial relevancia en cuanto se desvela la coincidencia de los personajes a la postre desaparecidos.
Alain intentará tirar del hilo, recurriendo a la joven María Aberasturi. Entre ambos consiguen trazar una interesante línea de investigación que los conduce hasta la Alemania nazi. Rastreando, no cabe duda de que las vidas de Rodrigo y de Ignacio llegaron hasta Berlín, como un tren del pasado colmado de dudas y oscuros presagios. Aquellos tiempos bélicos que estuvieron a punto de transformar el mundo en un monstruoso planeta parecen aún más lejanos para dos jóvenes como Alain y María.
Επομένως, ό, τι μπορούν να ανακαλύψουν θα τους ταρακουνήσει, στο σημείο όπου κάθε μυστικό γίνεται καλύτερα κατανοητό με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά μυστικό, επιτακτικά κρυμμένο από όλους, ειδικά για συγγενείς που μπορούν να γνωρίσουν την πραγματική ταυτότητα του γενεαλογικού τους δέντρου.
Ιωάννες
Arrancar una carrera literaria con una novela histórica de este calado ya augura, por lo menos, atrevimiento. En su debut literario, Alfonso del Río demostró ese cuajo del escritor en ciernes con madera de buen narrador. Y pese a ciertas carencias en la caracterización de sus protagonistas, la historia te conduce irremisiblemente a ese otro mundo anterior con la pujanza de las buenas tramas…
Έτος 425 μετά τον Χριστό. Ο Αττίλα πλησιάζει τη Ρώμη. Ο Πάπας Λέων γνωρίζει ότι αν «η μάστιγα του Θεού» δεν την κατακτήσει, θα είναι κάποιος άλλος που αργά ή γρήγορα θα το καταφέρει. Αναθέτει λοιπόν στον Ιωάννη, έναν ιππότη που φαίνεται να είναι ευλογημένος με την αθανασία, να αφαιρέσει ένα μυστηριώδες κιβώτιο από την πόλη και να φύγει σε ένα έθνος που αναδύεται εκείνη τη στιγμή, που καλείται να γίνει η ισχυρή γαλήνια Δημοκρατία της Βενετίας. Καρναβάλι της Βενετίας, στις μέρες μας. Ο Πάπας Πέτρος Β is πετάγεται από το Καμπανίλ από έναν κουκουλοφόρο.
Η πόλη πολιορκείται μέχρι να εξακριβωθεί το έγκλημα και παγιδεύει στο δίκτυο των καναλιών της τον γιο ενός Άγγλου εκατομμυριούχου, ενός νεαρού Ισπανού αρχαιολόγου και μιας ολόκληρης πανοπλίας χαρακτήρων που δεν γνωρίζουν σε ποιο βαθμό η ιστορία στην οποία συμμετέχουν μπορεί να αλλάξει κόσμος. Τα Ιωάννη είναι ένα ιλιγγιώδες μυθιστόρημα. Η ίντριγκα φτάνει μέχρι τον θόλο της Εκκλησίας και βυθίζεται στο τούνελ του χρόνου. Τα πολιτικά και πνευματικά συμφέροντα συγκρούονται σε μια Βενετία που απεικονίζεται από τον Alfonso del Río με ιστορική ακρίβεια και θρυλικά χαρακτηριστικά. Στη μάχη μεταξύ αδυσώπητων συνωμότων και ανδρών και γυναικών έτοιμων για τη νίκη του καλού, ο αναγνώστης θα βρει ανάπαυλα στο τέλος.
