3 καλύτερα βιβλία του José Luis Sampedro

1917 - 2013 ... Μόλις φύγει αυτός ο τεράστιος συγγραφέας, κανείς δεν θα είναι σε θέση να μάθει πότε πέτυχε αυτή την υπερβατική σοφία που έδειξε σε οποιαδήποτε συνέντευξη ή συνομιλία, και η οποία αποτυπώθηκε ακόμη καλύτερα σε τόσα πολλά βιβλία.

Το σημαντικό τώρα είναι να αναγνωρίσουμε τα αποδεικτικά στοιχεία, να αναλάβουμε ένα άφθαρτο έργο για τη δέσμευσή του για ύπαρξη, να αναδείξουμε το καλύτερο της ανθρώπινης ψυχής για έναν καλύτερο κόσμο. Χοσέ Λουίς Σαμπέδρο Moreταν κάτι περισσότερο από συγγραφέας, ήταν ένας ηθικός φάρος που χάρη στην κληρονομιά του μπορούμε να ανακάμψουμε σε κάθε περίσταση.

Η επανεξέταση του έργου του είναι η ενδοσκόπηση των χαρακτήρων του, η αναζήτηση και η εύρεση του καλύτερου από εσάς, η παράδοση στις αποδείξεις ότι οι λέξεις μπορούν να θεραπεύσουν πέρα ​​από την αλαζονεία, το θάρρος και τον θόρυβο που η γλώσσα υποβάλλει σήμερα.

Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστούν αυτά τρία βασικά μυθιστορήματα του José Luis SampedroΤο Όλες οι μυθοπλασίες του είναι πάντα κάτι περισσότερο, αλλά από τη δική μου αναγνωστική εμπειρία, υπηρετώ εδώ τις αγαπημένες μου.

Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα βιβλία του José Luis Sampedro

Η παλιά γοργόνα

Εκείνη τη στιγμή Έχω ήδη εξετάσει αυτό το βασικό μυθιστόρημα για όλους τους τύπους αναγνωστών. Διασώζω μέρος από όσα ανέφερα τότε: Αυτό το αριστούργημα του José Luis Sampedro είναι ένα μυθιστόρημα που ο καθένας πρέπει να διαβάσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του, όπως λένε για σημαντικά πράγματα.

Κάθε χαρακτήρας, ξεκινώντας από τη γυναίκα που συγκεντρώνει το μυθιστόρημα και που τυχαίνει να εκφράζεται με πολλά ονόματα (ας μείνουμε με τον Γκλάουκα) μεταδίδει την αιώνια σοφία εκείνου που θα μπορούσε να έχει ζήσει αρκετές ζωές. Μια νεανική ανάγνωση, όπως ήταν στην πρώτη μου ανάγνωση, σας δίνει μια διαφορετική προοπτική, ένα είδος αφύπνισης σε κάτι περισσότερο από τις απλές (καθώς και αντιφατικές και φλογερές) τάσεις εκείνης της περιόδου πριν από την ωριμότητα.

Η δεύτερη ανάγνωση σε ενήλικη ηλικία μεταδίδει μια όμορφη, ευχάριστη, συγκινητική νοσταλγία, για το τι ήσουν και τι σου έμεινε να ζήσεις. Φαίνεται περίεργο ότι ένα μυθιστόρημα που μπορεί να ακουστεί ιστορικό μπορεί να μεταδώσει κάτι τέτοιο, έτσι δεν είναι; Αναμφίβολα το σκηνικό μιας υπέροχης Αλεξάνδρειας τον τρίτο αιώνα είναι ακριβώς αυτό, ένα τέλειο σκηνικό όπου ανακαλύπτεις πόσο μικροί είμαστε σήμερα άνθρωποι από τότε.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο έργο για να συμπάσχουμε με τους χαρακτήρες του με ουσιαστικό τρόπο, μέχρι τα βάθη της ψυχής και του στομάχου. Είναι σαν να μπορείς να κατοικήσεις στο σώμα και στο μυαλό του Γλαύκα, ή του Κρίτο με την ανεξάντλητη σοφία του, ή του Αχράμ, με την ισορροπία της δύναμης και της τρυφερότητάς του.

Για τα υπόλοιπα, πέρα ​​από τους χαρακτήρες, οι λεπτομερείς πινελιές της ανατολής του ήλιου πάνω από τη Μεσόγειο, που εξετάστηκαν από έναν ψηλό πύργο, ή η εσωτερική ζωή της πόλης με τις μυρωδιές και τα αρώματά της είναι επίσης εξαιρετικά απολαυστικές.

Το Etruscan χαμόγελο

Ένα πυκνό αλλά συναρπαστικό έργο. Και εννοώ πυκνό από το βάθος του. Τα θέματα των οικογενειακών δεσμών, του παρελθόντος, της αγάπης ανά πάσα στιγμή στη ζωή… Ένας ηλικιωμένος Καλαβριανός αγρότης φτάνει στο σπίτι των παιδιών του στο Μιλάνο για να υποβληθεί σε ιατρικό έλεγχο.

Εκεί ανακαλύπτει την τελευταία του στοργή, ένα πλάσμα στο οποίο να χύνει όλη του την τρυφερότητα: τον εγγονό του, του οποίου το όνομα είναι Μπρούνο, όπως τον αποκαλούν οι παρτιζάνοι σύντροφοί του. Και ζει επίσης το τελευταίο του πάθος: την αγάπη μιας γυναίκας που θα φωτίσει το τελευταίο στάδιο της ζωής του δίνοντάς του όλη την πληρότητα ... Ένα όμορφο μυθιστόρημα για το αιώνιο πρόβλημα της αγάπης, με την αλήθεια που προσφέρει μια βαθιά γνώση του ανθρώπινη ψυχή.

Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του Χοσέ Λουίς Σαμπέδρο, συγγραφέας καταξιωμένος από τους κριτικούς και επίσης από το κοινό. Υπάρχει ακόμη και μια ειδική έκδοση για μαθητές, που συνιστάται, μπορείτε να τη δείτε Aquí.

Ο εραστής των λεσβιών

Μερικές φορές, αρκετοί, οι άνθρωποι είναι παράδοξοι. Perhapsσως είναι θέμα γλώσσας, με την οποία μπορούμε να κάνουμε αφηρημένες έννοιες τόσο διφορούμενες όσο αυτή σε αυτόν τον τίτλο. Έπειτα, όμως, υπάρχουν τα πάθη, που δεν μπερδεύονται ποτέ από τις συγκρούσεις και τις αντιφάσεις μας.

Δεν υπάρχει κανένα παράδοξο μεταξύ αυτού που λαχταρούμε και αυτού που τελικά παραδίδουμε. Δεν μπορεί να υπάρξει παράδοση χωρίς πάθος, και κάθε προσποίηση είναι μια αναμενόμενη συνθηκολόγηση. Μια φλογερή ιστορία αγάπης μεταξύ μιας γυναίκας που διψάει για έναν άντρα χωρίς μηχανισμό και ενός εραστή φετίχ που απολαμβάνει την υποταγή. Μια ερωτική φαντασίωση εξωγήινη στην κατασταλτική αφύσικη σεξουαλική αγωγή που εξακολουθεί να επικρατεί. Μια έρευνα για τις πολλαπλές παραλλαγές του έρωτα-γεννητικών οργάνων της αγάπης.

Με μια εκφραστική ελευθερία βασισμένη στην αυστηρότητα του λόγου, ο συγγραφέας αντιμετωπίζει το ζήτημα της ταυτότητας φύλου και την αναζήτηση αυθεντικότητας μέσω του σεξουαλικού μετασχηματισμού.

Όταν αφηγείται την εμπειρία της λεσβίας εραστή του, ο José Luís Sampedro μας καλεί ξανά -όπως είχε ήδη προτείνει τον Οκτώβριο, τον Οκτώβριο και στο Real Sitio-, να εισέλθουμε «βαθύτερα, στο πυκνό πάθος», με γνώμονα την υιοθετημένη αυγουστίνια πρόταση σύνθημα αυτού του μυθιστορήματος: "Αγάπα και κάνε ό, τι θέλεις".