Δεν είναι ότι είμαι πολύ παθιασμένος με τις ταμπέλες και την οργάνωση που επιβάλλει η καλή τάξη. Λιγότερο ακόμα όταν πρόκειται για τον καθορισμό δημιουργικών ή καλλιτεχνικών πτυχών τόσο μακριά από οποιαδήποτε ταξινόμηση. Όμως η αλήθεια είναι ότι τη στιγμή που από την απλή παρατήρηση μιας βιβλιογραφίας (στην προκειμένη περίπτωση αυτή του Κάρμε Ριέρα), είναι απαραίτητο να διαφοροποιηθούν τα δημιουργικά στάδια, δεν μπορεί να σημάνει τίποτα πιο σχετικό από την επιθυμία του ίδιου του συγγραφέα για αλλαγή. Μια υγιέστατη πρόθεση να ανακαλύψεις νέες αφηγηματικές φωνές στον ίδιο δημιουργό.
Και ό,τι αναζητά τον εαυτό του, ή αμφισβητεί τον εαυτό του, ή διερευνά νέα μονοπάτια εκτός της εύκολης τοποθέτησης είναι πάντα αξιέπαινη, ανεξάρτητα από μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό επιτυχίας.
Και ναι, επιπλέον, είναι δυνατή η πλοήγηση με την ίδια ευκολία σε διαφορετικά νερά, το δώρο καταλήγει να επιβεβαιώνεται. Και οποιοσδήποτε αναγνώστης ή κριτικός δεν έχει άλλη επιλογή από το να βγάλει το καπέλο του για να αναγνωρίσει αυτό το είδος κοινωνίας μεταξύ ιδιοφυΐας και θέλησης.
Η Carme Riera έχει καλλιεργήσει την ιστορία, το δοκίμιο και το μυθιστόρημα. Και είναι σε αυτή την τελευταία πτυχή της φανταστικής αφήγησης όπου έχει επίσης αφιερωθεί σε διαφορετικά είδη όπως η ιστορική φαντασία, τα αστυνομικά μυθιστορήματα, τα κοινωνιολογικά πορτρέτα ή ένας συγκεκριμένος κουστουμπρισμός.
Έτσι, σε αυτόν τον συγγραφέα, ακαδημαϊκό γλωσσομάθειας και βραβευμένη με έγκριτα λογοτεχνικά βραβεία, μπορείτε να βρείτε μυθιστορήματα για όλα τα γούστα.
Τα 3 καλύτερα μυθιστορήματα της Carme Riera
στο τελευταίο μπλε
Ως ιστορικός μυθιστοριογράφος, αυτό μπορεί να είναι το πιο ολοκληρωμένο μυθιστόρημά του. Για να το κάνει αυτό, η Carme Riera εστίασε σε κάποια τραγικά γεγονότα στη γη της Μαγιόρκα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μονοπάτια του εβραϊκού λαού ήταν παραδοσιακά μια οδύσσεια, ότι στην Ισπανία των διαφόρων πολιτισμών υπήρξε μια εποχή που θεωρούνταν ένθερμοι εχθροί κάθε τι ισπανικού, ακόμη και χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία του Χριστιανισμού για αυτό, ούτε μπορεί να αμφιβάλλει.
Τα autos de fé αναπαράγονταν σε όλη την Ισπανία για 300 χρόνια! Σε αυτό το βιβλίο συναντάμε μια ομάδα Εβραίων που, γύρω στις 7 Μαρτίου 1687, άρχισαν να φεύγουν προς τα εμπρός.
Ο φόβος να καταλήξουν να υποβληθούν σε εκείνες τις συνοπτικές δοκιμές στις οποίες η άμυνα απλώς δεν υπήρχε, τους οδήγησε στην αναζήτηση νέων κόσμων σε οποιοδήποτε πλοίο. Απέτυχαν και η απόλυτη αλήθεια της πίστης τους στοίχειωσε τις τελευταίες τους μέρες.
Μια συναρπαστική αφήγηση αυτού του σκοτεινού κόσμου στον οποίο η Carme μας συστήνει πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες, από τους πιο υποκριτικούς ευγενείς μέχρι τις πιο ευγενείς ψυχές στο δρόμο.
Θα εκδικηθώ τον θάνατό σου
Η οικονομική ευημερία συνήθως κρύβει, κάτω από τον ζεστό μανδύα του φυσικού της κύκλου, το χειρότερο από την ανθρώπινη κατάσταση: τη φιλοδοξία. Και είναι ότι σε αυτή τη φρενίτιδα του χρήματος που κυκλοφορεί αχαλίνωτα όταν ζωγραφίζουν χρυσό, αυτή η φιλοδοξία που αφηρημένα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως νόμιμη οικονομική ορμή, καταλήγει να ξυπνά τέρατα, όπως το όνειρο της λογικής του Γκόγια.
Η Ισπανία το 2004 ήταν αυτή η χώρα που πίστευε ακόμα στην αδύνατη αδράνεια που οδηγεί το αόρατο χέρι του Άνταμ Σμιθ, μόνο που αυτό το χέρι, όπως και στα τυχερά παιχνίδια, καταλήγει να σέρνει τα πάντα προς την τράπεζα (δηλαδή τράπεζα, πλούσιος, ισχυρός και άλλες ελίτ ) οδηγείται από φιλοδοξία).
Σε εκείνη την οικονομία που μετατράπηκε σε παιχνίδι, η εξαπάτηση ήταν η ημερήσια διάταξη, η διαφθορά ήταν αχαλίνωτη με τη συναίνεση των βραχυπρόθεσμων πολιτικών (δεν υπάρχουν άλλου είδους), οι οποίοι καταλαβαίνουν μόνο ότι αν το σήμερα λειτουργεί καλά, αύριο αμέσως θα έχουν περισσότερες ψήφους.
Ένα τέλειο σκηνικό για να μας παρουσιάσει η Carme Riera την πλοκή αυτού του μυθιστορήματος, σε αρμονία με εκείνο το άλλο μυθιστόρημα της, Naturaleza casi muerta. Ο πράκτορας Rosario Hurtado παραδίδει τη σκυτάλη με αυτή την ευκαιρία στην Helena Martínez, μια ιδιωτική ντετέκτιβ που πρέπει να μάθει τι συνέβη σε έναν Καταλανό επιχειρηματία.
Η αναζήτηση της Helena καταλήγει να γίνει ένα εύκολα αναγνωρίσιμο σενάριο του πιο πρόσφατου παρελθόντος μας, αυτό που προκάλεσε την τρέχουσα κατάστασή μας πριν από την αλλαγή του οικονομικού παραδείγματος στο οποίο βαδίζουμε ακόμα χωρίς να ξέρουμε ποιοι ορίζοντες μας περιμένουν.
Και είναι ότι η πλοκή κινείται σε δύο νερά, ανάμεσα στο θρίλερ και την κοινωνική κριτική, σαν ένα είδος μαύρου μυθιστορήματος της δεκαετίας του ογδόντα, στο στυλ του Γκονζάλες Λέδεμα, μια πρόθεση που χρειαζόταν πολύ σε αυτό το είδος για να ανακτήσει την ιδέα ενός αστυνομικού μυθιστορήματος του οποίου το σκοτάδι πλανάται πάνω από πολύ στενές κοινωνικές και πολιτικές πραγματικότητες.
Τι πιο σκοτεινό από τη διαφθορά και το ψεύδος τόσων χαρακτήρων που βλέπουμε να κυκλοφορούν στις ειδήσεις; Εύγλωττοι πολιτικοί που καταλήγουν να ανακαλύπτονται ως πρωτοκλασάτοι τραμπούκοι που καταλήγουν να ξεφεύγουν από τη δικαιοσύνη με την παραγραφή των εγκλημάτων...
Έτσι, ένα μυθιστόρημα με γεύση για ένα σπουδαίο αστυνομικό μυθιστόρημα και που φτάνει για να διασκεδάσει και να εξιστορήσει την εποχή μας. Ένα λαμπρό μυθιστόρημα με μεγάλη δόση ειρωνείας για να εντοπίσει τι κινείται στις υψηλές σφαίρες της εξουσίας.
η φωνή της σειρήνας
Σε έναν πολυσχιδή συγγραφέα όπως η Carme, η έκπληξη είναι πάντα εγγυημένη. Αν σε αυτόν τον ενδιαφέρον παράγοντα προστεθεί και η καλή δουλειά ενός συνολικού συγγραφέα, βρίσκουμε σε αυτό το μυθιστόρημα μια αλληγορία του φεμινισμού ή της καλοσύνης ή της εξάχνωσης της φαντασίας και του μύθου μπροστά στην τόση ατιμία των ημερών μας.
Πρωταγωνιστής είναι η μικρή γοργόνα, ναι, αυτός ο χαρακτήρας μισή γυναίκα, μισό ψάρι που, όταν το δημοσίευσε ο Άντερσεν το 1837, μπόρεσε να ευχαριστήσει αναγνώστες από τον μισό κόσμο. Όμως η ιστορία είχε τα μειονεκτήματά της, ή τα κενά της ή τις μισές αλήθειες της.
Η Carme Riera δίνει φωνή στη μικρή γοργόνα για να δικαιολογήσει την αυταπάρνηση της. Η τυφλή αγάπη της στέρησε τη στιγμή που αποκάλυψε τις εξηγήσεις της. Τώρα ήρθε η ώρα να το ακούσουμε και να το καταλάβουμε ανάμεσα στον μυθολογικό του ρόλο και μια πολύ πιο επίκαιρη ανάγνωση... Ένα μυθιστόρημα που θα είχε ενθουσιάσει έναν Χοσέ Λουίς Σαμπέδρο με την πιο υπερβατική Γριά Γοργόνα του κάτω από την αγκαλιά του.
