Το χακαρισμένο αμερικανικό όνειρο μετατράπηκε σε όνειρο. Από τον ορισμό του τι ήταν αυτό το όνειρο, ο οποίος εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1931 από το στόμα του Τζέιμς Τρούσλοου Άνταμς και ο οποίος εμπιστεύτηκε μια εκθετική ευημερία στην ικανότητα και την εργασία αποκλειστικά, χωρίς άλλες προϋποθέσεις, η πραγματικότητα είναι υπεύθυνη για τη μετατροπή της ιδέας ένα σύνθημα orwellian.
Τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις όπου η ευημερία δεν ήρθε και όλοι επέμεναν να διατηρήσουν τις εμφανίσεις ότι η ευημερία ήταν μόνο ένα τελευταίο χτύπημα τύχης.
Αυτό το μυθιστόρημα μας ταξιδεύει πίσω στο 1959. Μένουμε στο σπίτι του παντρεμένου ζευγαριού που σχηματίστηκε από την Everett McClellan και τη Lily και με ένα τελευταίο πλάνο ως ηχώ πριν από την πλήρη σιωπή που εκτείνεται μέσα από την κατοικημένη γειτονιά των αναπαραγόμενων σπιτιών και των συμμετρικών ζωών.
Επειδή πέρα από το δυσοίωνο γεγονός, που χρησιμεύει ως δικαιολογία για την αναδρομή που εξηγεί τα πάντα, η ίδια η βολή ή μάλλον η σκανδάλη παρατείνεται προς τη γενική ιδεολογία εκείνης της μεσαίας τάξης που είναι αποφασισμένη να ευδοκιμήσει για να προχωρήσει σε μια νέα κοινωνική κατάκτηση, μια χρυσή βιασύνη που συνεχίζεται ανάμεσα στις μιμητικές γειτονιές του αρχοντικού.
Η αμερικανική απογοήτευση ως η μεγαλύτερη τραγωδία, όλοι πείστηκαν και μάλιστα σχεδόν απήχθησαν από την ιδέα ότι χωρίς ευημερία δεν υπάρχει σχεδόν καμία ταυτότητα. Και χωρίς να είσαι κανείς, το να ζεις γίνεται αυτό το τραγικό ιδανικό, ακόμη περισσότερο αν έχεις δουλέψει σκληρά για να ξεφύγεις από αυτή τη μεσαία τάξη που προσπαθεί να σκαρφαλώσει σε έναν τοίχο όπου το σύνθημα γράφει με γιγάντια γράμματα «Αμερικάνικο όνειρο στην άλλη πλευρά».
Μια ιδέα, ένας χώρος και ένας χρόνος από τον οποίο ο συγγραφέας Τζόαν Ντίντιον ξέρει πολλά. Η ίδια μεγάλωσε σε εκείνο το καλιφορνέζικο σκηνικό με λαμπερά όνειρα σαν θαύματα σε έναν λαμπερό ήλιο.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το μυθιστόρημα Ταραγμένο ποτάμι, το νέο βιβλίο της Joan Didion, εδώ: