Υπότιτλος: Από την ψευδαίσθηση στην απογοήτευση.
Και για τη μετάβαση στην οποία υποδεικνύει αυτός ο υπότιτλος, πέρα από την ιστορική μετάβαση, υπάρχουν πολλά. Μια απογοήτευση με το έργο της πολιτικής μηχανικής που μείναμε σκαρφαλωμένη για τις εκλογές της 15ης Ιουνίου 1977.
Αυτό που φαινόταν σαν αδελφοποίηση οδήγησε σε έναν πλήρη καϊνισμό, ακμαίων περιοχών με λιγότερο εύπορες περιοχές, του κέντρου με τις περιφέρειες, των υποτιθέμενων ιστορικών εθνικοτήτων με τους υπόλοιπους απλούς Ισπανούς που φαίνεται να έχουν βγει από ένα κενό χωρίς ιστορική λάμψη ..
Σως είναι ότι αυτή η ψευδαίσθηση ήταν μια προσποίηση ή μια αμυδρή αφετηρία, μια καριέρα, μια διαμάχη μεταξύ αδελφών που, μετά από μισή ζωή δίνοντας ο ένας στο άλλο γάλα για παιχνίδια, αντιμετώπισαν χωρίς καμία ωριμότητα τον πιο σχετικό διαχωρισμό ταυτότητας.
Και ο καθένας πέταξε το δικό του. Και πάντα βρίσκονταν θεμέλια, μύθοι, είδωλα και άλλες φανφάρες που συνοδεύουν τον θόρυβο και τις αφοσιωμένες διαδικασίες εξέλιξης των λαών που δεν υπήρξαν ποτέ.
Η ψευδαίσθηση υπήρχε. Ο δικτάτορας είχε φύγει. Αλλά το μίσος είχε ήδη σπαρθεί. Κάποιοι πίστευαν ότι είχαν την κληρονομιά της νέας Ισπανίας και άλλοι έψαχναν για επιχειρήματα και απαντήσεις για να αποκτήσουν αυτονομία, και μαζί με αυτήν δύναμη και κατά συνέπεια ανάπτυξη ..., μέχρι εκείνη τη μοιραία στιγμή στην οποία τα χρήματα επανεφευρίσκουν τα πάντα, η έλλειψη αλληλεγγύης βρίσκει τον γοτθικό βασιλιά της, το βασίλειο του Τάιφα ή η κομητεία σας για να δικαιολογήσει μια έξοδο από το φόρουμ στη μέση της διαδικασίας εκτέλεσης.
Τι κι αν το κάνει αυτό βιβλίο Τι μας συνέβη, Ισπανία…., έχεις δίκιο. Ο Fernando Ónega είναι υπεύθυνος για τη φωνή σε σαράντα χρόνια διαπραγμάτευσης. Μια διαπραγμάτευση μεταξύ Ισπανίας και Ισπανίας, μεταξύ αυθεντικών εμπόρων που αναζητούν το ενδιαφέρον τους πίσω από τη σημαία.
Ο συγγραφέας μας δίνει τους λόγους να αμφισβητούμε τα πάντα. Είναι αλήθεια ότι η αφετηρία προς τη συμφωνία δεν ήταν καθόλου εύκολη, αυτό που μπορούσε να γίνει έγινε ... Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στο τέλος ένα άρωμα μοιραίου πεπρωμένου σκοτώνεται, στο τέλος, σε μια εκδίκηση για τα δύσκολα χρόνια δικτατορία (άλλα σχεδόν σαράντα)
Όχι. Η ιδέα του δημοσιογράφου και του συγγραφέα δεν είναι να παρουσιάσει αυτό το είδος εθνικής αποκάλυψης. Δεν βρίσκουμε τέτοια αίσθηση σε αυτό το βιβλίο. Ο Fernando Ónega προσπαθεί να βρει απαντήσεις και λύσεις. Και ίσως να έχει δίκιο. Maybeσως έχουμε ακόμη μια θεραπεία.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Τι μας συνέβη, Ισπανία, το τελευταίο έργο του Fernando Ónega, εδώ: