Το ασυνείδητο είναι ένα κοινό σημείο για κάθε παιδί, έφηβο… και τους περισσότερους ενήλικες.
Στην βιβλίο Η αληθινή μου ιστορία, Ο Juan José Millás αφήνει έναν δωδεκάχρονο έφηβο να μας πει τις λεπτομέρειες της ζωής του, με ένα βαθύ μυστικό που μπορεί να φέρει μόνο την ιστορία ενός αφόρητου υπαρξιακού βάρους για ένα παιδί.
Αλλά αν κάποιος μπορεί πραγματικά να αντέξει μια πραγματικότητα που διατηρείται σε μια γιγαντιαία τραγωδία, αυτό είναι ένα παιδί που ακόμα περιπλανιέται στη μέση μιας μετάβασης μεταξύ φαντασίας και μιας πραγματικότητας που δεν έχει γίνει ακόμη τύχη ή ατυχία.
Όταν ο πρωταγωνιστής πετάει ένα αθώο μάρμαρο από μια γέφυρα, γνωρίζει από απόσταση ότι κάτι μπορεί να συμβεί, κάτι κακό. Αλλά το κακό και το καλό δεν αποκτούν τον πλήρη ορισμό τους μέχρι τη στιγμή που η ηθική έχει εγκατασταθεί πλήρως στο εσωτερικό φόρουμ του καθενός, με τις αντιφάσεις και τις αυθαίρετες προσαρμογές του ... Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η ρίψη μαρμάρου είναι μια απλή πράξη ζωτικής εμπειρίας Το
Κάπως έτσι, το μοιραίο γεγονός μου θύμισε το μυθιστόρημα Κοιμισμένοιτου Lorenzo Carcaterra. Παιδιά που δρουν μόνο και μόνο επειδή, χωρίς να φαντάζονται τις συνέπειες ...
Το μάρμαρο καταλήγει να προκαλεί ένα θανατηφόρο ατύχημα όπου μια ολόκληρη οικογένεια πεθαίνει. Η Ειρήνη, ένα άλλο κορίτσι, είναι η μόνη που επιβιώνει, αν και με σοβαρές σωματικές συνέπειες.
Η Ειρήνη καταλήγει να γίνει το ζωτικό θεμέλιο του πρωταγωνιστή, του οποίου η παράλληλη πραγματικότητα διαταράσσεται παράλληλα με την καταστροφή που προκάλεσε και που σκοπεύει να κρατήσει ως μυστικό για τη ζωή.
Αυτό το μυθιστόρημα είναι η εξομολόγηση που κάθε παιδί θα μπορούσε να κάνει για ένα μυστικό που προσπαθεί να κρατήσει επειδή ανήκει στην πιο αποτρόπαια σφαίρα του κακού. Σίγουρα, το μέγεθος της ενοχής του ανεβαίνει σε ελάχιστα συμπτωματικό επίπεδο. Η ουσία είναι η ίδια μόνο ότι το παράδειγμα είναι μια σύγκριση με τους ηλικιωμένους, για να μας παρουσιάσει πιο καθαρά και καθαρά τα μυστικά που θάβουμε όλοι μέχρι να φτάσουμε στην ενηλικίωση.
Στο τέλος, ως αναγνώστης καταλαβαίνετε ποιες μυστικές πτυχές έχουμε όλοι και τι μεγάλο μέρος της εσωτερικευμένης ενοχής έχει εκείνη την περίοδο που ίσως ποτέ δεν εγκαταλείψουμε εντελώς: την παιδική ηλικία.
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Η αληθινή μου ιστορία, το τελευταίο μυθιστόρημα του Juan José Millás, εδώ: