Από το προηγούμενο βιβλίο του μετά την αποχώρηση από τον Λευκό Οίκο: Τα όνειρα του πατέρα μου, πολλοί περίμεναν από τον Μπαράκ Ομπάμα την εξαντλητική αφήγηση των ημερών του ως ηγεμόνα. Ποιος άλλος λιγότερο, κάθε ηγέτης εκμεταλλεύτηκε την απελευθέρωση από τη θέση της εξουσίας για να συσχετίσει κάποιες παρεξηγημένες αποφάσεις. Or κίνητρα που σε προηγούμενες στιγμές της εντολής του θα μπορούσαν να παρερμηνευτούν ή να μην κατανοηθούν από το πιο προσωπικό πρίσμα.
Αλλά όχι. Αυτό το πρώτο βιβλίο του απλού πολίτη Ομπάμα ήταν μια ενδοσκόπηση του τύπου που είχε γίνει πρόεδρος υπό τις ειδικές συνθήκες της φυλής και της καταγωγής του. Όλος ένας ύμνος στο παλιό αμερικανικό όνειρο ότι τα όνειρα θα μπορούσαν ακόμη να επιτευχθούν με βάση την επιμονή, την ψευδαίσθηση και την εμπιστοσύνη σε μια χώρα ανοιχτή σε όποιον προσπαθεί να ευημερήσει με σταθερή θέληση, από όπου και αν προέρχονται ...
Και όμως αυτό το δεύτερο βιβλίο έξω από τον Λευκό Οίκο περιέχει ήδη μια πολιτική βάση για τα χρόνια του στο τιμόνι του κόσμου.
Το βιβλίο αποκαλύπτει κυρίως την αντίληψη της πολιτικής ως εργαλείου απαλλαγμένου από το έρμα της ιδεολογίας, συνθήματα και δόγματα, κατανοητές ενέργειες και δημοκρατικές ή ρεπουμπλικανικές ετικέτες.
Η πολιτική για τον Ομπάμα πρέπει να αποτελεί μέρος του τίτλου αυτού του βιβλίου: Ελπίδα. Κάθε αυγή εμφανίζονται νέα προβλήματα ή τα υπάρχοντα εξαπλώνονται ακόμη περισσότερο. Μερικές φορές, ο πληθυσμός παρατηρεί την πολιτική ως άμβωνα όπου οι πολιτικοί εκφράζουν κενές λέξεις, μια περιοχή που έχει ως μοναδικό σκοπό το άμεσο παρόν από το οποίο θα ψαρέψουν για ψήφους ενώ τρέχουν ξέφρενα προς τα εμπρός, σε ένα μέλλον που μοιάζει μερικές φορές δυσοίωνο αν όχι τουλάχιστον ανησυχητικό.
Το πρόβλημα είναι ότι όταν κάποιος σαν τον Ομπάμα απαιτεί νέους τρόπους άσκησης πολιτικής, χαρακτηρίζεται ως αφελής, καθώς κηρύττει εξωπραγματικό καλόπισμό. Όταν το εξωπραγματικό πρέπει να είναι η αντιπαράθεση με πλαστά συμφέροντα. διχόνοια ως τροφή για να κερδίσετε ψήφους · το μίσος και ο φόβος που ξυπνά τρομακτικούς λαϊκισμούς ...
Η ελπίδα προέρχεται από την καλή αίσθηση παιδιών όπως ο Ομπάμα. Μόνο σε έναν τρελό κόσμο όπως το ρεύμα είναι λογικό σημαίνει να κολυμπάς ενάντια στο ρεύμα σε ένα ποτάμι που έχει φουσκώσει από φόβο, μίσος και εύκολη πολιτική που κατευνάζει αυτά τα συναισθήματα ανικανότητας των ανθρώπων.
Ο Ομπάμα διαποτίζει τις ιδέες του με προσωπικές εμπειρίες, με ανέκδοτα, με καθαρά πολιτικές πτυχές. Είναι γνωστός ως δημόσιο πρόσωπο και δεν αρνείται αυτή την πτυχή μιας προσωπικής ιστορίας. Αλλά κατά τη γνώμη μου το σημαντικό είναι το παρασκήνιο. Η βιβλιογραφία σε αυτό το βιβλίο μιλά για αυτήν την ελπίδα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και, λαμβάνοντας υπόψη την παγκοσμιοποίηση οποιασδήποτε κοινωνικής πτυχής, επίσης για τον κόσμο.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το The Audacity of Hope, το νέο βιβλίο του Μπαράκ Ομπάμα, εδώ: