Αυτή είναι μια από αυτές τις συλλογικές λογοτεχνικές καινοτομίες. Τόσο σε μορφή όσο και σε ουσία. Τι ο μεγάλος συγγραφέας Τζόζεφ Ροθ Θα μπορούσε να είχε αποθηκευτεί ως ένα σκίτσο για ένα βιβλίο που θα διηγείται τη δύσκολη παιδική του ηλικία οδήγησε σε αυτήν την τελική παρουσίαση πολύ μετά το θάνατό του στην αυγή του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, θύμα του εθισμού του στο αλκοόλ.
Ο Ροθ είναι ένας από αυτούς τους συγγραφείς μύθων, καταραμένος από την Ιστορία και τις συνθήκες της, παρά καταραμένος από τη δική του επιλογή. Εβραίος στην προ-ναζιστική Ευρώπη και θύμα διαφόρων οικογενειακών προβλημάτων στην παιδική του ηλικία αλλά και στην ωριμότητά του, έχει φτάσει μέχρι σήμερα καλυμμένος από μια πυκνή ομίχλη για την πραγματικότητα της ζωής του.
Η παιδική ηλικία του δημιουργού αποτελείται από ορισμένα αντικρουόμενα δεδομένα και πιθανές μυθοπλασίες που διηγείται ο ίδιος. Για το λόγο αυτό, ίσως οι Φράουλες να είναι το οριστικό έργο όπου οι αναγνώστες του μπορούν να βρουν φως στη ζωή του συγγραφέα ανάμεσα στη δική του πεζογραφία και την ικανότητά του να ταιριάζει σε κάθε είδους χαρακτήρες σε εξαιρετικά διαυγείς καταστάσεις που προμήνυαν την παρακμή της Ευρώπης μεταξύ ιδανικών και μίσους.
Το όραμά του για το παιδί που εξυπηρετούσε ήταν να προωθήσει μια πλοκή βουτηγμένη στη νοσταλγία για μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία που δεν ήταν ποτέ τέτοια. Έτσι, η πικρία και η μοιρολατρία καταλήγουν να κυβερνούν τα πάντα. Η πένα του σκιαγραφεί χαρακτήρες από την Ευρώπη του Μεσοπολέμου που πλησίαζε στο άλλο ακραίο μέρος αυτής της μοιραίας περιόδου.
Ο Μπρόντι είναι η πόλη όπου ο Τζόζεφ ήθελε να είναι το ευτυχισμένο παιδί. Είναι αλήθεια ότι έζησε και μεγάλωσε εκεί τα πρώτα χρόνια της ζωής του και από εκεί μπορεί να πήρε την ιδέα πολλών από τους χαρακτήρες που έβλεπαν τις κύριες δημιουργίες του, αλλά η πόλη του Μπρόντι ήταν πραγματικά το λίκνο της τη μακροχρόνια θλίψη του. καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του και μεταδίδεται με την αποσπασματική, ξεδιάντροπη και μελαγχολική γραφή του.
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Φράουλες, η ημιτελής βιογραφία του Joseph Roth, εδώ: