Το χθες είναι ιστορία. Με τον ίδιο τρόπο που οποιαδήποτε δεκαετία του XNUMXού αιώνα, όσο κοντά και αν είναι, είναι ήδη μέρος μιας ιστορίας που όσοι από εμάς περνάμε μέρος αυτού του αιώνα εξακολουθούμε να την αισθανόμαστε ως μέρος της ζωής μας.
Και σε αυτόν τον διπλό χώρο μεταξύ μνήμης και ιστορικών γεγονότων, Εικόνα placeholder Eduardo Mendoza μας προσφέρει μια ιστορία που εκμεταλλεύεται την εναλλαγή μεταξύ του αντικειμενικού και μιας υποκειμενικότητας που είναι ακόμα πολύ ζωντανή σε γενιές και γενιές ανθρώπων που περνούν από το πτερύγιο της γάτας μέχρι τον XNUMXο αιώνα, αφήνοντάς μας κομμάτια νεότητας στη διαδικασία.
Ξεκινήσαμε το 1968, ίσως πολύ μακριά για μερικούς από εμάς όσον αφορά αυτό το σημείο υποκειμενικότητας που σχετίζεται με την ιστορία. Αλλά αναμφίβολα το άρωμα της ισπανικής δικτατορίας που καθυστέρησε την πρόοδο της χώρας σε διάφορες πτυχές, επεκτάθηκε μέχρι πολύ μετά το θάνατο του δικτάτορα ...
Ο Rufo Batalla είναι ένας νεαρός άνδρας που φιλοδοξεί να γίνει μεγάλος δημοσιογράφος και στην πρώτη του μεγάλη ευκαιρία αποφασίζει να βάλει όλο το κρέας στη σχάρα για να κερδίσει αυτή την κατηγορία. Η πλοκή σύντομα ξυπνά τη συμπάθεια για αυτόν τον χαρακτήρα, κληρονόμο του πικαρέσκου γεμάτου με την ανυπέρβλητη σφραγίδα της φιλόδοξης νεότητας.
Σε αυτό το σύνολο τυχερών συμπτώσεων που συνοδεύουν μόνο περιστασιακά όσους αναζητούν τύχη, ο Ρούφο καταλήγει να δημιουργεί μια φιλία με έναν πρίγκιπα που του εμπιστεύεται την ιστορία της ζωής του.
Και έτσι ο Ρούφο Μπατάλα καταφέρνει να ξεφύγει από την απωθημένη Ισπανία της δεκαετίας του '60 και φτάνει σε κάτι τόσο ανταγωνιστικό όσο η Νέα Υόρκη.
Μόνο που, ούτε ένα μέρος όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, απαλλαγμένο από αυταρχικές πολιτικές υποψίες, δεν καταλήγει να είναι το ειδυλλιακό μέρος που οι Ισπανοί καταπιεσμένοι μπορούσαν να φανταστούν.
Εν ολίγοις, ο Eduardo Mendoza κάνει μια ενδιαφέρουσα ανασκόπηση των προβλημάτων εδώ και εκεί, σε πολύ διαφορετικές κοινωνίες, αλλά τα οποία, τελικά, ανήκουν στην ίδια εποχή που προβληματίζονται από διαφορετικές συνθήκες. Το θέμα είναι ότι ο Eduardo Mendoza καταφέρνει να τα συνδυάσει όλα με χιούμορ, με αυτή τη λαμπρή δημιουργική ικανότητα που συνδυάζει την πραγματικότητα και πινελιές της φαντασίας.
Ένα έργο που γεννήθηκε με την πρόθεση συνέχειας σε μια τριλογία που θα ονομάζεται Τρεις νόμοι της κίνησης και που προξενεί μια σοφή και ζουμερή ανασκόπηση των θεμελιωδών στιγμών του πιο πρόσφατου παρελθόντος μας, εκείνο το δεύτερο μισό του XNUMXού αιώνα γεμάτο μαγεία, ο φόβος και η απαραίτητη υποκειμενικότητα μιας ιδιοφυΐας όπως η Μεντόζα.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο The King Receives, το νέο μυθιστόρημα του Eduardo Mendoza, εδώ:
Τρομερό βιβλίο από τον θαυμαστή μου Εντουάρντο Μεντόζα. Ένα χάλι γραμμένο με απροθυμία και με σκοπό να ξεκαθαρίσει με το νεανικό αριστερό παρελθόν του. ένας μετακλητός