Υπάρχουν βιβλία που με κερδίζουν από το εξώφυλλο. Ένα εξώφυλλο λέει πολλά. Μπορεί ήδη να είναι επειδή το βρίσκετε απλά όμορφο, περίεργο ή εντυπωσιακό. Ή επειδή είναι από αυτά που σε κρατούν αιχμαλωτισμένους από τις ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, το χρώμα του ή οτιδήποτε άλλο σε αιχμαλωτίζει επ' αόριστον. Το θέμα είναι ότι σε αυτή την περίπτωση διάβασα το βιβλίο γιατί με κέρδισε η εικόνα.
Σιγά σιγά ανακάλυψα ότι η εικόνα αντιστοιχούσε σε μια φανταστική τοποθεσία, σύμφωνα με όσα προσφερόταν στο εξώφυλλο. Το Ballymote ήταν η γενέτειρα της Brigit, της πρωταγωνίστριας.
Υπάρχει μια παροιμία που λέει ότι δεν πρέπει ποτέ να επιστρέψεις στα μέρη όπου ήσουν ευτυχισμένος. Τι να πεις για εκείνους τους άλλους στους οποίους δεν ήσουν…
Όμως η Μπρίγκιτ επιστρέφει μαγνητισμένη από φόβο και δικαιολογίες, από τις πιο σκοτεινές αναμνήσεις και υπαρξιακά χρέη. Συνοδεύοντας την Brigit γνωρίζουμε τους οικείους ανάμεσα στους αφιλόξενους, τους ρομαντικούς ανάμεσα στους μελαγχολικούς.
Η πολυαναμενόμενη ανακοίνωση των κορακιών καταλήγει να είναι μια αδύνατη αλλά απαραίτητη συμφιλίωση, όπου η Brigit θα πρέπει να συγκεντρώσει το θάρρος να καθαρίσει την ομίχλη του παρελθόντος της και να συγκεντρώσει τα μυστήρια της οικογένειάς της και της ζωής της.
Μια πλοκή γεμάτη φαντασία. Μιλάμε όμως για μια φαντασίωση με βάση, λόγω της ίδιας σταθερής ισορροπίας μεταξύ καλού και κακού, μια πιθανή αγάπη που φαίνεται στη σκιά, μια απάντηση σε όλες τις αμφιβολίες της ψυχής της Μπρίγκιτ.
Σε ρευστό και δυναμικό τόνο, όπου τα συναισθήματα των χαρακτήρων μεταδίδονται μέσα από άφθονους διαλόγους, αυτή η πλοκή μας εισβάλλει από την πρώτη σελίδα για να μας φέρει πιο κοντά σε έναν αινιγματικό κόσμο που γεννήθηκε από τη σπηλαιώδη φωνή του Πόε με Σκηνογραφία Tim Burton. Ένα σκηνικό μεγάλων χώρων που καταλαμβάνονται από την ανησυχητική αίσθηση του μόνιμου chiaroscuro, από ομίχλες που δεν διαλύονται ποτέ και που περιορίζουν αυτό που συμβαίνει, σαν ένας απέραντος κόσμος να ήταν συγκεντρωμένος στο Brigit.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο El aviso de los cuervos, το τελευταίο μυθιστόρημα της Raquel Villaamil, εδώ:
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τα υπέροχα λόγια που κατευθύνατε στην ιστορία μου.
Καλώς ήρθες, Ρέιτσελ. Και σε ευχαριστώ για την ιστορία σου. Αν και έπαψε να είναι μόνο δικό σου χεχεχε. Αγκαλιάζω