Ο θάνατος είναι η πηγή όλων εκείνων των αντιφάσεων που μας οδηγούν στην ύπαρξή μας. Πώς να δώσουμε συνέπεια ή να βρούμε συνοχή στο θεμέλιο της ζωής εάν το συμπέρασμά μας πρόκειται να χαθεί όπως το κακό τέλος μιας ταινίας; Εκεί έρχεται η πίστη, οι πεποιθήσεις και ούτω καθεξής, αλλά ακόμα το κενό είναι πολύ δύσκολο να καλυφθεί.
Από ανθρώπινη λογική, η άφιξη στο τέλος μπορεί να προσεγγιστεί με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Όσοι απομένουμε βλέπουμε αυτούς που φεύγουν. Καθώς ορισμένοι από αυτούς τους ανθρώπους που ήταν μαζί μας φεύγουν, είμαστε αντιμέτωποι με φάσεις άρνησης, αμφιβολίες και σκοτεινές βεβαιότητες για τα δικά μας οστά ...
Πρόσφατα συμμετείχα σε μία από αυτές τις εξόδους σκηνής. Το άτομο που μας άφησε ήταν εκείνη η ηλικία στην οποία το πιο δίκαιο είναι να βγούμε από το φόρουμ, χωρίς πόνο ή θόρυβο. Το ίδιο το άτομο ζήτησε ήδη το αναγκαστικό κατά την άφιξη του χρόνου του, ακόμη και από γιατρό που τον παρακολούθησε. Αλλά η περίπτωση αυτού του ατόμου είναι αυτή της ψυχής εν ειρήνη που ξέρει τι του μένει. Επειδή ο θάνατος σύμφωνα με την ηλικία που φυσικοποιείται μέσω της οργανικής φθοράς, η σταδιακή διακοπή των κυτταρικών διεργασιών. Ο θάνατος, ως απώλεια λειτουργιών και παράλληλης συνείδησης είναι αυτό που πρέπει να είναι πάντα.
Η Δρ Κάθριν Μάνιξ γνωρίζει πολλά για τη ζωή, τον θάνατο και τη μετάβασή τους, η οποία έχει εξυπηρετήσει μια ανώδυνη διέξοδο μέσω παρηγορητικών θεραπειών για σώματα που δεν πρέπει να είναι ακόμη προετοιμασμένα για το θάνατο. Σαράντα χρόνια αφιερώνοντας τον εαυτό του για να ανακουφίσει τον πόνο, για να μετριάσει τα συναισθήματα της ήττας πριν από το επικείμενο τέλος. Μια μάθηση που περιγράφηκε σε αυτό το βιβλίο που πραγματεύεται τις πολύ διαφορετικές εμπειρίες που συγκέντρωσε ο γιατρός. Μια πολύ πολύτιμη σύνθεση που σίγουρα θα προσπαθήσει να αναδείξει το καλύτερο από το χειρότερο. Δεν πρόκειται για το θάνατο ζεστών υφασμάτων, εμφανίζεται επίσης η σκληρότητα ορισμένων καταστάσεων που βιώνουν ασθενείς ή συγγενείς, στην αντίθετη γωνία σεναρίων που παρέχουν ακόμη και ένα χιούμορ. Και ανάμεσα στα δύο άκρα, τη μάθηση, την αναζήτηση της καλύτερης απάντησης όταν ο θάνατος βρίσκεται γύρω μας στη δική μας σάρκα ή στους ανθρώπους που αγαπάμε.
Η απορρόφηση σοφών εντυπώσεων και η φυσικότητα των ζωτικών μας περιορισμών μπορούν να μας εξυπηρετήσουν ανά πάσα στιγμή από το πέρασμά μας από τη σκηνή της ζωής. Όσο έχουμε το χρόνο, τον χρόνο μας, για να αναγνωρίσουμε την ευθραυστότητά μας και να σκεφτούμε τι μας επιβιώνει, η απαραίτητη πρόθεση να αναζητήσουμε τη δουλειά μας θα μας βοηθήσει να θεωρήσουμε την τραγικομεδία μας ως μια ευκαιρία να είμαστε ευτυχισμένοι και να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους.
Τώρα μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Όταν το τέλος πλησιάζει, έναν ενδιαφέρον τόμο για τη ζωή και τον θάνατο, γραμμένο από τη Δρ Κάθριν Μάνιξ, εδώ:
1 σχόλιο στο "Όταν το τέλος πλησιάζει, από την Κάθριν Μάνιξ"