Ξέρω ότι είναι πολύ τολμηρό να διαλέξεις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας ένα τόσο εκτεταμένο είδος και που μας προσφέρει τόσα σπουδαία έργα. Αλλά ο καθένας έχει τα γούστα του και όταν πρόκειται για εικασίες και προτάσεις υποθέσεων, δυστοπιών, ουχρονιών ή φαντασιώσεων με διάφορα επιστημονικά θεμέλια, πάντα απολαμβάνει όταν προσφέρεται μια τελική υπερβατική προσέγγιση. Ναι, το θέμα μου είναι η ικανοποίηση ανάγνωσης επιστημονικής φαντασίας όταν μας προτείνεται ένα μεταφυσικό πεδίο εφαρμογής. Γιατί σε κάθε τι φανταστικό μπορεί να υπάρχει τόσο απλή ψυχαγωγία όσο και φιλοσοφία.
Για μένα η καλύτερη επιστημονική φαντασία είναι αυτή που μας μεταφέρει από την πραγματικότητα σε νέους κόσμους ή αεροπλάνα. Τίποτα καλύτερο από το να φανταζόμαστε εκείνα τα κατώφλια από τα οποία θα φτάσουμε σε ανύποπτα σενάρια, αλλά πάντα με το βλέμμα μας στραμμένο στην πραγματικότητά μας. Έτσι μπορούμε να ξεφύγουμε από τη συνηθισμένη εστίαση για να δούμε το αλληγορικό, τις μεταφορές και τις συγκρίσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να δούμε τον κόσμο με νέους τρόπους.
Φυσικά, το φανταστικό συστατικό μερικές φορές ξενερώνει ανάλογα με το ποιος. Αλλά όποιος μπορεί να φανταστεί και να κάνει το ταξίδι από τον πλανήτη Γη στον πιο μακρινό πλανήτη ή στην πλησιέστερη διάσταση, θα περάσει υπέροχα και θα μπορέσει να σκεφτεί νέες συνθέσεις ικανές να ξυπνήσουν εμπλουτιστικές ανησυχίες.
Φυσικά, θα με συγχωρήσετε για τα κλασικά, αλλά δεν πρόκειται να επιλέξω το "Blade Runner" ή το "2001". Μια διαστημική οδύσσεια. Γιατί φυσικά είναι υπέροχες ταινίες που όμως έχουν χάσει πολύ το άγκιστρο όσον αφορά το επίπεδο των ειδικών εφέ. Γιατί ναι, αναζητώ ταινίες που δείχνουν το υπερβατικό, αλλά και ψυχαγωγία και περισσότερη οπτική γοητεία...
Κορυφαίες 5 προτεινόμενες ταινίες επιστημονικής φαντασίας
Διάστερος
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Έχω ήδη αναφέρει αυτή την ταινία ως μια από τις καλύτερες Christopher Nolan. Το θέμα είναι ότι πάντα αμφέβαλλα για τη συνάφεια αυτής της ταινίας σε σύγκριση με το «2001». A Space Odyssey του Kubrick ως οι καλύτερες ταινίες για το διάστημα. Αλλά φυσικά, οι καιροί προχωρούν και η τεχνολογία προσφέρει μεγαλύτερη ποιότητα. Προς το παρόν, λοιπόν, ξεχωρίζω αυτή την ταινία για τη μεγάλη οπτική της απήχηση, πέρα από όλο το μεταφυσικό βάρος που φέρει.
Μαγικές σκηνές σαν αυτές του πλανήτη του Μίλερ με τον χρόνο του να εκτείνεται ανάλογα με τη Γη και την υδρόβια φύση της. Το πέρασμα μέσα από τη μαύρη τρύπα, αυτός ο μοναδικός Gargantua που καταβροχθίζει τα πάντα και που κάποτε σταύρωσε τοποθετεί τον καλό Μάθιου ΜακΚόναχι (Τζόζεφ Κούπερ) σε έναν τετραδιάστατο κύβο από τον οποίο επιπλέει για να προειδοποιήσει ότι ο χρόνος έχει κλειδωθεί εκεί σε καλυμμένες σκηνές, σαν αστρικό αποθετήριο όπου μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε οτιδήποτε από το παρελθόν. Έτσι ο Matthew καταφέρνει να μεταδώσει τα κλειδιά για τη σωτηρία της ανθρωπότητας που πλησιάζει στο τέλος της κατοίκησής της στη Γη.
Τα κενά σχετικά με την αδύνατη επιστροφή του Τζόζεφ Κούπερ, αφού το πλοίο του καταστράφηκε, επιλύονται με μια παρέμβαση που αποδίδεται στον δημιουργό του Σύμπαντος. Γιατί η ταραχώδης εκτίναξη που επιτρέπει στον Τζόζεφ να εμφανιστεί στον Διαστημικό Σταθμό, κάτι σαν την Κιβωτό του Νώε, από την οποία μπορούν πλέον να προταθούν νέοι αποικισμοί κατοικήσιμων πλανητών στη μία ή στην άλλη πλευρά του Γαργκαντούα.
Καταγωγή
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Και πάλι ο Κρίστοφερ Νόλαν εδώ. Με υπαινιγμούς του Matrix (συγγνώμη που δεν επέλεξα τον Keanu Reeves), αυτή η ταινία καταφέρνει να κουλουριάσει τον βρόχο όσον αφορά τους παράλληλους κόσμους. Φορτωμένη με εκπληκτικά εφέ, η πλοκή μας μεταφέρει επίσης σε πιθανούς κόσμους από το υποσυνείδητο ως περιβάλλοντα με πλήρη συνάφεια με τη διαμόρφωση του κόσμου μας.
Πολυεθνικές που μπαίνουν στη νέα αγορά των ονείρων με τις ατελείωτες δυνατότητές της. Η ζωή ως λογισμικό που ονειρεύεται τη δομή από ανάγκη. Οι καλύτεροι προγραμματιστές ως αρχιτέκτονες ικανοί για έναν ονειρικό μετασχηματισμό πολύ πέρα από τον περίφημο ψηφιακό μετασχηματισμό.
Σενάρια που αναδιπλώνονται (η εικόνα της πόλης που αναπαράγεται ως κύβος είναι ένα από τα μεγάλα ορόσημα των πρόσφατων εικόνων του FX και της κυβέρνησης των θελήσεων των ατόμων στον σκληρό αγώνα για τα μεγάλα επιχειρηματικά μυστικά της νέας επιχείρησης.
Χάκερ ικανοί για όλα. Cobol Engineering εναντίον Proclus Global. Διηθημένοι παράγοντες ικανοί να προκαλέσουν πόνο πέρα από όνειρα. Όλα στα χέρια μιας αρχιτέκτονας, της Αριάδνης, ικανής για το μεγαλύτερο trompe l'oeil να νικήσει τελικά την αυτοκρατορία του Saito, του κακού κακοποιού του Πρόκλου.
Η καταστολή ως η αρχή του ταξιδιού στο υποσυνείδητο επίπεδο 1, με ανησυχητικούς κινδύνους πτώσης του επιπέδου μέχρι να φτάσετε στο σημείο χωρίς επιστροφή από τα όνειρα. Όμως, όπως τα πιο ισχυρά ψυχοτρόπα ναρκωτικά, τα ταξίδια κρύβουν επίσης μια λανθάνουσα σύγχυση, ηχώ που είναι κλειδωμένο και στις δύο πλευρές της πραγματικότητας. Μια συναρπαστική ιστορία όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Έκθεση μειοψηφίας
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Τα precogs, θύματα γενετικών πειραματισμών, ζουν σχεδόν εντελώς βυθισμένα σε έναν ουσιαστικό ορό που τους τοποθετεί σε ένα επίπεδο γενικής συνείδησης, σαν να τους αγγίζει, ή μάλλον πασπαλισμένος, στην προκειμένη περίπτωση, από το χάρισμα του προφητικού.
Φορτισμένοι με το περίεργο σύνδρομό τους της Κασσάνδρας, τα τρία αδέρφια προσφέρουν από την ομάδα τους οράματα για επερχόμενα γεγονότα στην πιο απαίσια πτυχή τους. Το ίδιο, είναι σε θέση να προβλέψουν ένα έγκλημα πριν συμβεί.
Και φυσικά, μέλι σε νιφάδες για μια αστυνομία του μέλλοντος που, μέσω μιας προεγκληματικής μονάδας, είναι ικανή να συλλάβει εγκληματίες. Αν το θέμα περιέχει μια δόση προδοσίας, τότε είναι πιο εύκολο για τους ντετέκτιβ της μονάδας, με επικεφαλής έναν πάντα αποτελεσματικό Τομ Κρουζ (ας τον πούμε Τζον Άντερτον). Αν πρόκειται για έγκλημα πάθους, όλα επισπεύδονται πιο άμεσα γιατί, αφού δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει προηγουμένως χρόνος να σκεφτείς να πάρεις κάποιον μακριά.
Μέχρι που τα αδέρφια υποδεικνύουν τον ίδιο τον Άντερτον ως εγκληματία εν εξελίξει και η μετέπειτα έρευνα ξεκινά για να τον σταματήσει με κάθε κόστος. Αλλά το θέμα έχει την ψίχα του, φυσικά. Τα οράματα των precogs έχουν τον απόηχό τους, ένα είδος απόκλισης από τα γεγονότα για να ξεδιπλωθούν. Ο Τζον Άντερτον βρίσκει την τελευταία του ελπίδα σε αυτά γιατί δεν έχει κίνητρο να σκοτώσει. Ή έτσι νομίζει...
Το νησί
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Το θέμα της ίδιας της γενετικής μηχανικής και των κλώνων ως παράγωγο με γοήτευε πάντα από αυτή τη βέβηλη σκοπιά ενός πρώην φοιτητή φιλολογίας. Μάλιστα, τότε με ενθάρρυνε ένα μυθιστόρημα για τους κλώνους που ονόμασα «Alter». Σε περίπτωση που σε ενδιαφέρει, το έχεις Aquí.
Για να μειώσει την τεχνική του θέματος, αυτό το μυθιστόρημα πραγματεύεται τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές, την ηθική πτυχή της αναψυχής των ανθρώπων. Πολύ περισσότερο γιατί αυτό που γίνεται στο υποτιθέμενο παραδεισένιο νησί είναι να αναδημιουργηθούν ανθρώπινα όντα κατ' εικόνα και ομοίωση των ενδιαφερομένων προστάτων τους, ως ασφάλιση για την περίπτωση βλάβης ενός νεφρού ή εισόδου λευχαιμίας. Προς υπεράσπισή του, ναι, πρέπει να πούμε ότι δεν ξέρουν ότι έχει τους κλώνους του. Απλώς πιστεύουν ότι οι γενετικές τους πληροφορίες αναδημιουργούν όργανα όπως χρειάζεται σε μια άμορφη μάζα.
Την ταινία ακολουθούν τέλεια ακόμα και λαϊκοί στο CiFi. Και μερικές φορές μοιάζει περισσότερο με ένα παιχνίδι περιπέτειας όπου οι πρωταγωνιστές που υποδύονται ο Ewan McGregor και η Scarlett Johanson φτάνουν στο επίπεδο συνείδησης που είναι απαραίτητο για να ανακαλύψουν την πλάνη και να προσπαθήσουν να φύγουν.
Γιατί φυσικά, το νησί δεν είναι τέτοιο και οι υποσχέσεις σε όλους τους κατοίκους του για έναν καλύτερο προορισμό με λοταρία (εξαφανίζονται από εκεί μόλις ο υποστηρικτής χρειαστεί ένα όργανο) αποδεικνύεται χάρη στο γεγονός ότι ο McGregor είναι ένας εξελιγμένος τύπος ικανός από τις περισσότερες αμφιβολίες.
Σε αυτή την ταινία υπάρχει ένας υπέροχος μικρός διάλογος που θα θυμάμαι πάντα. Και είναι ότι όταν ο Ewan ρωτά έναν εξωτερικό εργάτη για τον Θεό, αφού έχει ήδη επίγνωση της πραγματικής του φύσης, ο τύπος λέει κάτι σαν αυτό:
_ Ξέρεις πότε θέλεις κάτι με όλη σου τη δύναμη; _ Ναι -απαντάει ο Γιούαν- _ Λοιπόν, ο Θεός είναι αυτός που δεν σε προσέχει.
Η ταινία έχει πολλή δράση, πινελιές χιούμορ όταν οι περίεργοι κάτοικοι του νησιού (που καταλήγει να είναι μια υπόγεια κατασκευή σε μια χαμένη έρημο) αλληλεπιδρούν με ανθρώπους από τον πραγματικό κόσμο. Μια καλή ταινία επιστημονικής φαντασίας που προτείνεται σε όλο το κοινό.
Ελ hoyo
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Μερικές φορές δεν χρειάζεστε τόσα πολλά όσον αφορά τους πόρους ειδικών εφέ, εάν έχετε άφθονη εφευρετικότητα. Αυτή η ισπανική ταινία είναι μια εξαιρετική πλοκή επιστημονικής φαντασίας με ποικιλία αναγνώσεων. Η σημερινή κοινωνία στρωματοποιήθηκε σε μια πυραμίδα κλεισμένη σε υποτιθέμενα κράτη πρόνοιας. Συν την έννοια της υπερεκμετάλλευσης πόρων. Η μεταφορά των επιπέδων ως πρώτου και δεύτερου, τρίτου... κόσμου. Ελπίδα με τη μορφή του κοριτσιού που μπορεί επιτέλους να ξεφύγει από τα βάθη της τρύπας.
Ένα ανησυχητικό μοχθηρό σημείο μας συγκινεί σε κάθε αφύπνιση του πρωταγωνιστή, ενός αριστοτεχνικού Γκορένγκ που ενσαρκώνεται από τον Ιβάν Μασαγκέ που βρίσκει τον ιδιαίτερο κικερόνη του στο Τριμαγκάσι που θα του διδάξει την αληθινή λειτουργία αυτού του κόσμου κλιμακούμενου κατά επίπεδα.
Το φαγητό που κατεβαίνει στην πλατφόρμα του, γιγάντιο στο πρώτο επίπεδο, κατεστραμμένο και χαμένο όταν φτάνει στα τελευταία επίπεδα. Η βία εξαπολύεται όταν λείπει η διατροφή. Σκοτάδι που κλείνει καθώς κατεβαίνεις στο επίπεδο. Η περιφρόνηση αυτών που καταλαμβάνουν υψηλότερα επίπεδα και η απελπισμένη αίσθηση ότι όλα μπορούν να χειροτερέψουν με κάθε νέο ξύπνημα...
Όλα αυτά δεόντως αποδεκτά και υπογεγραμμένα όταν κάποιος γίνει μέρος των κατοίκων της τρύπας. Γιατί, σε αυτό το είδος «κοινωνικού συμβολαίου» ξέρει κανείς μόνο ότι θα έχει ένα μέρος να ζήσει και θα επιδιώξει να ανέβει πάση θυσία χωρίς να σκέφτεται περισσότερο από το σήμερα ως ένα κλειστό θηρίο…
1 σχόλιο στο “Οι 5 καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας”