Σε λίγους ηθοποιούς στον κόσμο αρέσει DiCaprio. Ένας ηθοποιός που μας κερδίζει όλους με την υποκριτική του ικανότητα, πολύ πάνω από κάθε άλλο πιο φυσικό χάρισμα ή κάθε είδους εμφανές χάρισμα. Σε κάθε ρόλο αυτός ο ηθοποιός ξέρει πώς να εκμεταλλεύεται τις πιο περίεργες αποχρώσεις του αγοριού του προσώπου. Ένα αέναο νεανικό ρήγμα από το οποίο προβάλλονται οι αντιφάσεις και τα παράδοξα των απλών εμφανίσεων. Και αυτό απαιτεί δεξιότητες που μόνο κάποιος σαν αυτόν ξέρει πώς να τις εκμεταλλευτεί.
Για κάθε άλλο ηθοποιό, η εμφάνισή του στον Τιτανικό θα ήταν το αποκορύφωμα της καριέρας του. Αλλά για τον σημερινό Ντι Κάπριο αυτό παραμένει σχεδόν ανέκδοτο. Γιατί τόσο αυτό που ήρθε μετά όσο και αυτό που ανακαλύφθηκε πριν τον Τιτανικό αποπνέει ποιότητα και ευρηματικότητα. Προσέξτε, το ίδιο συμβαίνει με μια Κέιτ Γουίνσλετ που είναι πολύ περισσότερο ηθοποιός σε άλλες ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού.
Αλλά επιστρέφοντας στον Ντι Κάπριο, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να αφαιρέσει το καπέλο του σε έναν χαρακτηρισμό που είναι τέλειος μιμητισμός για εκείνον και απόλυτη ενσυναίσθηση για το κοινό. Αναφέρομαι σε αυτό το συναίσθημα να ξεχνάς εντελώς τον ηθοποιό (κάτι που κοστίζει περισσότερο μπροστά σε συντριπτικές παρουσίες όπως αυτή του Μπραντ Πιτ) για να μπει στην ψυχή του χαρακτήρα. Χωρίς αμφιβολία, αν ήμουν σκηνοθέτης και έδινα προτεραιότητα στο μήνυμα και τη σημασία της ταινίας, θα επέλεγα πάντα τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο.
Οι 3 κορυφαίες ταινίες του Leonardo DiCaprio
Ποιος αγαπά ο Gilbert Grape;
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Περιέργως, δεν είναι σε αυτή την ταινία όπου ο Ντι Κάπριο έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Κι όμως όλα περιστρέφονται γύρω του. Για την ίδια την πλοκή της ταινίας φυσικά, αλλά και γιατί ξέρει ότι η παρουσία του είναι συνεχής. Από εκείνες τις ταινίες που δεν θυμόμαστε τόσο αλλά που εκφράζει μια ερμηνευτική ένταση που σπάνια βλέπουμε.
Είναι ο Άρνι, ο αδερφός του Γκίλμπερτ (επίσης εκτελέστηκε τέλεια από τον Τζόνι Ντιπ). Και οι δύο μένουν στο σπίτι τους με μια μητέρα που μπορεί να φροντίσει ελάχιστα. Στην πραγματικότητα, η μητέρα είναι ένα μικρό βάρος, ένα υπόβαθρο που κάνει την ύπαρξη των αδελφών σε μια απομακρυσμένη πόλη στα βαθιά των Ηνωμένων Πολιτειών ακόμα πιο τραγική.
Ο Γκίλμπερτ πρέπει να προχωρήσει το σπίτι ή, τουλάχιστον, να μην υποκύψει στο βάρος της στέγης του που απειλεί να πέσει πάνω του (μεταφορικός είμαι). Γιατί πρέπει να ζήσει μια άλλη ζωή και το ξέρει. Όμως η πιο όμορφη και μελαγχολική μορφή αγάπης, η αυταπάρνηση, τον βαραίνει πάρα πολύ. Ο Γκίλμπερτ έχει σχέσεις με μια παντρεμένη γυναίκα και αρχίζει να γνωρίζει μια αγάπη που θα τον καλούσε να σκεφτεί για μέλλον που δεν μπορεί να συλλάβει με τα βάρη του.
Στη μέση, περιστρεφόμενος πάνω από όλα, ξεχωρίζει ο Άρνι. Ο όχι και τόσο μικρός πια Άρνι, που μπορεί να μείνει όλη τη νύχτα στην μπανιέρα αν ο Γκίλμπερτ ξεχάσει να τον βγάλει για μια φορά μετά το ντους του. Ο Άρνι που αγαπά ανάμεσα σε ασφυκτικά χαϊδεύεται που κολλάει στον Γκίλμπερτ σε εκείνο το μέρος όπου η ζωή του καίγεται τόσο αργά όσο και σταθερά. Η αναπηρία του αγοριού είναι πραγματική, απολύτως πραγματική στο βλέμμα του Ντι Κάπριο, στις χειρονομίες του, στη βόλτα του. Ο Ντι Κάπριο κατοικεί στο ίδιο του το σώμα σαν να ήταν πραγματικά ένας Άρνι που τον αντικατέστησε χωρίς να έχει υπολείμματά του. Ένα συναρπαστικό αποτέλεσμα που με εκπλήσσει ακόμα και σήμερα.
Shutter Island
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Υπάρχει μια απόκοσμη σκηνή μετά από όλη τη θυελλώδη εξέλιξη της πλοκής (δεν θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για την περίπτωση που δεν την έχετε δει). Το θέμα είναι ότι ο Ντι Κάπριο καπνίζει ένα τσιγάρο στους πρόποδες μιας πέτρινης σκάλας στο παλιό ψυχιατρείο. Η μέρα είναι ήπια και τα μαύρα σύννεφα φαίνεται να είχαν μια καλή σεζόν. Εκείνη τη στιγμή ο Ντι Κάπριο εξηγεί τους λόγους της ερμηνείας του στην έσχατη λύση. Γιατί μιλάει για όσα έπρεπε να ζήσει ο χαρακτήρας του. Αλλά ταυτόχρονα ανακαλύπτουμε την πλήρη πεποίθηση του ρόλου του στο πληγωμένο βλέμμα του... «Αυτό το μέρος με κάνει να σκεφτώ. Τι είναι χειρότερο? Να πεθάνεις σαν τέρας ή να πεθάνεις σαν καλός άνθρωπος;
Άλλη μια συναρπαστική ταινία στην οποία ο Ντι Κάπριο φτάνει σε επίπεδα τραγικοκωμικής ερμηνείας με σεισμικές επιπτώσεις στην ψυχή. Η έρευνα που ανατέθηκε στον Έντουαρντ Ντάνιελς (Ντι Κάπριο) τον οδηγεί σε ένα ψυχιατρείο όπου μια γυναίκα έχει εξαφανιστεί κάτω από περίεργες συνθήκες. Μεταξύ των τελικών σκηνών, ο Έντουαρντ επισημαίνει ένα απίστευτα ανησυχητικό όραμα τρέλας. Η πραγματικότητα και η μυθοπλασία ως χώροι στους οποίους να ζεις όσο είναι πιο βολικό για να επιβιώσεις από τις κακοτυχίες που μπορεί να συμβούν. Το γεγονός και μόνο ότι κατοικούμε στον κόσμο μας εξαρτάται από ολόκληρη την υποκειμενικότητα μας εμποτίζει με αυτή την πρόθεση να αποκαλύψουμε ότι τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από αυτό που τελικά φανταζόμαστε.
Ένα τρομακτικό σκηνικό με την τοποθεσία του ψυχιατρείου ανάμεσα σε φαράγγια και γκρεμούς που παραπέμπουν στις απότομες καταστάσεις που πρέπει να ζήσουν οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας. Μια μαγνητική έρευνα γύρω από τη χαμένη γυναίκα που μας οδηγεί σε μια ονειρική ιδέα που αναζητά κάποιου είδους ψυχική κάθαρση. Περισσότερο ένα σκοτεινό σκηνικό, θυελλώδες από άποψη κλίματος και ταυτόχρονα δυσάρεστο καθώς τα λίγα κενά φωτός ανοίγονται για να υποδείξουν την αλήθεια που δεν αναζητήθηκε ποτέ στην έρευνα.
Ο Λύκος της Wall Street
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Η ταινία στην οποία ο Ντι Κάπριο μας δείχνει πώς τα ανθρώπινα όντα μπορούν να υποστούν τη βαθύτερη μεταμόρφωσή τους. Από το ταπεινό αγόρι που αναζητά έναν τρόπο να ευημερήσει, μέχρι τον αδίστακτο και ανήθικο λύκο που καταλήγει να στεγάσει την ψυχή του. Σε εκείνη την παράδοξη ανάβαση στην κορυφή όπου ανακαλύπτεται η κάθοδος στις κολάσεις του, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο μας διδάσκει αυτή τη γεύση για πολυτέλεια αλλά και για τζόγο στο χρηματιστήριο. Αυτός ο Λύκος της Wall Street με το δέρμα προβάτου του DiCaprio μοιάζει με έναν σύγχρονο Ντόριαν Γκρέι, που φαίνεται να έχει χρεοκοπήσει. Το παράδειγμα στο οποίο φιλοδοξούν οι νικητές της τρέχουσας ελεύθερης αγοράς χωρίς άλλο στόχο από την υπερβολική φιλοδοξία.
Το υπόλοιπο της ταινίας είναι μια γρήγορη περιπέτεια στην πιο καρτουνίστικη Wall Street και όχι λιγότερο αληθινή. Καθώς τα χρήματα μπαίνουν, ο Ντι Κάπριο και οι σύντροφοί του γίνονται πιο σκοτεινιασμένοι και επιδίδονται σε κάθε είδους κακίες. Χημικές και σεξουαλικές υπερβολές και φυσικά ο λεκές που απλώνεται για να αδειάσει τη ζωή τους κάτω από τα πόδια τους που ξαφνικά φαίνεται να προκαλεί την πτώση.
10 σχόλια στο “Οι 3 καλύτερες ταινίες του κτηνώδους Λεονάρντο Ντι Κάπριο”