Χωρίς να είναι ο πιο χαρισματικός ηθοποιός στην παγκόσμια σκηνή, ο παλιός καλός Colin Farrell φέρνει μια αποδεδειγμένη φερεγγυότητα σε κάθε είδους ρόλους για ποικίλους χαρακτηρισμούς. Οι ρόλοι του ως πρωταγωνιστή δεν είναι τόσοι πολλοί, αλλά στο κάτω μέρος της γκαρνταρόμπας κάθε καλού σκηνοθέτη θα πρέπει πάντα να εμφανίζεται ως πηγή που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Αυτό αποδεικνύεται από μια αδιάκοπη φιλμογραφία από τότε που εμφανίστηκε πίσω στη δεκαετία του 90. Συνέπεια στις εμφανίσεις του σε μεγάλες ταινίες αν όχι blockbusters, φερεγγυότητα και ικανότητα έκπληξης από την ιδιότητά του που μοιάζει με χαμαιλέοντα. Κάποια στιγμή σκόπευε να είναι ένας νεανικός καρδιοκατακτητής στην απογείωσή του, και επίσης συγκέντρωσε νέους πόρους για να μεταμορφωθεί σε έναν σκληρό τύπο με ένα άγγιγμα σαγηνευτή. Εκτός από μια ποικιλία διασκευών όπως ο κακός σε σκοτεινές πλοκές ή ακόμα και πιο street type για πιο ρεαλιστικές ταινίες. Το τυπικό ερμηνευτικό factotum κοντά σε αυτό Μόργκαν Φρίμαν βοήθησε και θριάμβευσε ως δεύτερος στη σειρά μεταξύ των καλύτερων καστ σημαντικών παραγωγών.
Το να περιμένει μεγαλύτερους πρωταγωνισμούς που φαίνεται ότι μπορεί να κερδίζει τελευταία, η επανεξέταση της φιλμογραφίας του Κόλιν Φάρελ είναι να προκαλεί ανάμεσα στην έκπληξη και τη γοητεία την ικανότητα ενός μάστορα να μεταμορφώνεται με κάθε νέα ταινία.
Οι 3 καλύτερες προτεινόμενες ταινίες του Κόλιν Φάρελ
Τελευταία κλήση
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Ο Stu είναι ένας άνθρωπος της πόλης που είναι ικανοποιημένος με την ικανότητα του σε κάθε είδους διαφημιστικές επιχειρήσεις, τις επίσημες και τις λιγότερο γνωστές. Ένας επιζών που κυκλοφορεί στους δρόμους της Νέας Υόρκης με αυτή τη ματαιοδοξία του επιτυχημένου επιχειρηματία που είναι κολλημένος στο κινητό του σώζοντας τις ζωές της μισής πόλης.
Ο τρόπος ζωής του παραπέμπει σε αυτό το είδος ξεφτίλας όπου μπορεί πάντα να υπάρχουν υποψίες για εκκρεμείς λογαριασμούς και οικογενειακές διαταραχές. Αλλά είναι χαρούμενος με τον τρόπο του με αυτόν τον ορίζοντα ανάπτυξης, χωρίς μεγάλους ενδοιασμούς ή τύψεις. Μέχρι που χτύπησε εκείνο το καταραμένο τηλέφωνο μέσα στην καμπίνα.
Περιέργως, υπάρχει μικρή αναλογία με τη μικρού μήκους ταινία «La Cabina» που έγινε στην Ισπανία. Γιατί εδώ το κεντάμε με μια πιο σουρεαλιστική πινελιά, ανάμεσα στην κωμωδία και στις πιο όξινες παρυφές της κοινωνικής κριτικής. Γνωρίζουμε ήδη ότι στις ΗΠΑ η ιδέα θα σπάει πάντα με πιο αποτελεσματικό τρόπο και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα θρίλερ για την ανάπτυξη της πλοκής. Τελικά δεν ξέρεις αν η ταινία έχει υπολείπεται ή αν είναι πολύ μεγάλη. Αλλά η ερμηνεία του Κόλιν Φάρελ κάνει την ένταση να ξεπεράσει κάθε άλλο παρά. Μια παράσταση που ίσως ξεχωρίζει πολύ έντονα λόγω της επιπεδότητας της πλοκής... Όπως και να έχει, για μένα η καλύτερη ταινία του γιατί έπρεπε να μεταδοθεί με πλήθος κοντινών πλάνων. Ο Φάρελ έκανε τον Στου εντελώς δικό του και απόλυτα πειστικό.
Στη μέση του δρόμου και στο φως της ημέρας, ο νεαρός Stu Shepard (Colin Farrell), ένας φιλόδοξος δημοσιογράφος από τη Νέα Υόρκη, βρίσκεται ξαφνικά παγιδευμένος σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο εξαιτίας των απειλών ενός ελεύθερου σκοπευτή οπλισμένου με τουφέκι με τηλεσκοπική όραση. Σε δείχνει: αν κλείσεις το σετ, θα πεθάνεις.
Έκθεση μειοψηφίας
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Αξίζει ότι το θέμα εδώ είναι μια έκθεση του Tom Cruise πιο έντονο σε μορφή και ουσία. Γιατί η ταραχώδης επιδίωξή του μας αφήνει συνεχώς με κομμένη την ανάσα. Αλλά υπάρχει κάτι στον ρόλο του Φάρελ που με φρικάρει. Είναι ο Danny Witwer, ο ερευνητής του υπουργείου Δικαιοσύνης που έχει επιφορτιστεί με την επίβλεψη της αστυνομικής δραστηριότητας PreCrime. Γιατί ακόμη και στο μέλλον μπορούμε να βρούμε θεσμούς για να διαφυλάξουμε την ηθική.
Ο Witwer είναι ένας δύσπιστος τύπος με όλα τα πράγματα για τους τρεις προγνωστικούς που είναι υπεύθυνοι για την πρόβλεψη των εγκλημάτων πριν συμβούν. Όσο λιγότερο προσχεδιασμένο, τόσο λιγότερος χρόνος για την επέμβαση της αστυνομίας PreCrime. Επειδή οι κακές ιδέες που συμβαίνουν δεν έχουν κανένα προηγούμενο σχέδιο που να μπορούν να εντοπίσουν τα μυαλά των προκαταρκτικών.
Το θέμα είναι ότι ο Witwer αναλαμβάνει τα ηνία των διλημμάτων του ίδιου του θεατή μπροστά σε τέτοιες μελλοντικές εξελίξεις και μας καθοδηγεί στην επιδίωξή του για μια ποικιλία ηθικών εστιών και της ίδιας της δράσης που καταφέρνουν να μας τοποθετήσουν ως ανταγωνιστές του Cruise κατά καιρούς. Αν και μπορεί να είναι μόνο ένα μέσο για τα χειρότερα κακά που βρίσκονται στην υποτιθέμενη δικαιοσύνη που τον προστατεύει.
δεκατρείς ζωές
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Πλατφόρμες όπως το Netflix ή το Amazon Prime είναι πάντα σε αντίθεση με τα κινηματογραφικά τους στοιχήματα στο καθήκον. Αυτή τη φορά ήταν η Amazon Prime που πήρε τη γάτα στο νερό με μια ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που συρρίκνωσαν τις καρδιές όλων μας. Πριν δω την ταινία δεν θυμόμουν πια το άθροισμα των ημερών που μάζευαν αυτοί οι μικροί ήρωες υπόγεια.
Και επίσης δεν θυμόμουν τον τεράστιο όγκο των μέσων ενημέρωσης που προέρχονταν από τον μισό κόσμο για να μπορέσω επιτέλους να βγάλω αυτά τα παιδιά έξω. Ο Farrell είναι υπεύθυνος για να κουβαλήσει στην πλάτη του την αγωνία (που εισάγεται πιο εύκολα μετά την ταινία του The Last Call) κάποιου που προσπαθεί να σώσει τις ζωές μερικών φτωχών παιδιών που ήταν κλειδωμένα στη σπηλιά μετά τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες που προκάλεσαν το πραγματικό περιστατικό εκεί. για την Ταϊλάνδη.
Ο κίνδυνος αυτού του είδους ταινιών με τα πραγματικά γεγονότα πίσω από αυτό είναι ότι γνωρίζουμε ήδη το τέλος. Έτσι, καθίσταται επιτακτική ανάγκη κάποιος όπως ο Κόλιν Φάρελ να μπορέσει να συνδέσει όλη την ιστορία μαζί. Η γρήγορη περιπέτεια επιβίωσης μας κάνει να μπαίνουμε σε υγρές σήραγγες που απειλούν να καταρρεύσουν. Με τον Farrell η προσέγγιση σε πραγματικά γεγονότα γίνεται αδιαμφισβήτητη.