Λίγοι σκηνοθέτες σήμερα είναι ικανοί να προσφέρουν μια φιλμογραφία τόσο αυθεντική όσο Christopher Nolan. Γιατί πέρα από τη φυσική αγάπη για τα ειδικά εφέ (με την απήχησή του να επικεντρώνεται ακόμη και στην ουσία της ταινίας της ημέρας), ο Nolan καταλαβαίνει πάντα το επιχείρημα του βάρους και της βάσης ως θεμελιώδη. sine qua non. Μερικές φορές θα μπορούσε ακόμη και να εξισωθεί με αυτό Κιούμπρικ που εξέπληξε όλους και όλους με τις αμφιλεγόμενες διασκευές και παρουσιάσεις του. Γιατί η σκυτάλη των ευρηματικών σκηνοθετών έχει πάντα να προσφέρει κάτι εντυπωσιακό στον τελικό λογαριασμό.
Και είναι επίσης αλήθεια ότι ο Nolan τρουφάζει μεγάλες παραγωγές εγγυημένης επιτυχίας με ριψοκίνδυνα στοιχήματα που καταλήγουν να ξεπερνούν ακόμη και τις ταινίες που προορίζονται για μεγάλα εισιτήρια. Η μαεστρία του Nolan συνδυάζεται με αυτό το ένστικτο για σενάρια που φαίνονται εκλεπτυσμένα, αλλά μεταφράζονται τέλεια σε τεράστιες επιτυχίες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Nolan είναι μεγάλος λάτρης της επιστημονικής φαντασίας. Αλλά για να μεταφέρει αυτό το γούστο CiFi σε κάθε θεατή, αυτός ο Άγγλος σκηνοθέτης ξέρει πώς να αναδημιουργήσει αυτή τη διπροσωπία μεταξύ του αναγνωρίσιμου και του υποψήφιου. μεταξύ του επόμενου και του υπερβατικού. Μια χαρούμενη κοινωνία για να μας παρουσιάσετε ταινίες που συναρπάζουν στην παρουσίασή τους και που διεισδύουν στο παρασκήνιο τους.
Οι 3 καλύτερες προτεινόμενες ταινίες του Christopher Nolan
Διάστερος
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Μία από αυτές τις ταινίες που ανακαλύφθηκε ως σπουδαίες παραγωγές, αλλά που παραπέμπουν σε κλασικά του σπουδαίου κινηματογράφου, όποιο και αν είναι το είδος του. Σε σενάριο του ίδιου του Νόλαν με τον αδερφό του Τζόναθαν Νόλαν, σύντομα εκδηλώνεται ως ένα έργο που σχεδιάστηκε τέλεια από την έναρξή του ως ιστορία για κινηματογραφικές σεκάνς. Ο πλανήτης Γη και το ταξίδι. το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ως έρχεται και φεύγει σε ένα σύνολο που ταιριάζει μεταξύ τους σαν σύνδεσμοι που συνδέουν τον κόσμο, τα επίπεδα, τα διανύσματα...
Νέοι πλανήτες όπου τα πάντα συμβαίνουν με τον ρυθμό των δικών τους ταλαντώσεων σε αυτό το απέραντο μαύρο φόντο, σκουληκότρυπες που μας οδηγούν μέσα από χοάνες προς το άπειρο. Εν τω μεταξύ… ή μάλλον ενώ όλα, η Γη πεθαίνει και μόνο οι αστροναύτες που περιπλανώνται από ακατόρθωτα αεροπλάνα κοντά στον Κρόνο μπορεί να είναι σε θέση να βρουν ένα νέο σπίτι για τους ανθρώπους.
Από την ανθρωπότητα στο σύρμα μέχρι τη σχέση πατέρα και κόρης εκατέρωθεν του χωροχρόνου. Ο Μάθιου ΜακΚόναχι είναι ο επιλεγμένος αστροναύτης με αυτή τη δραματική φόρτιση που συρρικνώνει την ψυχή όταν λαμβάνει μηνύματα από την κόρη του από το ΣΠΙΤΙ.
Το ταξίδι τελειώνει σχεδόν όπως ξεκινά. Γιατί ο χρόνος εξαρτάται μόνο από το πού βρίσκεσαι. Μόνο στο απροσδιόριστο ενδιάμεσο ένα μήνυμα έφτασε στην ώρα του από ένα παλιό ρολόι ικανό να μεταδώσει πολύ περισσότερα από την ώρα. Το προσωπικό είναι ανεπανόρθωτο για τον αστροναύτη που είναι υπεύθυνος για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Και ίσως αυτό ήταν το μόνο που άξιζε τον κόπο. Αλλά οι απώλειες είναι μόνο ήττες όταν δεν υπάρχουν νέοι ορίζοντες ή νέα μέρη για αποικισμό μεταξύ ενός ή ενός εκατομμυρίου φεγγαριών.
υπενθύμιση
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Ένα κόσμημα με λίγα χρόνια στη ζώνη του. Πιθανώς η πρώτη ταινία στην οποία ο Νόλαν απελευθερώθηκε ως δημιουργός στα μισά του δρόμου μεταξύ του επικού υπαρξισμού και του ενθουσιώδους σασπένς. Μια υπέροχη ταινία για την ουσία της ανθρωπότητας, της ταυτότητας, της μνήμης….
Όλα συμβαίνουν σε λειτουργία flashback για να εμβαθύνουμε στην οπτική γωνία του ίδιου του πρωταγωνιστή, θύμα της έλλειψης μνήμης και των παγίδων της που, φυσικά, μπορεί να περιέχουν κάποιο μεγάλο μυστικό. Οι αποφάσεις του πρωταγωνιστή σημαδεύονται από αυτό που ο ίδιος είναι ικανός να σημαδέψει ως υπενθυμίσεις.
Ο Λέοναρντ, ο προαναφερόμενος πρωταγωνιστής της πλοκής, έχει μια μεγάλη ημιτελή δουλειά. Και εδώ είναι που η ιστορία παίρνει αποχρώσεις ιδιαίτερης έντασης. Γιατί αν μια έρευνα απαιτεί μέγιστη συγκέντρωση και τέλεια χρονολογία, ο Leonard θα παρατηρήσει τι συμβαίνει με μεγάλα ελαττώματα αλλά και με μια υπερβολικά ανεπτυγμένη εφευρετικότητα που θα τον οδηγήσει σε μια πιθανή επίλυση της αιτίας καθώς η ίδια η πλοκή κλείνει όπως ο κύκλος που είναι.
Το κύρος
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ:Κάποια μέρα θα αυξήσω την επιλογή μου καλύτερες μαγικές ταινίες. Γιατί σίγουρα υπάρχουν αρκετές με μια πινελιά του δέκατου ένατου αιώνα, (την εποχή του πιο δημοφιλούς αφύπνισης των μαγικών σόου), που προστέθηκαν σε έναν κόσμο ακόμα κληρονόμο των παλιών μύθων και δεισιδαιμονιών, που είναι υποβλητικοί.
Η αντιπαράθεση μεταξύ του Μπέιλ και του Τζάκμαν, που είναι ίδια με τους μάγους Άλφρεντ Μπόρντεν και Ρόμπερτ Άντζιερ, ακούγεται σαν το ρολό του πιο δύσκολου αδύνατου, τόσο στο επίπεδο των συναυλιών τους όσο και στα τεχνάσματα τους να καταστρέφουν ο ένας τον άλλον. Υπάρχουν στιγμές στις οποίες αναμένεται η τελική μεγάλη ανατροπή, λες και η ταινία ήταν επίσης ένα άλλο μεγάλο κόλπο, με το κύρος της να περιμένει να εκδηλωθεί, με τρόπο που κανένας μάγος δεν θα έκανε ποτέ.
Πάθος για μαγεία, φιλοδοξία, αδύνατοι έρωτες για τους πιο ανύποπτους λόγους... Μια πλοκή στην οποία ο Ντέιβιντ Μπάουι είχε θέση και ως Τέσλα. Ταινία στην οποία δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από την οθόνη.
Άλλες προτεινόμενες ταινίες του Christopher Nolan
Oppenheimer
Ήταν σίγουρα συναρπαστικό. Η ιδέα του εφευρέτη της ατομικής βόμβας ως πλοκή στα χέρια του Νόλαν έδειξε μια τέλεια ισορροπία μεταξύ δράσης και ηθικού εδάφους. Φυσικά, στις τρεις ώρες που διαρκεί η ταινία (τουλάχιστον έτσι ώστε να ακούγεται ήδη σαν υπερπαραγωγή), υπάρχουν αστρικές στιγμές που πρέπει να απολαύσεις με αυτή την ιδέα του τραγικού που δείχνει κάτι φιναλίστ, την αυτοκαταστροφή ως ανθρώπινη αποστολή , στην αποξένωση από τον παράδεισο που κάποιος Θεός εγκατέλειψε ή που απλώς βρέθηκε στην ατυχία του ίδιου του παραδείσου.
Το θέμα είναι ότι ο Nolan καταφέρνει να κάνει μια αρετή βραδύτητα. Ίσως για να μπορέσουμε σιγά-σιγά να αφομοιώσουμε τόσο πολύ χαρακτήρα και τόσες πολλές πληροφορίες που οι ειδικοί της ιστορικής περιόδου θα υποθέσουν σαν να μην ήταν παρά ότι ένας λαϊκός πρέπει να εισάγει αμέσως. Μόνο ο Νόλαν θα μπορούσε να εμπιστευτεί σε έναν ηθοποιό σαν τον Μέρφι το βάρος της πλοκής σε όλες τις πτυχές της. Από την απαραίτητη οικειότητα που εκθέτει τον επιστήμονα ως Ecce Homo στον κόσμο σε διώξεις και πολιτικές εντάσεις εκατέρωθεν. Ο ίδιος ο Μέρφι είναι η ανθρώπινη βόμβα που μας φέρνει πιο κοντά σε όλα όσα συνέβησαν εκείνη τη δραματική στιγμή του πολιτισμού μας.
Σε περιόδους πολέμου, ο λαμπρός Αμερικανός φυσικός Τζούλιους Ρόμπερτ Οπενχάιμερ (Κίλιαν Μέρφι), επικεφαλής του «Σχεδίου Μανχάταν», ηγείται των πυρηνικών δοκιμών για την κατασκευή της ατομικής βόμβας για τη χώρα του. Συγκλονισμένος από την καταστροφική του δύναμη, ο Οπενχάιμερ αμφισβητεί τις ηθικές συνέπειες της δημιουργίας του. Από τότε και για το υπόλοιπο της ζωής του, θα ήταν σθεναρά αντίθετος στη χρήση πυρηνικών όπλων.
Δόγμα
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΕΔΩ:Ο Nolan έχει επίσης τις ελαφρώς πιο μπερδεμένες ιδιορρυθμίες του. Αλλά ακόμα και στην πολυπλοκότητα αυτής της πρότασης για ταξίδι στο χρόνο στην αποκάλυψη ή την ωραιότητα των παράλληλων κόσμων, ο Τίτο Νόλαν μας κολλάει με αυτό το σχολαστικό σκηνικό σεναρίων που έρχονται και παρέρχονται σαν σε μια φουτουριστική μοβιόλα όπου όλα είναι δυνατά.
Τι καλύτερος τρόπος να αφήσεις τον κόσμο, για έναν ισχυρό τρελό, από το να τα πάρεις όλα μπροστά. Η εξάλειψη της ανθρωπότητας με μια ατομική βόμβα ενώ τον τρώει ο καρκίνος του ακούγεται σαν ποιητική ποίηση για τον κακό τύπο που έχει τα πάντα στερεότυπα. Τα πάντα εκτός από την αγάπη μιας γυναίκας που τον κάνει ακόμα να διστάζει στις αποφάσεις του. Είναι η αδυναμία του όταν πρόκειται να ολοκληρώσει το σχέδιό του.
Εν τω μεταξύ, ένας ανώνυμος πρωταγωνιστής, συνοδευόμενος από τον Νιλ (Ρόμπερτ Πάτινσον) θα προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα που κανείς δεν γνωρίζει, όπως συμβαίνει πάντα με μεγάλους αγνώριστους ήρωες. Ένα παραληρηματικό σκηνικό της πραγματικότητας όπου τα πάντα μπορούν να πάνε προς τα εμπρός ή προς τα πίσω. Μια συναρπαστική ιδέα που κάνει τον χρόνο μια απλή μελωδία ικανή να αλλάξει τον ρυθμό του κόσμου. Ένα επιχείρημα που μερικές φορές μπορεί να μας διαφεύγει αλλά που καταλήγει να μας αιχμαλωτίζει.
3 σχόλια στο "Οι 3 καλύτερες ταινίες του Κρίστοφερ Νόλαν"