Υπάρχει μια ασύνδετη ροή χιουμοριστικών μυθιστορημάτων ανάμεσα στο παράλογο, το σουρεαλιστικό και το τραγικό. Ας πούμε ότι το εν λόγω ρεύμα δημιουργήθηκε από εμένα. Μου συνέβη όταν ανακάλυψα τις ξεκαρδιστικές συμπτώσεις μεταξύ αυτού βιβλίο Το πουλημένο από τον Paul Beatty και το δείγμα Ο Σακαμούρα και οι τουρίστες χωρίς κάρμα, του Πάμπλο Τουσέτ. Δύο βιβλία που δεν καταλογίζονται αλλά είναι επίκαιρα, ένα σύγχρονο ρεύμα γκροτέσκου και ατελείωτου γέλιου.
Το να γελάς με το τραγικό, με έναν αξιόπιστο, πειστικό και μαγνητικό τρόπο είναι μια πράξη λογοτεχνικής εξάχνωσης. Ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας είναι ένας τύπος που, χωρίς ό, τι λίγο είχε αφήσει στον κόσμο, αποφασίζει να ξεκινήσει ένα συνεχές γέλιο σε έναν κόσμο που έχει χάσει κάθε νόημα.
Τυλιγμένος στον καπνό της μαριχουάνας, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, πρόσφατα ορφανός και χωρίς γνωστό όνομα, θεωρεί την ύπαρξη ως μια σειρά εκκρεμοτήτων που μόνο αυτός μπορεί να φροντίσει. Έχοντας φτάσει στην κατάσταση των πραγμάτων σε μια τόσο ακραία βλακεία, μόνο η σιδερένια βούλησή του μπορεί να οικοδομήσει για άλλη μια φορά έναν κόσμο αξιοπρέπειας.
Η σάτιρα είναι το τελευταίο τέχνασμα με το οποίο ο Πολ Μπίτι δίνει σε αυτήν την ιστορία ένα θλιβερό γέλιο που πετάει πάνω σε τόσο άσχημα θέματα όπως ο ρατσισμός που φτάνει στα άκρα της δουλείας. Αλλά πάντα χαμογελάς, ό, τι κι αν συμβεί, η Μπίτι ξέρει πώς να σε ξεγελάσει.
Η λογοτεχνική σύνθεση ενός παραληρήματος αυτού του μεγέθους μπορεί να διαβαστεί και να κατανοηθεί μόνο από ανόητους που περνούν την ίδια παραληρηματική περίοδο της ιστορίας. Ως εκ τούτου, αυτό το μυθιστόρημα είναι ένα αριστούργημα της νεωτερικότητας, της παρακμής και της υπέρβασης των πάντων μέσα από ένα παθολογικό γέλιο. Δεν σας λέω άλλο… Ναι, του απονεμήθηκε το βραβείο Booker 2016, όχι λιγότερο.
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Το πουλημένο, το γκροτέσκο μυθιστόρημα του Paul Beatty, εδώ: