Μακροζωία του Γκρισέλντα Γκάμπαρο Εξυπηρετεί την αιτία της υπέρβασης του έργου του, την ποικιλία στη λογοτεχνική του εξέλιξη και τη μορφή του ως χρονικογράφου. Μόνο που ένας συγγραφέας και θεατρικός συγγραφέας όπως αυτή οφείλεται σε έναν άλλο τύπο περιγραφής των γεγονότων πολύ πέρα από τα επίσημα χρονικά. Ένας αφηγητής σαν αυτήν καταλήγει να λέει τη μόνη αλήθεια, δηλαδή, τις ενδο-ιστορίες με τις πτυχώσεις τους, τα παράδοξά τους και τις συγκρούσεις τους.
Τίποτα καλύτερο από το θέατρο, έτσι ώστε η συνάφεια των χαρακτήρων να γίνει πιο επίκαιρη. Επειδή δεν είναι το ίδιο να ακούς τον πρωταγωνιστή μιας πλοκής από την εσωτερική φωνή του καθενός παρά να παρακολουθείς μια σόλο που αντηχεί από την κορυφή των τραπεζιών, δηλώνοντας την τραγωδία της στιγμής, κάνοντάς την πόνο ή ευχαρίστηση συνοδευόμενη από χειρονομίες. και κίνηση.
από Σαίξπηρ πάνω Valle-Inclan, κάθε έργο φτάνει σε εμάς και εισβάλλει, επιτίθεται στη συνείδησή μας και είναι ικανό να κάνει το μήνυμα ζωντανό. Το ίδιο ισχύει και για μια Griselda Gambaro που φαίνεται γεμάτη με αυτό το χάρισμα για να απεικονίσει τα έργα της καθώς είναι γραμμένα για να τα κάνουν αυθεντικά έξαλλα.
Τα κορυφαία 3 προτεινόμενα βιβλία της Griselda Gambaro
Η θάλασσα που μας έφερε
Το παρελθόν μπορεί να βρίσκεται στη μία πλευρά της θάλασσας, στην ακτή όπου η ζωή αντήχησε με άλλα κύματα. Ενώ το παρόν καταλήγει να ξετυλίγεται στην ομίχλη ενός μέλλοντος που καταλήγει να σέρνεται ταραχώδες. Γιατί όλα είναι ασυμβίβαστα όταν κάποιος αποφασίζει να φύγει αμέσως μετά την προσπάθεια να βρει κάποιου είδους ρίζες που προσκολλώνται στη ζωή ...
Ο πρόσφατα παντρεμένος Agostino αφήνει τη νεαρή σύζυγό του, Adele, στο νησί Elba για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη πέρα από τη θάλασσα. Η απόσταση, και μαζί με τη λήθη, τον ωθούν να δημιουργήσει μια οικογένεια στο Μπουένος Άιρες, διαμορφωμένη στις σκληρές συνθήκες που προσφέρει η επίπονη και κακοπληρωμένη εργασία, η παράξενη και η νοσταλγία. Ξαφνικά όμως το παρελθόν εμφανίζεται στους ανθρώπους των αδελφών της Adele, οι οποίοι επιστρέφουν τον Agostino στην Ιταλία και τον αναγκάζουν να εκπληρώσει τη δέσμευσή του.
Από εκείνη τη ζωή χωρισμένη στα δύο, από εκείνες τις πηγές και τις εξόδους στη θάλασσα, από εκείνα τα ταξίδια στα φτωχότερα φτερά των πλοίων, γεννιέται η ιστορία που λέει αυτό το βαθύ, λεπτό και αληθινό μυθιστόρημα. Μια οικογενειακή ιστορία, συναισθημάτων τόσο έντονων όσο και κρυμμένων, καθημερινών πράξεων που καθορίζουν τη ζωή και το πεπρωμένο των ευάλωτων και σκληροί όντων, καθρέφτης τόσων πολλών από εμάς.
Πες ναι. Το κακό αίμα
Το "Say yes" και το "La malasangre" προβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας δικτατορίας. το πρώτο το 1981 στον κύκλο του Ανοιχτού Θεάτρου, το οποίο επιδίωκε να σπάσει τη σιωπή που επέβαλε ο στρατός, και το δεύτερο τον Αύγουστο του 1982, όταν ο πόλεμος των Φώκλαντ είχε μόλις τελειώσει. Και τα δύο κομμάτια ήταν πολύ επιτυχημένα με κοινό και κριτικούς και έκτοτε παίζονται συχνά σε εθνικές και διεθνείς σκηνές.
Στο "Say Yes" βρίσκουμε ένα συχνό μοτίβο σε μερικά από τα έργα του συγγραφέα: ένας αθώος άνδρας φτάνει σε ένα φαινομενικά ακίνδυνο μέρος, ένα κομμωτήριο. Μια απολύτως ρουτίνα πράξη χρησιμεύει για να μιλήσει για καταστολή και βία, υποταγή και υποτέλεια, θυματοποίηση και το αποτέλεσμά της. Πίσω από την απλή ιστορία του "La malasangre" (ένα ερωτικό ζευγάρι που ξέφυγε μπροστά στην αντίθεση του πατέρα του κοριτσιού στη σχέση αγάπης) κρύβεται μια καταγγελία για την αυθαίρετη άσκηση εξουσίας, τόσο στον ιδιωτικό χώρο της οικογένειας όσο και στον κοινωνικό πολιτικό του κράτους.
Το δώρο και αγαπητέ bsψεν, είμαι η Νόρα
Η Μαργαρά είναι μια γυναίκα με το χάρισμα της προφητείας. Όπως και η Κασσάνδρα, ούτε αυτοί την πιστεύουν, αν και αυτό που προβλέπει είναι η ελπίδα του κόσμου. Για να μας σώσει -εγκαινιάζει -είναι απαραίτητο μόνο η ανθρωπότητα να ακούσει και να καταλάβει ότι η καλοσύνη φέρνει κέρδος.
Η Νόρα, ο χαρακτήρας που δημιούργησε ο Χένρικ bsψεν στο Dollhouse, αποφασίζει να αντιμετωπίσει τον δικό της δημιουργό και να συζητήσει τα λόγια και τις πράξεις του μαζί του. Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται η συγγραφέας της ταυτότητάς της, ενώ μετατρέπει τον θεατρικό συγγραφέα σε χαρακτήρα.
Δύο γυναίκες, δύο φωνές που σηκώνονται και μεγαλώνουν σαν θύελλα για να δείξουν τα πρόσωπα της βίας και προσπαθούν να επαναστατήσουν ενάντια στην καταπίεση και τις εντολές. Η Γκριζέλντα Γκάμπαρο θαμπώνει για άλλη μια φορά με δύο ποιητικά, μυθιστορηματικά, πρωτότυπα θεατρικά έργα, στα οποία με εξαιρετική διαύγεια διερευνά τις πτυχές της εξουσίας και της κυριαρχίας.
