Τα 3 καλύτερα βιβλία του Luis Esteban

Λένε ότι η τύχη αναζητείται. Εάν τα σχέδια της τύχης λειτουργούν έτσι, Λούις Εστέμπαν είναι μεγάλος υποστηρικτής αυτού του αξιώματος. Επειδή χωρίς αμφιβολία πρέπει να γνωρίζετε πώς να εργάζεστε σε ένα επάγγελμα (σε αυτή την περίπτωση ως συγγραφέας), αλλά πρέπει επίσης να εντοπίσετε την ευκαιρία να θαμπώσετε το προσωπικό και να το πάρετε στον τομέα του.

Ο Luis Esteban κέρδισε τη συμπάθεια εκατομμυρίων θεατών αλλά κατέληξε να αφήσει τους πάντες άφωνους όταν μας σύστησε τις ιστορίες του, πολύ πιο υπερβατικές από την εφήμερη δόξα ενός τηλεοπτικού ντόνατ. Ναι, εκείνο το Pasapalabra από το οποίο βγήκε θριαμβευτής με την επίδειξη του μεγάλου γενικού πολιτισμού.

Το θέμα με τους αστυνομικούς που καταλήγουν να στραφούν στη λογοτεχνία και πιο συγκεκριμένα στο μαύρο είδος, είναι ήδη ένα Η τάση επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Luis Esteban μαζί με άλλους μεγάλους συγγραφείς όπως ο ίδιος Νικητής του δέντρουΤο Ποιος καλύτερα από αυτούς να μας συστήσει στον υπόκοσμο; Πώς να γνωρίζετε σε βάθος τόσες πολλές διαφθορές που καταλήγουν να συνδέονται με την εξουσία; Ποιος καλύτερος τρόπος για να κατέβουμε στην καθημερινή κόλαση των πόλεών μας παρά να καθοδηγούμε από αυτούς τους συντηρητές της τάξης;

Με περισσότερες ή λιγότερο μυθοπλαστικές σημειώσεις, η αλήθεια είναι ότι το επάγγελμα θα χρησιμεύει πάντα ως έμπνευση για αυτούς τους τύπους συγγραφέων. Και η αλήθεια είναι ότι όταν ανακαλύπτεται ο αφηγητής Λουίς Εστεμπάν, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι η καλή δουλειά για την κατάκτηση του μπεστ σέλερ σε μαύρο είδος πάντα πρόθυμο για σκοτεινές, ενοχλητικές, έντονες πλοκές ...

3 καλύτερα μυθιστορήματα του Luis Esteban

Το ποτάμι ήταν σιωπηλό

Σε αυτό βιβλίο Ο ποταμός ήταν σιωπηλός, βρίσκουμε έναν αστυνομικό τεκμηριωμένο από πρώτο χέρι για οποιαδήποτε πλοκή συναντήσει. Η Σαραγόσα, η πόλη μου, γίνεται ο χώρος όπου μπορώ να προβάλλω τόσες πολλές πραγματικές εμπειρίες μεταμορφωμένες στη φαντασία για να παρουσιάσω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με άψογη πλοκή και θεαματική ανάλυση, με υποβλητική και ακριβή γλώσσα, με συντριπτική γνώση της γλώσσας να μεταδίδει αισθήσεις. και τις προβλεπόμενες ιδέες, ο Luis Esteban εμβαθύνει στην επίλυση δύο αλληλένδετων υποθέσεων.

Και οι δύο προεκτάσεις της πλοκής μοιράζονται σε σύνθεση την ιδέα της πορνείας (αρσενικό και θηλυκό), τον επικίνδυνο κόσμο της και τα συνηθισμένα άδοξα σενάρια της. Και ευαίσθητες πτυχές όπως η ομοφοβία αντιμετωπίζονται γύρω τους, όπως κάθε φοβία που φτάνει στο άκρο του πιο βίαιου μίσους.

Επειδή Το ποτάμι ήταν σιωπηλό Είναι ένα θρίλερ, αστυνομικό μυθιστόρημα, μια ιστορία με γρήγορο ρυθμό όπου όλοι οι χαρακτήρες περπατούν σε ένα τεντωμένο σχοινί, από τον αστυνομικό επιθεωρητή Roy μέχρι τα θύματα που εμφανίζονται, συμπεριλαμβανομένων χαρακτήρων που θα έπρεπε να ανήκουν στις πιο πλούσιες σκηνές της κοινωνίας.

Ο Τζον Γουέιν ως έμμεσος χαρακτήρας. Η φωτογραφία του πάνω στο πτώμα ενός λάτρη. Η ιδέα ενός ομοφοβικού δολοφόνου ως αφετηρία για να εμβαθύνει κανείς σε μια άθλια ιστορία, με αυτή τη γνώση του τι συμβαίνει στον υπόκοσμο από έναν συγγραφέα με διδακτορικό σε άθλιες υποθέσεις, χάρη στο αστυνομικό του έργο στην πραγματική ζωή.

Αλλά αυτό που πιστεύουμε ότι περιορίζεται στο χαμηλότερο μέρος της κοινωνίας μας, στις νύχτες και στις φτωχογειτονιές της πόλης, καταλήγει να εξαπλωθεί σε ένα άλλο μέρος της πόλης, όπου οι τύποι με τα κοστούμια και οι κομψές γυναίκες κάνουν παρέα.

Η Σαραγόσα και οι γιορτές της ντελ Πιλάρ ως ένα θορυβώδες υπόβαθρο που χωράει κάθε είδους υπερβολές, ακόμη και εκείνες που μπορούν να προκληθούν από τη βία και τα ανθρωποκτονικά ένστικτα.

Μορόλοκο

Στο συγκεκριμένο αρκτικόλεξο του Moroloco βρίσκουμε το τέλειο ψευδώνυμο για τον πυρηνικό χαρακτήρα αυτού του μυθιστορήματος. Ένας ηγέτης του υποκόσμου σε ένα Campo de Gibraltar όπου μια από τις μεγάλες αγορές μαύρου χασίς στον κόσμο πολλαπλασιάζεται.

Και ο συγγραφέας αυτού του μυθιστορήματος το γνωρίζει καλά, α Λούις Εστέμπαν του οποίου η απόδοση ως επίτροπος της Εθνικής Αστυνομίας στο Αλχεσίρας δίνει στην ιστορία την τέλεια δόση αληθοφάνειας. Για να καταλήξουμε να συνθέσουμε ένα σχολαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα με τη μεθοδολογία σε μια πλοκή που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει περίπτωση πρόσφατης έρευνας.Μόλις μπαίνουμε σε αυτήν την ιστορία για το Moroloco έχουμε αυτή την αίσθηση της μέγιστης έντασης λόγω της εγγύτητας μεταξύ των δύο χώρων της πραγματικότητας και μυθοπλασία, που είναι το ίδιο με τον συντριπτικό ρεαλισμό στη δράση με γρήγορο ρυθμό. Γνωρίζουμε ήδη ότι η σχεδόν νοσηρή γεύση αυτού του είδους λογοτεχνίας έγκειται στην αντανάκλαση των χειρότερων της κοινωνίας μας. Είναι σαν να κάνεις μια βόλτα στην άγρια ​​πλευρά, όπως τραγούδησε ο Λου Ριντ.

Από το Moroloco σχεδιάζουμε τον σπαρακτικό χάρτη των επιρροών και των πληρωμένων χάρων, της διαφθοράς και του εξαναγκασμού. Κανείς δεν μοιάζει με βασίλισσα αυτού του στυλ για να διαβρώσει τους πυλώνες της εξουσίας. Και δόξα τω Θεώ, κανένας σαν ένας αστυνομικός που δεν είναι σίγουρος για την αποστολή του να σταματήσει αυτή την επίθεση που απειλεί να διαφθείρει τα πάντα και να δώσει λευκό λευκό στους διακινητές.

Για να γεμίσει την πλοκή, ο Moroloco, γνωστός για τους στενούς δεσμούς του με την εξουσία, μπαίνει στον πειρασμό από τις υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας του να αναλάβουν έναν ρόλο πιο κοντά στην κατασκοπεία.

Ο Gabriel Zabalza θα μπορούσε να φτάσει τόσο μακριά. Ο πιστός επίτροπος της Εθνικής Αστυνομίας, πάντα στη σκιά του Moroloco, τον έχει σημαδέψει τόσο πολύ, αξιοποιώντας πόρους εξωτερικούς του αξιωματούχου, που σύντομα θα υποψιαστεί ότι ο ισχυρός εγκληματίας που κανείς δεν ξέρει ή δεν μπορεί να σταματήσει, είναι επίσης βυθισμένος. σε ένα είδος αποστολής που θα συνεπάγεται ακόμη περισσότερους κινδύνους από τη δική του αφοσίωση στον εμπλουτισμό του με ναρκωτικά.

Ο επιθεωρητής που άρμεγε αγελάδες

Υπάρχει πάντα κάτι το ιδιαίτερο σε αυτό το πρώτο έργο που ξεπερνά ακόμη και το ευρύ κοινό. Το αφηγηματικό αποτύπωμα κάθε συγγραφέα ανατρέπεται σε αυτό το πρώτο βιβλίο. Σε αυτή την περίπτωση, η πλοκή του μυθιστορήματος ξεχωρίζει ως ένα μοναδικό μωσαϊκό μεταξύ του αστυνομικού είδους και ενός είδους ρεαλισμού αυτοβοήθειας.

Ο Ignacio Azcona ήταν αστυνομικός επιθεωρητής και έπρεπε να συνέλθει από την επίσκεψή του στην κόλαση. Γιατί η υπόθεση από την οποία γύρισε εντελώς τη ζωή του κόντευε να τον καταβροχθίσει. Το πιο δυσοίωνο από τα ανθρώπινα όντα βρίσκει πάντα την αντανάκλασή του στα ανώτερα στρώματα οποιασδήποτε κατάστασης, γιατί μόνο ανάμεσα σε αυτούς που ευδοκιμούν μπορούν να βρεθούν τα πιο κακά μυαλά, νικητές με κάθε τίμημα, εγωιστές χωρίς ηθικά όρια.

Δεν είναι ότι είναι όλοι εκεί, αλλά κάποιοι. Ένα δίκτυο παιδικής πορνείας, ένας επιθεωρητής όπως ο Ignacio Azcona πεπεισμένος ότι κάνει το καλό ως μέγιστη ανάγκη, ανεξάρτητα από το κόστος. Και θα κοστίσει, και σιγά σιγά καταλαβαίνουμε τι κάνει ο Ignacio ανακατασκευάζοντας τον εαυτό του στις ακτές της Βραζιλίας. Στο μεταξύ, μια αστυνομική πλοκή μέγιστης έντασης και μια υπαρξιακή περιπέτεια του πρωταγωνιστή.