Στην αίθουσα φήμης των μυθοποιημένων Αμερικανών συγγραφέων (όπου τα βιβλία του Salinger, Μανδύα, Bukowski, Χέμινγουεϊ o Κένεντι Τουλ μεταξύ άλλων), Lucia Berlin Πρόσφατα τοποθέτησε τη σφήνα του και το έργο του με εκείνη την πικρή γεύση της «δικαιοσύνης» της επιτυχίας που φτάνει σε λάθος στιγμή.
Επειδή χρειάστηκε περισσότερο από μια δεκαετία μετά το θάνατό της για το «εγχειρίδιο καθαρισμού γυναικών» για να επιτύχει την παγκόσμια επιτυχία που άξιζε από αυτόν τον ωμό, μαγικό, ελπιδοφόρο, μελαγχολικό, αντιφατικό και ουσιαστικά ανθρώπινο ρεαλισμό, που εκτέθηκε με την απλότητα των εγκεφαλικών του. έπεσε στις ρυθμίσεις και τους χαρακτήρες.
Είναι αλήθεια ότι, όπως και σε άλλους συγγραφείς εκείνης της μεγάλης ομάδας μυθοποιημένων, το αναστατωτικό ζωτικό μέρος του ίδιου του δημιουργού είναι εμποτισμένο με τη σφραγίδα αυθεντικότητας, της αποκάλυψης ενός οράματος του κόσμου από τα περίχωρα των κοινωνικών συμβάσεων.
Οι μέρες του Lucia Berlin Έγιναν με εκείνον τον αναγκαστικό αυτοσχεδιασμό της αποσύνδεσης από κάθε φόρμουλα κανονικότητας. Τίποτα καλύτερο για τον δημιουργό από το να είναι α ξένος. Τίποτα δεν είναι χειρότερο για ένα άτομο από το να αναζητά διαμονή ανάμεσα σε κάθε είδους έντονες ελλείψεις.
Το μόνο προφανές είναι ότι όταν Lucia Berlin άρχισε να γράφει, frisaba εκείνη η αφηγηματική αριστεία εκείνων που είναι χωρισμένοι, των καταραμένων, αυτών που διαφωνούν με τις οδηγίες και τα πρότυπα. Γιατί μόνο αυτοί οι τύποι συγγραφέων είναι ικανοί να ταξιδέψουν στην κόλαση για να μας πουν για αυτούς.
3 καλύτερα βιβλία της Lucia Berlin
Εγχειρίδιο για καθαριστές
Όταν ακούτε το ήδη επαναλαμβανόμενο απόφθεγμα ότι η επανάσταση θα είναι φεμινιστική ή δεν θα είναι, η φύση αυτού του βιβλίου έχει ιδιαίτερη αίσθηση. Το στερεοσκοπικό όραμα των ζωών που συνθέτουν τους κλάδους αυτού του βιβλίου προσφέρει την ανακούφιση και το μέγεθος της δύναμης του θηλυκού. Ο κόσμος εξακολουθεί να είναι ένας επιθετικός χώρος για όλους, ειδικά για τις γυναίκες της δεκαετίας του 50 στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου τα αυξανόμενα δικαιώματα δεν υποστηρίζονταν ακόμη από την πραγματικότητα των συνειδήσεων.
Το ερώτημα που προκύπτει από αυτή τη μαγική σύνοψη ιστοριών από θηλυκά σύμπαντα είναι πώς να αντιμετωπίσετε αυτή τη μοιραία πλευρά που μπορεί να προέλθει από την απλή κακή τύχη ή από την απώλεια οριζόντων από κάθε έλλειψη που καταλήγει να φτάνει. Περισσότερες από σαράντα ιστορίες με τον σαφή δεσμό τους αλλά αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα τόσων πολλών πρωταγωνιστών.
Ένας κόσμος γεμάτος αστέρια περισσότερο από τον συνηθισμένο λογοτεχνικό μικρόκοσμο, ένα σύνολο σχολαστικά ραμμένο από κάθε ιστορία που θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν μυθιστόρημα. Από τις εμπειρίες του ίδιου του συγγραφέα, ο οποίος σε περισσότερες από μία περιπτώσεις καταλάμβανε περιθωριακούς χώρους, αυτή η συλλογή από έντονες ιστορίες, μερικές φορές μπουρλέσκ (με αυτό το απαραίτητο χιούμορ για να επιβιώσει), όξινη και τρομερά συναισθηματική σε σημείο ανατριχιαστικής.
Μια νύχτα στον παράδεισο
Το χειρότερο πράγμα για το να είσαι δημιουργός εκτός εποχής είναι συνήθως ότι η πιο ένθερμη υποδοχή από το κοινό συμβαίνει ακριβώς όταν κάποιος εκτρέφει ήδη μολόχες. Ο θρύλος της Lucía Berlin ως καταραμένης συγγραφέας, που χτίστηκε από τον ξεριζωμό της οικογένειας και εδραιώθηκε από τη θυελλώδη συναισθηματική της ζωή, μεγάλωσε μέχρι που έγινε έμβλημα του απολύτως ελεύθερου δημιουργού, μια σταθερή δέσμευση στη ζωή στον ακραίο πειραματισμό της που την καθοδήγησε σε μια έντονη ύπαρξη σε όλες τις πιθανές πτυχές του τραγικού αλλά και του κωμικού.
Ο ζωτικός παραλληλισμός του ύφους και της αφηγηματικής μορφής με Ρέιμοντ Κάρβερ εμβαθύνει στην ιδέα ότι μόνο όσοι επισκέπτονται τον κάτω κόσμο μπορούν να καταλήξουν να δημιουργούν τις πιο όμορφες αφηγήσεις, κατανοητές σε όλο τους το μέγεθος αργότερα, όταν οι περιορισμοί κάθε εποχής μοιάζουν να έχουν εκπνεύσει από έναν απομακρυσμένο χρόνο και χώρο.Και έτσι αυτός ο τόμος έρχεται μέχρι σήμερα με περισσότερες από είκοσι ιστορίες της παθιασμένης δασκάλας και της καθαρίστριας, όλων εκείνων των γυναικών που η Lucía Berlin βρέθηκε απροσδόκητα στο ιστορικό της πέρασμα στον κόσμο. Ιστορίες που μερικές φορές διασώζουν στιγμιότυπα ευτυχίας και στη συνέχεια αμέσως μετά βυθίζονται στη μελαγχολία (εκείνο το είδος της ευτυχίας της λύπης που μόνο οι μεγάλοι δημιουργοί ξέρουν να προκαλούν στην πεζογραφία ως στίχους για την ψυχή).
Στη γρήγορη περιπέτειά της, η Λουκία ήταν τόσοι χαρακτήρες όσο και αυτοί που εμφανίζονται σε αυτές τις ιστορίες. Μια νύχτα στον παράδεισο αποπνέει ευαισθησία λύπης και χαράς, λαχτάρα για όσα δεν θα έχεις ποτέ και απόλαυση του ασήμαντου. Ανάμεσα στις σελίδες αυτών των ιστοριών υποφέρουμε από την απογοήτευση και τη σκληρή πραγματικότητα της ανθρώπινης φύσης στην πιο διεστραμμένη πτυχή της λογικής και αμέσως μετά ανακαλύπτουμε την πιο βοηθητική φιλοσοφία για να ξεπεράσουμε κάθε έκσταση.Για τη Lucía Berlin, οι χαρακτήρες της είναι απόλυτοι πρωταγωνιστές της ψυχής, μια ψυχή εκτεθειμένη σε όλες τις δυνατότητές της από την απλότητα ενός κόσμου που είναι πάντα μικρός και πάντα καταδικασμένος σε απόγνωση.
Καλώς όρισες σπίτι
Το βιβλίο που κλείνει την υπόθεση του μύθου της Lucia Berlin. Ένας από αυτούς τους τόμους για τους αναγνώστες θαμπωμένους από τη ζωή και το έργο του συγγραφέα. Με τη ζεστασιά του τίτλου, αυτό το βιβλίο μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στη συγγραφέα στο πιο προσωπικό της πλαίσιο.
Μεταξύ των σελίδων βρίσκουμε μια καλή συλλογή του σύμπαντος Lucía Berlin, που περιλαμβάνει γράμματα ή γραφική τεκμηρίωση που διασώθηκε από το φωτεινό, ανάμεσα στις σκιές, το γίγνεσθαι αυτού του συγγραφέα.
Όλοι αυτοί οι μυθομανείς αυτής της εκ νέου ανακάλυψης του συγγραφέα θα βρουν τη δύναμη ήδη αυτοβιογραφικών ιστοριών σε μια Ηνωμένες Πολιτείες γεμάτες με σπασμένα όνειρα όπως αυτά του συγγραφέα, ενός σπουδαίου εκπροσώπου αυτού του ανθρώπου που θεωρείται ως ηττημένος για όλους τους λυπημένους άλλους κατοίκους της κουράς που σημαδεύεται από τον ρυθμό μιας κοινωνίας τόσο ικανής για αλλοτρίωση.
Για το λόγο αυτό, στην ατυχία της Lucía Berlin, ένας αξιοθαύμαστος χώρος ελευθερίας για την ψυχή διασώζεται, λιμοκτονούσε πριν από τις περιστάσεις, αλλά προικίζεται με ανέφικτες ουσίες για τη μετριότητα.
Άλλα προτεινόμενα βιβλία της Lucía Berlin
Μια νέα ζωή
Ένα αναγκαίο ξεριζωμό για να βρεθεί κανείς πέρα από το οικείο. Το νομαδικό ένστικτο ως βάση της ανθρωπολογίας χάθηκε με τους πρώτους οικισμούς, με τον καθιστικό τρόπο ζωής που μετατρέπει τη γη σε πατρίδα και περικλείει την ψυχή. Η Lucía Berlin φεύγει από εκεί, από τα επικίνδυνα στερεότυπα, από την καθήλωση των ιδεών, από τις παγίδες της ρουτίνας. Το να ξεκινήσετε μια νέα ζωή μπορεί να είναι η επιλογή ενός καλού βιβλίου για ανάγνωση.
Αυτός ο τόμος, που ετοίμασε αποκλειστικά ο γιος του Τζεφ Μπερλίν για τους αναγνώστες στα Ισπανικά, συγκεντρώνει δεκαπέντε αδημοσίευτες ιστορίες στη γλώσσα μας, δέκα από αυτές που δημοσιεύτηκαν αρχικά στα βιβλία του με διηγήματα, αλλά δεν περιλαμβάνονται στο Εγχειρίδιο για την καθαριότητα των γυναικών ή στο One Night in Paradise. μερικά εμφανίστηκαν μόνο σε περιοδικά,
όπως το συγκλονιστικό «Suicidio», και άλλα εντελώς αδημοσίευτα, όπως το «Manzanas», η πρώτη του ιστορία, και το «The Birds of the Temple», ένα αξιομνημόνευτο πορτρέτο της ζωής του ζευγαριού. Επίσης, μια σειρά αποκαλυπτικών άρθρων, δοκιμίων —μεταξύ των οποίων είναι το «Bloqueada»—και αποσπάσματα από τα ημερολόγιά του που δεν είχαν δημοσιευτεί ποτέ. Ο Jeff Berlin μας δίνει προνομιακές πληροφορίες για τα κείμενα και τη γένεσή τους, καθώς και μια σύντομη τελική ξενάγηση στη ζωή της Lucia.
Όπως γράφει η Σάρα Μέσα στον πρόλογο, «το να διαβάζεις αυτά τα αδημοσίευτα κείμενα σημαίνει να είσαι μάρτυρας της μετουσίωσης της ζωής σε μυθοπλασία. […] Ένα προνόμιο». Το συναίσθημα, η τρυφερότητα, η ειρωνεία με πόνο και μελαγχολία, η ίδια η ζωή που απεικονίζεται με το αλάνθαστο στυλ της και τα θέματα που είναι τόσο μοναδικά σε αυτήν: αγάπη, μητρότητα, σεξ,
Η φιλία και ο ανταγωνισμός μεταξύ γυναικών, λογοτεχνίας και, όπως ποτέ άλλοτε, ο θάνατος ενώνονται σε αυτές τις σελίδες που μας προσκαλούν να ανακαλύψουμε ή να ξαναβρούμε ποιος, μετά από χρόνια άδικης λήθης, είναι σήμερα ένας καλτ συγγραφέας στο ύψος του Κάρβερ και του Μπουκόφσκι, τον σεβαστή από τους Τύπος, βιβλιοπώλες, συγγραφείς και αναγνώστες.
