Όταν Λόρενς Όσμπορν προσεγγίζει το μαύρο μυθιστόρημα είναι πάντα με την πρόθεση να φέρει τους χαρακτήρες του πιο κοντά στα άκρα, στην άκρη των αβύσσων όπου φυσούν τα πιο ενοχλητικά ρεύματα. Το αστείο είναι ότι μπορούμε να βρούμε αυτούς που φοβούνται, παγώνουν και πανικοβάλλονται. Βλέπουμε όμως και αυτούς που σφυρίζουν εκείνη τη στιγμή χωρίς επιστροφή. Λίγο πριν τραβήξω ένα ανησυχητικό χαμόγελο. Ένα rictus που ξεκαθαρίζει ότι κάθε ψυχή μπορεί να καταλήξει να σκοτεινιάζει αν αποφασίσει να κατοικήσει τις σκιές ή την άγρια πλευρά.
Οπότε όχι, Ο Λόρενς Όσμπορν δεν γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα. Σε κάθε περίπτωση, βάφει τα τεμάχια του μαύρα ή είναι υπεύθυνος για να μας προσφέρει τουλάχιστον μια ματιά στο φως. Η ιδέα είναι να γίνει το γνωστό καταφύγιο για εκείνη την κρυμμένη πλευρά, ένα κρησφύγετο για τα θηρία που προσπαθούν να κρατήσουν στην τελευταία γωνία του υπογείου, πεπεισμένοι ότι αν ίσως δεν ταΐσουν, μπορεί να πεθάνουν.
Το αποτέλεσμα είναι η εθιστική εντύπωση ότι βλέπεις τη ζωή σε εκείνες τις πλοκές που λίγοι διηγούνται γιατί λίγοι είναι αυτοί που επιδίδονται πρώτα στην ανακάλυψη της άγριας πλευράς χωρίς άλλη πρόθεση από το να ξεφύγουν από τον εαυτό τους.
Κορυφαία 3 προτεινόμενα μυθιστορήματα του Λόρενς Όσμπορν
Ο γυμνός τουρίστας
La primera novela es la que uno escribe de su propia vida. Y la decisión de fundamentar la trama a conciencia supone arrancar en un viaje de los de verdad. Porque solo alejado de lo ya conocido, puede uno descubrirse en mayor plenitud. Es como aquello que decía algún personaje de Chuck Palahniuk, ¿Cómo pretendes conocerte si nunca has estado en una pelea? Esa es la cuestión, adentrarse en lo incómodo, en lo que te violenta para olvidar todo lo que has sido y dejarte llevar por pulsiones adormiladas…
El escritor Lawrence Osborne, pese a saber que por muy lejos que uno vaya siempre habrá un tour operator esperándolo, busca un lugar alejado de la civilización en la isla de Papúa Nueva Guinea. Y decide emprender un viaje distinto a cualquier otro: empezando por uno de los destinos más contaminados de la Tierra, como el Dubai que los jeques están transformando en un inmenso parque temático, las islas Andamán, semi derruidas por el tsunami y en proceso de reconstrucción como las nuevas Maldivas, Tailandia, vista como una enorme ciudad de la salud y del fitness, para concluir en una inmensa isla entre cielos verdes, ríos enrojecidos y volcanes en erupción, donde Osborne se encontrará desnudo y feliz en medio de una orgía tribal.
Κυνηγοί τη νύχτα
Η ευκαιρία ως στόχος τύχης. Τύχη ως πεποίθηση ότι είναι σήμερα και όχι άλλη μέρα. Το πρώτο βήμα που έγινε στα τυφλά με πλήρη πεποίθηση, να μην επιστρέψω ...
Ο Ρόμπερτ, ένας νεαρός Άγγλος για διακοπές στη Νοτιοανατολική Ασία, αφού κέρδισε μια μικρή περιουσία σε ένα καζίνο στα σύνορα Καμπότζης-Ταϊλάνδης, αποφασίζει να μην επιστρέψει στη μονότονη ζωή του ως δάσκαλος στο Σάσεξ. Παραμένει στην Καμπότζη και ζει παρασυρόμενα όπως τόσες άλλες χιλιάδες δυτικοί ομογενείς που «κυνηγούν τη νύχτα», αναζητώντας την ευτυχία σε έναν κόσμο γεμάτο δεισιδαιμονίες που δεν θα καταλάβουν ποτέ πλήρως.
Ωστόσο, τα «καταραμένα» χρήματα που κερδίζονται στο καζίνο θα πυροδοτήσουν μια αλυσίδα εκδηλώσεων που αφορούν έναν διακεκριμένο Αμερικανό με σκιερό παρελθόν, ένα πορτ μπαγκάζ γεμάτο ηρωίνη, έναν οδηγό ταξί και μια ελκυστική κόρη ενός πλούσιου γιατρού της Καμπότζης. Με ασφυκτικό φόντο μια χώρα τραυματισμένη από τη βαρβαρότητα των Ερυθρών Χμερ, ο Λόρενς Όσμπορν αναλογίζεται τις κρυφές μηχανορραφίες της μοίρας που μας κάνουν όλους «κυνηγούς τη νύχτα».
Το συγχωρεμένο
Ένα μυθιστόρημα δρόμου σε μια ιστορία που είπε ο Λόρενς Όσμπορν δείχνει ήδη ένα ασυνήθιστο ταξίδι. Και ναι, έχει επίσης ένα σημείο μύησης όπως κάθε μυθιστόρημα αυτού του στυλ. Μόνο που ο δρόμος που οδηγείται στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου στην άκρη της ερήμου καταλήγει να τραβάει την κόλαση στη μοναχική σκηνή. Επειδή το ουσιαστικό ερώτημα για εκείνο το μέρος που μας περιμένει απελπιστικά είναι ότι δεν υπάρχει καμία λύπη.
Ο Ντέιβιντ και ο Τζο Χένιγκερ, γιατρός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων σε βαθιά οικογενειακή κρίση, δέχονται μια πρόσκληση από έναν παλιό φίλο να παρευρεθεί σε μια μπακχαλιά σε μια πολυτελή βίλα στη μέση της ερήμου του Μαρόκου. Στο δρόμο για το πάρτι, ο Ντέιβιντ, που οδηγεί μεθυσμένος, πέφτει θανάσιμα πάνω από έναν νεαρό Μαροκινό. Όταν ο Ντέιβιντ και ο Τζο φτάνουν στο πάρτι, οι μουσουλμάνοι Μαροκινοί στην εσωτερική υπηρεσία, ήδη σκανδαλισμένοι από την ηδονιστική και επιπόλαιη στάση των ξένων που περιφέρονται στο σπίτι, σύντομα μαθαίνουν για το ασυγχώρητο λάθος του Ντέιβιντ.
