Στη σκιά του μεγαλύτερου, οι άλλοι δεν καταλήγουν πάντα να συρρικνώνονται. Εκείνοι που μπορεί να μην έχουν την τεράστια δημιουργικότητα, αλλά έχουν τη θέληση να βελτιωθούν, μαζί με μια ικανότητα μάθησης που καταλήγει να μοιάζει με το δώρο εάν η παράδοση είναι μέγιστη.
Κάτι τέτοιο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την ανάδειξη Χουάν Χοσέ Αρρέλα σχετικά με α σύγχρονος, συμπατριώτης και μάλιστα συνονόματός του όσο γιγάντιο κι αν είναι Juan Rulfo. Στη συνέχεια, όταν η ζωή χάρισε άλλα 15 χρόνια στον Arreola, μπόρεσε να γίνει κληρονόμος της κληρονομιάς και να συνεχίσει το έργο, με εκείνη την αλλαγή εστίασης της ιδιοφυΐας που δεν είναι πια εκεί, που φυσικά εμφανίζεται ως μοναδικός προκάτοχος.
Ίσως είναι κάτι της κοινής γλώσσας, αλλά στις αμέτρητες ιστορίες και τους τόμους της, ένας ισπανόφωνος σίγουρα θα γαντζωθεί περισσότερο σε φαντασιώσεις, ονειρικές κατά καιρούς, και πλούσιες διατριβές που μεταμορφώνουν την πραγματικότητα ή άμεσα σουρεαλιστικές στην ελεύθερη πένα του, απ' ό,τι θα μπορούσε να υποθέσει μια προσέγγιση προς τον πολύκροτο. Κάφκα με τους μύθους του για πιο ψυχρές και υπαρξιστικές βαφές.
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα μυθιστορήματα του Juan José Arreola
Confabulario
Το ρεπερτόριο των παραμυθιών του Arreola αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτό, ένα σύνολο παραβατικών παραποιήσεων. Παραμύθια σε συμπαιγνία με το αφηγηματικό έγκλημα για να μας επιτίθενται ανελέητα από το φανταστικό. Για να αντανακλούμε τον εαυτό μας στο νέο φως της ιδιοτροπίας του μπροστά στους καθρέφτες που μας δείχνουν τόσο παραμορφωμένους όσο και ακριβείς, βλέπουμε τις πιο σχετικές λεπτομέρειες που μας ντύνουν από μέσα.
Στο φανταστικό της Arreola, συνδυάζονται μαγικά και φαντασμαγορικά στοιχεία, ένας ενοχλητικός ερωτισμός και μια ανησυχητική εξερεύνηση των βαθύτερων φόβων μας, αλλά μαζί με αυτούς τους καταλόγους, αναδύονται επίσης η πιο άγρια σάτιρα του σύγχρονου κόσμου και οι υπερβολές της καταναλωτικής κοινωνίας, καθώς και μια σχολαστική και οξυδερκής κοιτάξτε την ανθρώπινη συμπεριφορά: επιθυμία, ζήλια, παιχνίδια δύναμης και αποπλάνησης, κακία...
Και όλα αυτά, αν και μπορεί να φαίνονται διάσπαρτα ή αντιθετικά, συνθέτουν ένα έργο αξιοθαύμαστης στιβαρότητας, μια από τις πιο προσωπικές και εκθαμβωτικές φωνές στη λατινοαμερικανική λογοτεχνία του XNUMXου αιώνα, που λάμπει σε αυτές τις ιστορίες που χαρακτηρίζονται πάντα από συντομία, ακρίβεια και τελειότητα. .
Κτηματομεσίτες
Λαμβάνοντας ως αφετηρία τα μεσαιωνικά κτηνοτροφεία στα οποία η υπάρχουσα πανίδα (και οι θρυλικές) καταγράφηκαν και περιγράφηκαν με επιστημονικό πνεύμα, ο Arreola μας εκθέτει στο Bestiario την ιδιαίτερη συλλογή του με ζώα που, μέσα από το ποιητικό και ειρωνικό του όραμα, καταλήγει να εξετάζει στον άνθρωπο
Για τη σύλληψη αυτού του βιβλίου, κατανοητό ως εννοιολογικό σύνολο, ο Arreola συνδύασε κείμενά του που είχαν ήδη εκδοθεί και τα χώρισε σε τέσσερα μέρη ("Bestiario", "Cantos de mal dolor", "Prosody" και "Approaches") έτσι ώστε να εμφανιστεί για πρώτη φορά με αυτή τη διανομή το 1972.
Το Bestiario είναι ένα κόσμημα ενός συγγραφέα που είναι αδύνατο να ταξινομηθεί λόγω της πρωτοτυπίας και της ποικιλομορφίας του, στο οποίο η συνοπτικότητα των κειμένων αυξάνει μόνο την έκπληξη του αναγνώστη όταν ανακαλύπτει ένα γόνιμο σύμπαν ιδεών, εικόνων και θεμάτων, που εκφράζονται μέσα από ένα φαινομενικά απλό γλώσσα, αλλά πλούσια σε συντακτικές και ηχητικές αποχρώσεις.
Υπάρχουν λίγα βιβλία στη μεξικάνικη λογοτεχνία με την οξύτητα και την ευγλωττία του Μπεστιάριο. Σε κάθε σύντομο χρονογράφημα του, στις πινελιές του ύφους του, στις πτώσεις του πνεύματός του και στην επίκαιρη ευκρίνεια της πολυμάθειάς του, εμφανίζεται ο άψογος αφηγητής που ήταν ο Χουάν Χοσέ Αρρεόλα.
Οι σελίδες του συνδυάζουν το πάθος του για το σύντομο δοκίμιο και το πεζό ποίημα. Οι εικόνες του δεν είναι λιγότερο υποβλητικές από εκείνες στο περίφημο Εγχειρίδιο Φανταστικής Ζωολογίας του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ούτε λιγότερο νατουραλιστικές από τις υπέροχες απογραφές που έχουν δημιουργηθεί γύρω από το ζωικό βασίλειο.
«Το πεδίο δράσης του είναι ο άνθρωπος, αφού η προσέγγισή του στον κόσμο των ζώων είναι προστατευμένη στον Τζόναθαν Σουίφτ και τα θηρία υποδηλώνουν ανθρώπινη συμπεριφορά. Ωστόσο, οι περιγραφές είναι αξιοσημείωτες και περιλαμβάνουν όχι μόνο φυσικά σύμβολα αλλά ποιητικό όραμα και διαισθητική γνώση.
πλήρης αφήγηση
Συνήθως δεν μου αρέσουν τα βιβλία με συλλογές. Αυτά που καταλήγουν να συγχωνεύουν όλα όσα αφηγείται ο σημερινός συγγραφέας για να τιμήσουν αλλά τελικά και να μειώσουν. Εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως αυτές του Arreola από τον οποίο σύντομα προκύπτει αυτή η λογοτεχνία χωρίς όρια. Μια λογοτεχνία που ακριβώς στη σύνθεση του ενιαίου τόμου γίνεται μια υπέροχη αντίθεση που επαναξιολογεί την ιδέα του βιβλίου ως δοχείου της σοφίας και της μαγείας που ένας μεγάλος συγγραφέας μπόρεσε να θησαυρίσει σε όλη του τη ζωή.
Ένα χρόνο αφότου ο Juan Rulfo δημοσίευσε το El llano en llamas, ο Juan José Arreola κυκλοφόρησε το Confabulario. Αργότερα θα έρθουν μεταξύ άλλων το Bestiario, το Cantos del mal dolor, το Prosodia, το Palíndroma, το La feria, που συγκεντρώνονται τώρα σε αυτόν τον τόμο.
Ένας αυτοδίδακτος συγγραφέας που έμαθε να διαβάζει από φήμες, που δεν τελείωσε ποτέ το δημοτικό, ο Χουάν Χοσέ Αρρεόλα ήταν ένας μακροσκελές συγγραφέας, παρόλο που η αφήγησή του είναι μετρημένη και λακωνική. Ένα θεμελιώδες έργο που μαζί με του Ρουλφού άλλαξε την πορεία των γραμμάτων μας.
Ευχαριστώ, η γνώμη σας θα με βοηθήσει να αγοράσω ένα ή περισσότερα βιβλία του Arreola, τον είδα στην τηλεόραση και μου άρεσε αυτό που έκανε και είπε.